Ο «σημαντικότερος αρχαιολογικός χώρος» στο νότιο Ισραήλ «μιλά» ελληνικά

Ισραηλινοί αρχαιολόγοι ανακάλυψαν ένα πολύ σημαντικό μοναστήρι της βυζαντινής εποχής με πολύχρωμο ψηφιδωτό δάπεδο καθώς και σωρεία άλλων ευρημάτων στο Kiryat Gat, ανακοίνωσε σήμερα η Ισραηλινή Υπηρεσία Αρχαιοτήτων.

«Πρόκειται για τον μεγαλύτερο και σημαντικότερο χώρο που ανακαλύφθηκε στην περιοχή από τη ρωμαϊκή και βυζαντινή περίοδο», δήλωσαν στο πρακτορείο ειδήσεων του Ισραήλ (Τazpit TPS-IL) οι Σίρα Λίφσιτς και Μααγιάν Μαργκούλις, υπεύθυνοι των ανασκαφών της Αρχής Αρχαιοτήτων, εξηγώντας ότι «τα ευρήματα υποδεικνύουν συνεχή οικισμό από την πρώιμη ρωμαϊκή περίοδο έως την ύστερη βυζαντινή περίοδο».

Ανταπόκριση: Κωστής Κωνσταντίνου 

Τα ευρήματα, μέρος μιας ανασκαφής που διεξήχθη στο πλαίσιο της προετοιμασίας για την ανάπτυξη μιας νέας γειτονιάς στη νότια ισραηλινή πόλη, προσφέρουν μια σπάνια ματιά σε έναν οικισμό που ήκμασε κατά τη ρωμαϊκή και τη βυζαντινή περίοδο.

Στο κέντρο του χώρου είναι ένα πολύχρωμο ψηφιδωτό δάπεδο που κοσμείται με μια ελληνική επιγραφή ενός βιβλικού στίχου από το Δευτερονόμιο που λέει: «ΕΙΡΗΝΗ Η ΕΙΣΟΔΟΣ ΚΑΙ Η ΕΞΟΔΟΣ». Το ψηφιδωτό, που χρονολογείται στον 5ο-6ο αιώνα μ.Χ., περιλαμβάνει σταυρούς, λιοντάρια, περιστέρια, αμφορείς, λουλούδια και γεωμετρικά μοτίβα που δημιουργήθηκαν με σχολαστικά τοποθετημένες ψηφίδες.

Παράλληλα με το μοναστήρι, η ανασκαφή αποκάλυψε ένα προηγμένο για την ιστορική εποχή πατητήρι το οποίο δέχθηκε πολλαπλές ανακαινίσεις κατά τη διάρκεια των αιώνων. Το πατητήρι διαθέτει ψηφιδωτά δάπεδα στους χώρους ζύμωσης και στις δεξαμενές συλλογής, ενώ υπολείμματα κόκκινου χρώματος είναι ακόμη ορατά σε επιχρισμένες επιφάνειες. Σύμφωνα με το Τμήμα Αρχαιοτήτων του Ισραήλ η μεγάλης κλίμακας παραγωγή και ο περίτεχνος σχεδιασμός του πατητηριού υποδεικνύουν ότι δεν εξυπηρετούσε μόνο τοπικές ανάγκες, αλλά συνέβαλε και στο περιφερειακό εμπόριο.

Ελληνικές επιγραφές χαραγμένες σε πέτρινες πλάκες υποδηλώνουν ότι για την κατασκευή αυτής της εγκατάστασης απαιτήθηκε υψηλής εξειδίκευσης εργασία και πόροι, τονίζουν οι επιστήμονες.

Στο χώρο βρέθηκε επίσης πληθώρα αντικειμένων, περιλαμβανομένων εισαγόμενων εμπορευμάτων, νομισμάτων, μαρμάρινων στοιχείων, μεταλλικών εργαλείων και γυάλινων αγγείων, υποδεικνύοντας μια ευημερούσα κοινότητα. Σύμφωνα με την Αρχή Αρχαιοτήτων, στοιχεία της τοπικής παραγωγής κεραμικής, όπως ελαττωματικά αγγεία και λάκκοι σκουπιδιών, υποδεικνύουν περαιτέρω την αυτάρκεια και τις βιομηχανικές δυνατότητες της κοινότητας.

«Ο πρώιμος οικισμός βρίσκεται σε έναν κεντρικό οδικό κόμβο που συνδέει την ορεινή περιοχή με την παράκτια πεδιάδα. Προφανώς εξυπηρετούσε τους μικρότερους οικισμούς της περιοχής καθώς και τους διερχόμενους ταξιδιώτες. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη και σημαντικότερη ανασκαφή της ρωμαϊκής και βυζαντινής περιόδου που αποκαλύφθηκε στην περιοχή. Τα ευρήματα υποδεικνύουν μια διαδοχή οικισμών που ξεκινούν από την πρώιμη ρωμαϊκή περίοδο (1ος αιώνας μ.Χ.) και φτάνουν μέχρι το τέλος της βυζαντινής περιόδου», δήλωσε ο Μααγιάν Μαργκούλις.

Τα κατάλοιπα της ρωμαϊκής εποχής, αν και λιγότερα, αποκαλύπτουν επίσης μια κοινότητα που χαρακτηρίζεται από πλούτο.

Η σύγχρονη πόλη Kiryat Gat ιδρύθηκε το 1955 ως αναπτυξιακή πόλη για την παροχή στέγασης σε Εβραίους μετανάστες, ιδίως από τη Βόρεια Αφρική και την Ανατολική Ευρώπη. Η πόλη πήρε το όνομά της από τη βιβλική πόλη Γαθ, μία από τις πέντε πόλεις των Φιλισταίων που αναφέρονται στη Βίβλο, η οποία πιστεύεται ότι βρισκόταν σε κοντινή απόσταση.

Άλλοι κοντινοί αρχαιολογικοί χώροι περιλαμβάνουν την Τελ Χαρόρ, η οποία ταυτίζεται με τη βιβλική πόλη Γεράρ, και την Τελ Εράνι, η οποία χρονολογείται από την Πρώιμη Εποχή του Χαλκού (περίπου 3000 π.Χ.). Τα αντικείμενα από αυτές τις τοποθεσίες συμβάλλουν σημαντικά στην κατανόηση των πολιτισμών των Χαναναίων, των Φιλισταίων και των Ισραηλιτών που κάποτε ευδοκιμούσαν σε αυτό το τμήμα του Λεβάντε.