«Πριν από δέκα χρόνια αναρωτιόμουν που είναι οι μεγάλες σκηνές στο βιογραφικό μου»

Ο ηθοποιός Λεωνίδας Κακούρης εξηγεί πως δεν έβαλε περιορισμούς στον εαυτό μου, δεν του ζήτησε να παίξει σε μεγάλες σκηνές, ούτε να υποδυθεί τον κουλτουριάρη σε ψαγμένα θέατρα στη συνέντευξή του στο Monopoligr

Τα τελευταία χρόνια, ψήλωσες (μέσα σου) καθώς η δουλειά σου συναντούσε μεγαλύτερη αποδοχή;

Πήρα ύψος στην ηλικία που έπρεπε! Διαφορετικά θα έμπαινα σε ομάδα μπάσκετ για παλαίμαχους!

Θέλω να πω ότι η τηλεόραση τόνωσε την καλλιτεχνική σου εξωστρέφεια. Αντίθετα, στο θέατρο δεν κυνήγησες τις μεγάλες παραγωγές – εξαιρώ τη «Μελωδία της ευτυχίας» (μόλις το 2023) και τώρα τη «Μητέρα του σκύλου».

Πριν από δέκα χρόνια αναρωτιόμουν που είναι οι μεγάλες σκηνές στο βιογραφικό μου. Είναι τύχη, θεωρώ. Δεν μετράω τις επιλογές με το ζύγι, ούτε με το πόσες θέσεις έχει ένα θέατρο όπου θα παίξω. Συνήθως οδηγούμαι από τις συνεργασίες, από τα έργα – έτσι κι αλλιώς από το θέατρο δεν περιμένω να βγάλω χρήματα. Ακόμα και στην τηλεόραση, οι αποδοχές μου δεν πάντα υψηλές. Και από εκεί άργησα να πάρω καλή αμοιβή. Το 2018 μπήκα πιο δυνατά στα πράγματα και διεκδίκησα να βρω δουλειά – στον ΑΝΤ1 τότε.

Το σπικάζ έχει αποδειχθεί σωτήριο στο παρελθόν;

Ναι, έχω αποφύγει να κάνω επί σκηνής πράγματα που δεν με καλύπτουν. Αλλά και στο σπικάζ δεν συνδέω τη φωνή μου με τα πάντα.

Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη στο Monopoli.gr