Αν δεν έχετε παρακολουθήσει την παράσταση «Μέσα στο μυαλό σου» με τον Γιώργο Λάγιο έτοιμο να απαντήσει σε κάθε απορία και κάθε «προκλητική» ερώτησή σας σας έχουμε καλά νέα γιατί η πιο πρωτότυπη και διαδραστική παράσταση της χρονιάς, θα συνεχιστεί κάθε Δευτέρα στο θέατρο Αλίκη, μέχρι την Κυριακή των Βαΐων! Μα κι αν ακόμα την έχετε δει, έχω να σας πω ότι ποτέ η συγκεκριμένη παράσταση δεν είναι η ίδια!
Ο γνωστός ψυχοθεραπευτής και σεξολόγος Dr. Γιώργος Λάγιος με αφορμή την επιτυχία της παράστασης, μιλάει σήμερα στο okmag και με την τεράστια πείρα του μας απαντά σε καυτά ερωτήματα σχέσεων. Είναι τελικά απιστία να κάνεις like και comments σε αναρτήσεις; Γιατί δεν μπορούμε πλέον εύκολα να βρούμε έναν σύντροφο ζωής; Μπορεί η ψυχοθεραπεία να μας κάνει καλύτερους συντρόφους τελικά;
Αυτά και πολλά άλλα στην συνέντευξη του ανατρεπτικού Γιώργου Λάγιου που ακολουθεί:
Ps: Από τις ευχάριστες εκπληξεις στην παράσταση το καυστικό και πετυχημένο χιούμορ του Γιώργου Λάγιου!
Πώς γεννήθηκε η ιδέα της παράστασης;
Κάθε φορά όταν κάνω μία διάλεξη προσπαθώ να υπάρχει αλληλεπίδραση με τον κόσμο ώστε να μην πλήττει. Σκέφτηκα λοιπόν ότι το να χρησιμοποιήσω ηθοποιούς να αναπαραστήσουν αυτά τα οποία περιγράφω θα είναι ο καλύτερος τρόπος για να ταυτίζεται ψυχικά το κοινό. Κάπως έτσι αυτή ιδέα μεταφέρθηκε από μία πανεπιστημιακή αίθουσα στο θέατρο Αλίκη.
Θα συνεχιστεί μέχρι την Κυριακή των Βαΐων;
Ναι, θα συνεχιστεί κανονικά και με τη νέα σεζόν θα δούμε τη συνέχεια. Τώρα βλέπουμε το πρώτο μέρος πως το ζευγάρι ερωτεύεται, ζηλεύει και χάνει το μυαλό του. Στη δεύτερη σεζόν θα δούμε άλλα θέματα. Όσο προχωράμε χρονικά σε μία σχέση τόσο θα προχωράμε και σε άλλες θεματολογίες.
Στην παράσταση την οποία έχω παρακολουθήσει μπορεί η συζήτηση για κάποιο θέμα ανάμεσα σε σένα και τους θεατές να… ξεφύγει λίγο. Έχεις έρθει ποτέ σε αμηχανία;
Είναι αδύνατον να έρθω σε αμηχανία. Ακόμα και τις φορές που μπορεί να διαφωνήσουν άτομα μεταξύ τους μέσα στο θέατρο ή να μοιραστούν κάτι το οποίο είναι πολύ πολύ προσωπικό εγώ θα τον καθοδηγήσω για να γίνει χρήσιμο για όλους μας.
Αρκετές φορές τα άτομα που μοιράζονται ίσως ανοίγονται περισσότερο απ’ όσο αντέχει ο διπλανός τους. Καθένας από εμάς έχει διαφορετικά κουμπιά που σχετίζονται με τραύματα και εμπειρίες που ίσως δεν είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε. Θεωρώ πολύτιμο το μοίρασμα και γι’ αυτό ενθαρρύνω τους παρευρισκόμενους να μιλάνε, να ρωτάνε και να μοιράζονται ελεύθερα διότι μέσα σε αυτό το θέατρο δεν υπάρχει καμία επίκρισή. Κάποιες φορές ξεχνάμε που βρισκόμαστε και αφηνόμαστε λίγο παραπάνω και εγώ είμαι εκεί για να επαναφέρω την ισορροπία.
