Έκλεισαν περίπου τα μισά περίπτερα στην Λάρισα

Κάθε εποχή έχει τα δικά της χαρακτηριστικά, ως αποτέλεσμα της εξέλιξης, η οποία δεν είναι συνώνυμη με την πρόοδο.

Σε ένα από τα πολλά σημεία συνάντησης, των Λαρισαίων, επικοινωνίας και κουτσομπολιού στο παρελθόν, η δημοσιογράφος της ΕΡΤ Κωνσταντίνα Θεοχαρούλη μετρά τα κλειστά περίπτερα της πόλεως.

Η Ελένη Καραγιάννη, πρόεδρος περιπτερούχων Νομού Λαρίσης αναφέρει ότι από τα 120 έχουν μείνει περίπου 50 περίπτερα σήμερα. Το φαινόμενο είναι γενικευμένο, καθώς έχουν αλλάξει άρδην οι συνθήκες στην σύγχρονη εποχή.

Παλαιότερα οι άδειες περιπτέρων δίνονταν από το κράτος σε αναπήρους πολέμου, και σε ΑμΕΑ. Όταν αυτοί αποχωρούσαν από το επάγγελμα ενοικιάζονταν από τον δήμο σε όποιον εκδήλωνε ενδιαφέρον και ήταν διατεθειμένος να καταβάλει το ανάλογο μίσθωμα.  

Όπως όμως λέει η κ. Καραγιάννη, οι απαιτήσεις του δήμου είναι μεγάλες και τα υψηλά ενοίκια, που ζητά καθιστούν αδύνατη την επιβίωση αυτής της μικρής επιχείρησης. Επίσης, δεν υπάρχουν ενδιαφερόμενοι γιατί τίθεται θέμα ασφάλειας, με τις ληστείες εναντίον περιπτερούχων, οι οποίοι διακινδυνεύουν για πενιχρές εισπράξεις. Και αυτό διότι έχουν μειωθεί τα ποσοστά κέρδους, ειδικά με τις κάρτες, ενώ για να γλιτώσουν τις χρεώσεις των τραπεζών είναι ανέφικτο, καθώς οι κωδικοί του IRIS δεν μπορούν να δοθούν σε εργαζόμενους υπαλλήλους, παρά μόνο εάν το περίπτερο λειτουργεί από μια οικογένεια.

Με τις τιμές των μισθωμάτων να έχουν εκτοξευτεί από τα 450 στα 900 έως και 1000 ευρώ τον μήνα η διατήρηση ενός περιπτέρου είναι σχεδόν αδύνατη.  

Κάποιοι τελευταίοι παραμένουν στο πόστο τους, προσπαθούν να κρατηθούν για να μπορέσουν να βγούν στην σύνταξη.

Οι εποχές των περίεργων, κουτσομπόληδων ενοίκων των μικρών κατασκευών στις γωνίες των δρόμων που εξυπηρετούσαν την γειτονιά με ότι χρειαζόταν και κυρίως με το τηλέφωνο, πολυτέλεια εκείνα τα χρόνια έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Μόνο ως είδος προς τουριστική αξιοποίηση μπορούν να διατηρηθούν και οι εικόνες της νοσταλγίας θα σβήσουν σταδιακά μαζί με τους παλαιότερους.