Από εργάτης οικοδομών στην κορυφή του κόσμου στο UFC: Η πορεία του Ντβαλισβίλι μοιάζει με σύγχρονο παραμύθι

Ο Μεράμπ Ντβαλισβίλι είναι περισσότερο γνωστός για το ασταμάτητο καρδιοχτύπι του και το ζωηρό χαμόγελό του μέσα στο ριγκ.

Ενώ άλλοι μαχητές μπορεί να λένε ότι οι στιγμές πριν από έναν αγώνα είναι μια νευρική εμπειρία, για τον γεννημένο στη Γεωργία μαχητή του UFC είναι μια γαλήνια στιγμή.

«Λατρεύω να αγωνίζομαι και (εκεί) νιώθω (το) πιο χαλαρό, ελεύθερο, άνετο», δήλωσε ο Ντβαλισβίλι στο CNN Sport. «Νιώθω σαν να είμαι στο σπίτι μου, να χαλαρώνω, να βλέπω μια όμορφη θέα».

Τον περασμένο Σεπτέμβριο, ο Dvalishvili κέρδισε τη ζώνη του τίτλου UFC στα bantamweight νικώντας τον Sean ‘Suga’ O’Malley με μια κυρίαρχη ομόφωνη απόφαση.

Ήταν ανώτερος στο μεγαλύτερο μέρος της αναμέτρησής τους στο Λας Βέγκας, αλλά στον πέμπτο γύρο, ο O’Malley έριξε μια κλωτσιά σώματος που φάνηκε να ενοχλεί τον Dvalishvili.

Μιλώντας όμως στο CNN μετά την επιτυχή υπεράσπιση της ζώνης του απέναντι στον Umar Nurmagomedov τον Ιανουάριο, ο Dvalishvili απέκρουσε κάθε σωματική ενόχληση που ένιωσε απέναντι στον O’Malley στο ταξίδι του προς την ανάδειξη του πρωταθλητή.

«Κανένα πρόβλημα. Το ένιωσα και στο μυαλό μου έλεγα: ‘Ωχ, γαμώτο. Πριν από δύο λεπτά τον κρατούσα κάτω και τον άφησα να φύγει. Προσπάθησα να τον χτυπήσω, αλλά τώρα με πέτυχε με ένα γαμημένο χτύπημα στο σώμα. Είμαι τόσο ηλίθιος. Γιατί τον άφησα να σηκωθεί;”»

Στο τέλος, όμως, το χέρι του Γεωργιανού σηκώθηκε ψηλά. Έγινε ο δεύτερος μαχητής από το έθνος του που κερδίζει το απόλυτο βραβείο του UFC.

«Ήθελα απλώς να κερδίσω τη ζώνη μια φορά», εξήγησε ο 34χρονος. «Αυτό είναι ιστορικό τώρα που είμαι πρωταθλητής».

Ταπεινό ξεκίνημα

Ο Dvalishvili εισήχθη στη σκηνή των αγώνων σε νεαρή ηλικία. «Η πάλη είναι στο DNA μου», δήλωσε. «Είμαι από τη Γεωργία και οι Γεωργιανοί είναι πολεμιστές».

Το 2012, έκανε το μακρύ ταξίδι στις Ηνωμένες Πολιτείες για να προωθήσει μια εκκολαπτόμενη αλλά πολλά υποσχόμενη καριέρα ΜΜΑ, έχοντας μείνει αήττητος σε εννέα αγώνες στην πατρίδα του.

Αλλά αφού έφτασε στη Νέα Υόρκη μη μπορώντας να μιλήσει καθόλου αγγλικά, ο Ντβαλισβίλι συνειδητοποίησε γρήγορα ότι οποιοδήποτε ταξίδι προς την κορυφή του UFC δεν θα ήταν εύκολο.

«Όταν ήρθα στις ΗΠΑ, ταπεινώθηκα», θυμάται ο Dvalishvili. «Δεν ήμουν καν σε θέση να βρω (ένα) γυμναστήριο ΜΜΑ. Ήθελα να αγωνιστώ στο ΜΜΑ και δεν μπορούσα να βρω αγώνες ΜΜΑ».

Ο Dvalishvili άρχισε εν τω μεταξύ να προπονείται στην πυγμαχία και το kickboxing και το 2013 συνδέθηκε με την τωρινή του ομάδα ΜΜΑ, Serra-Longo. Αλλά το ταξίδι του στην κορυφή δεν ξεκίνησε με επιτυχία.

Έχασε τον πρώτο του επαγγελματικό αγώνα, προτού ανακάμψει με νίκη απέναντι στον Dennis Dombrow. Ωστόσο, μια ήττα στον τρίτο του αγώνα τον οδήγησε να αμφισβητήσει το μέλλον του στο άθλημα, παρά το γεγονός ότι βρισκόταν σε τόσο πρώιμο στάδιο.

«Σκέφτηκα ότι αν (οι Serra-Longo) μου δώσουν αγώνες σε μια μικρή διοργάνωση και χάσω, πώς θα τα καταφέρω (να πάω) στο UFC;».

Ο Dvalishvili δεν ήταν σίγουρος για τη θέση του στον κόσμο του MMA, αλλά εξακολουθούσε να προπονείται όσο πιο σκληρά μπορούσε, ενώ παράλληλα το εξισορροπούσε με τη δουλειά του στις κατασκευές.

