Μόνο ο Θεός για το 3χρονο αγγελούδι στο Ηράκλειο – Διοικητής ΠΑΓΝΗ: «Περιμένουμε ένα θαύμα»
Με αφορμή τον ρόλο της Καίτης Γκρέυ που υποδύεται στην ταινία «Υπάρχω» η Κλέλια Ρένεση μίλησε στο «Πάμε Δανάη».
Η ταινία «Υπάρχω»
«Ήταν δύσκολο να βρεθεί το ποιος θα υποδυόταν τον Στέλιο Καζαντζίδη. Κάναμε τρεις τέσσερις μήνες δοκιμαστικά. Από την αρχή ήξερα ότι θα είμαι στην ταινία αλλά δε μπορούσα να είμαι σίγουρη γιατί έπρεπε να κουμπώσω με τον ηθοποιό που θα έκανε τον Στέλιο Καζαντζίδη. Από τα δοκιμαστικά για το ρόλο του Στέλιου Καζαντζίδη πέρασαν πολλοί και αξιόλογοι ηθοποιοί».
Επιπλέον, αποκάλυψε πως στο δοκιμαστικό με τον Χρήστο Μάστορα έκαναν μια σκηνή και της έκανε τρομερή εντύπωση ότι ο τρόπος του ήταν αληθινός, λαϊκός, απλός και καθαρός.
«Τη δουλειά αυτή την κάνω μόνο από έρωτα, το προς το ζην μου είναι εξασφαλισμένο από αλλού. Δεν μου αρέσουν οι πολυτέλειες και τα λούσα γιατί δε μου καλυτερεύουν τη ζωή. Εάν με πας σε ένα πεντάστερο ξενοδοχείο θα πεθάνω από θλίψη. Δεν είμαι καταναλωτικό ον μπορεί να φοράω ένα παπούτσι είκοσι χρόνια».
Η Κλέλια Ρένεση αναφέρει πως έχει γελάσει πολύ με όσα αναφέρουν για εκείνη τα μίντια αλλά έχει κάνει και τις μηνύσεις της για το παιδί της.
«Ήταν ανεξέλεγκτα και στη φαντασία τους όσα έλεγαν στα μίντια. Έλεγαν ότι ο Μανού Τσαο ήταν ο πατέρας του παιδιού μου. Είχαν πει ότι με πήγε στο Παρίσι να μου πάρει διαμαντένιο δαχτυλίδι. Όποιος γνωρίζει τη φιλοσοφία αυτού του ανθρώπου, είναι τόσο αστείο! Εκτός πραγματικότητας! Σε όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης έλεγαν και έλεγαν, θα γίνει αυτό με τον Μανού και μου δημιουργούσαν γέλια. Έλεγα από μέσα μου θα τους αφήσω να εκτεθούν ανεπανόρθωτα. Δεν ξέρω τίποτα και φτιάξαν ένα τεράστιο αφήγημα τόσα χρόνια! Ήταν 3-4 χρόνια η ιστορία με αποκορύφωμα την εγκυμοσύνη μου που συμπέραναν αυτό και συνέχισε η ιστορία μέχρι που γέννησα. Γεννήθηκε το παιδί μου κι εγώ είμαι μονογονέας. Και εκεί έβγαλα μια ανακοίνωση και είπα: «παιδιά συνέλθετε γιατί η συμπερασματολογία είναι πανδημία».
Κλέλια Ρένεση: «Ο Manu Chao δεν είναι συμβίος μου, ούτε πατέρας του παιδιού μου»
«Για το θέμα της μονογονεϊκής οικογένειας προσπαθώ να ενημερώνω την κόρη μου όσο μπορώ ανάλογα με την ηλικία της. Τώρα γνωρίζει το παιδί ότι κάθε σπίτι έχει το δικό του πλαίσιο. Εμείς έχουμε το δικό μας μικροπλαίσιο μαμά, παιδί, σκυλί, γατί, το επόμενο μεγάλο πλαίσιο είναι η γιαγιά και ο παππούς. Υπάρχει ο πατέρας της Κοραλίας, δεν είναι ότι δεν υπάρχει. Όταν η Κοραλία μου ζητάει να της μιλήσω για τον πατέρα της, της λέω να τον πάρει τηλέφωνο και να τον ρωτήσει ό,τι θέλει. Η Κοραλία πρέπει να αναπτύξει τη δική της σχέση με αυτό το στοιχείο που λέγεται πατρότητα και να καταλάβει τι χαρτί της έπαιξε η ζωή σε αυτόν τον τομέα. Αν με ρωτήσεις μέσα μου θα ήθελα να είχα δομήσει κάπως αλλιώς τον εαυτό μου ώστε να ξέρω να μοιράζομαι τα πράγματα, να είμαι ίσως πιο συντροφική, πιο μαλακή και να μπορούσα να πω ότι το έχω και με τη δυάδα. Δεν το έχω. Προσπάθησα και δεν το έχω.
«Η ζωή μου έφερε αυτό το δώρο, την κόρη μου, χωρίς να είμαι σε δυάδα. Οπότε δεν μπορούσα να το απαρνηθώ. Ήθελα να γνωρίσω αυτή την ατελείωτη αγάπη. Αν με ρωτήσεις όμως βαθιά μέσα μου η καρδιά μου θα ήθελε να είχε λιώσει σε ένα σύστημα δυάδας και να φέρω ένα παιδί στον κόσμο μέσα σε αυτό το πλαίσιο. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι δεν έχω να δώσω αγάπη ή ότι δεν μπορώ να μεγαλώσω ένα παιδί. Έχω συμβίο το παιδί και δεν παραπονιέμαι στιγμή ».
Διαβάστε επίσης: Κλέλια Ρένεση: Το τρυφερό ποίημα για τη γιορτή της κόρης της, Κοραλίας