Μέσα σε όλη αυτή την αβεβαιότητα, λέει στο CNN ότι σκέφτηκε να πετάξει την πετσέτα στην καριέρα του στο ΜΜΑ.

«Σκεφτόμουν να κάνω ένα διάλειμμα από τις μάχες», δήλωσε ο Dvalishvili. «Απλά να ζήσω όπως ζουν οι φυσιολογικοί άνθρωποι. Να δουλεύω στις κατασκευές, να γυρίζω σπίτι, να βλέπω τηλεόραση, (τα) Σαββατοκύριακα να πηγαίνω σε εστιατόρια, να πηγαίνω σε κλαμπ, να κάνω παρέα με κορίτσια, να βρω τη μελλοντική μου γυναίκα, να παντρευτώ και ίσως να μεγαλώσω τα παιδιά μετά».

Σε μια προσπάθεια να επαναπροσδιοριστεί και να βρει την πραγματική του κλίση, ο Dvalishvili έκανε ένα διάλειμμα από το άθλημα, όπου προσπάθησε να ζήσει μια «κανονική» ζωή. Αλλά το μόνο που κατάφερε ήταν να του δείξει τι του έλειπε.

«(Τους) επόμενους δύο μήνες, προσπάθησα να γυρίσω σπίτι από τη δουλειά, να δω τηλεόραση, αλλά αυτό ήταν μαλ…α», δήλωσε ο Dvalishvili. «Δεν ήμουν ευτυχισμένος. Προσπαθούσα να πηγαίνω σε εστιατόρια, κλαμπ. Ήταν διασκεδαστικό, αλλά όχι αυτό που ήθελα.

«Εκείνη τη στιγμή συνειδητοποίησα ότι δεν με νοιάζει αν χάσω (έναν) αγώνα. Το αγαπώ αυτό, και θέλω απλώς να κάνω το καλύτερο δυνατό, και θέλω απλώς να τα δώσω όλα».

Αυτή η επιφοίτηση ήταν μια στιγμή που άλλαξε το μέλλον για τον Dvalishvili, αλλά δεν έκανε το ταξίδι του ευκολότερο.

Συνέχισε να ισορροπεί την προπόνηση με την εργασία του στις κατασκευές, ενώ προσπαθούσε να βρει τα πατήματά του- λέει ότι ξόδευε περισσότερα χρήματα για την προπόνηση από όσα κέρδιζε αγωνιζόμενος.

Μετά από σχεδόν διετή διακοπή των αγώνων, ο Dvalishvili επέστρεψε στο «οκτάγωνο» με έξι συνεχόμενες νίκες που τον έβαλαν στο «ραντάρ» του UFC. Τελικά κέρδισε το συμβόλαιό του στη μεγάλη κατηγορία χάρη σε ένα νοκ-άουτ με περιστρεφόμενη πισώπλατη γροθιά στον πρώτο γύρο εναντίον του μέχρι πρότινος αήττητου Raufeon Stots.

«Αυτή ήταν η στιγμή που μου άλλαξε τη ζωή, επειδή είχα κουραστεί τόσο πολύ να δουλεύω σε οικοδομές», θυμάται ο Dvalishvili για το ισχυρό νοκ άουτ. «Ήθελα να κάνω αλλαγές. Αυτή ήταν η στιγμή μου και ήξερα ότι έπρεπε να παλέψω σκληρά και ήμουν τόσο συγκεντρωμένος».

Το μέλλον

Από τότε, ο Dvalishvili έχει εξελιχθεί σε ένα πραγματικό αστέρι του UFC. Αφού έχασε τους δύο πρώτους αγώνες του στο promotion, έκτοτε έχει κερδίσει 12 συνεχόμενους αγώνες, νικώντας στην πορεία πολλά γνωστά ονόματα.

Το πρόσφατο σερί νικών του περιλαμβάνει μια σειρά από πρώην και νυν παγκόσμιους πρωταθλητές που περιλαμβάνουν τους José Aldo, Petr Yan, Henry Cejudo και Sean O’Malley.

Η νίκη του επί του O’Malley του χάρισε τον παγκόσμιο τίτλο στα bantamweight πριν τον υπερασπιστεί με επιτυχία απέναντι στον μαχητή από το Νταγκεστάνι Umar Nurmagomedov – τον ξάδερφο του πρώην μεγάλου μαχητή του UFC Khabib Nurmagomedov – με ομόφωνη απόφαση τον Ιανουάριο.

Για το υπόλοιπο του 2025, ο Dvalishvili λέει ότι θέλει να παραμείνει ενεργός και να αγωνιστεί τέσσερις φορές μέσα στο έτος. Το ποιον θα αντιμετωπίσει στη συνέχεια, ωστόσο, είναι άγνωστο.

«Θα επιστρέψω στο Λας Βέγκας έτοιμος να δουλέψω», δήλωσε ο Dvalishvili. «(Θα) παραμείνω πειθαρχημένος, θα παραμείνω σε εγρήγορση και θα περιμένω ποιος θα είναι ο επόμενος που λέει το UFC».

Πηγή: CNN
Επιμέλεια-μετάφραση: Σπύρος Αμπελάκης