Ποια ήταν η πιο δύσκολη ερώτηση που έτυχε να σου κάνουν κατά τη διάρκεια της παράστασης;
Αρκετά άτομα θέλουν είτε να μάθουν κάτι προσωπικό για εμένα και έχουν το θάρρος να με ρωτήσουν ανοιχτά. Σε αυτό δεν έχω κανένα θέμα, αντιθέτως απαντάω ευθέως. Οι δύσκολες ερωτήσεις σχετίζονται με προσωπικά ζητήματα που αντιμετωπίζουν οι θεατές και δυστυχώς δεν υπάρχει ο χρόνος για να απαντηθούν όλες σε βάθος. Καταλαβαίνω την ανάγκη που υπάρχει για να ανακουφιστούμε ή να νιώσουμε ότι υπάρχει μία καθοδήγηση όμως ακόμα και το ότι ακουστήκαμε είναι θεραπευτικό κατά μία έννοια. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι μια κοπελα με ρώτησε:
«Πώς γίνεται να ξεφύγω από μία τοξική σχέση ενώ γνωρίζω ότι μου κάνει κακό…εγώ σχεδόν αποζητώ την κακοποίηση. Ντρέπομαι που το λέω όμως κάθε φορά που με χτυπάει νιώθω ζωντανή. Κάθε φορά που με βρίζει και με υποτιμάει νιώθω ότι το αξίζω. Τι πρέπει να κάνω;»
Αυτή η ερώτηση είναι μία συγκλονιστική ερώτηση και βασανίζει πολύ κόσμο και ενώ φαίνεται περίεργο στο στο κοινό πως δεν φεύγει κάποιος από μία τέτοια σχέση η απάντηση είναι πολύ πολυδιάστατη. Θεωρώ δύσκολη αυτή την ερώτηση γιατί οι απαντήσεις σε τόσο προσωπικά ζητήματα είναι τόσο πολύ σύνθετες που ακόμα και μία λάθος λέξη από τη δική μου πλευρά ενδέχεται να παρεξηγηθεί η ακόμα και να τραυματίσει ένα άλλο άτομο με παρόμοιο θέμα μέσα στην αίθουσα. Ενώ γελάμε συγκινούμαστε και περνάμε όμορφα, αυτή η παράσταση έχει και ευαίσθητα κομμάτια που θέλουν χειρουργικό χειρισμό.
Τα λάθη που «διορθώνεις» σε ένα θεραπευόμενό σου, έχει τύχει να τα κάνεις εσύ ο ίδιος σε κάποια σχέση σου; Κι αν ναι, ποιο ήταν αυτό;
Η παράσταση ξεκινάει ακριβώς έτσι. Παρουσιάζεται ένας ψυχοθεραπευτής ο οποίος προφανώς αντιμετωπίζει ζητήματα ζήλιας στην προσωπική του ζωή και ο ίδιος έχει νεύρα. Μπαίνοντας μέσα στην ψυχοθεραπεία είναι ήδη έξαλλος. Όλη αυτή η εμπειρία έχει μέσα αληθινά κομμάτια της δικής μου ζωής και θέλω να τσαλακώσω, με την καλή έννοια, κάποιες ιδιότητες οι οποίες έχουν πολύ σοβαρή ευθύνη και να υπογραμμίσω ότι πρέπει να προσέχουμε ποιον επιλέγουμε για ψυχοθεραπευτή μας. Φυσικά λοιπόν, έχω κάνει και εγώ λάθη και ακόμα κάνω, διότι η δουλειά με τον εαυτό μας δε σταματάει ποτέ και ο καθένας προσπαθεί να λύσει θέματα με το ασυνείδητο του και με την παιδική του ηλικία. Ο (α)κατάλληλος άνθρωπος αν σου πατήσει το λάθος κουμπί ,μπορεί να σου διαλύσει τη ζωή, όσα ψυχοθεραπεία και να έχεις κάνει όσο όσα πτυχία και να έχεις. Κανείς δε γλιτώνει. Ανά πάσα στιγμή μπορείς να χάσεις το μυαλό σου. Προσοχή ποιους ανθρώπους επιλέγουμε για συντρόφους μας ακόμα και για αυτούς που νομίζουμε ότι είναι απλά για σεξ.
Στην παράσταση αλλά και σε συνεντεύξεις σου κάνεις συχνά λόγο για την «μικροαπιστία» κάποια μηνύματα, κάποια likes ή comments σε αναρτήσεις; Πιστεύεις ότι κάτι τέτοιο θα ήταν λόγος χωρισμού;
Το θέμα της μικρό απιστίας ή αλλιώς micro-cheating είναι από τα πιο επίκαιρα. Στο γραφείο μου έρχονται συνέχεια άτομα που αποκτούν ψυχοσωματικά και ιδεο- ψυχαναγκασμούς για αυτή την συνεχή αβεβαιότητα του τι συμβαίνει στο κινητό ενός άλλου ανθρώπου. Οι φωτιές, τα likes και τα μηνύματα θεωρούνται microcheating γιατί δεν έχουν μέσα την φυσική επαφή, όμως επειδή το μυαλό πάντα είναι μπροστά… το σώμα δεν είναι δύσκολο να ακολουθήσει. Τα διλήμματα που βάζω στο κοινό είναι εάν τυχόν θεωρείται η εγκεφαλική απιστία κανονική απιστία. Η προσωπική μου άποψη είναι πως θα έπρεπε να υπάρχουν κανόνες και να συμφωνούμε μαζί πως χρησιμοποιούμε τα social media και την αλληλεπίδραση μας με τους άλλους ανθρώπους. Φυσικά και είναι λόγος χωρισμού διότι οι περισσότερες από αυτές τις αλληλεπιδράσεις γίνονται στα κρυφά άρα δεν υπάρχει διαφάνεια δεν υπάρχει αλήθεια και μάλλον δεν υπάρχει σεβασμός.
Και τελικά πόσο πιστεύεις ότι απέχει η «μικροαπιστία» από την απιστία; Δεν μπορεί δηλαδή κάποιος να θαυμάζει κάτι στο instagram αλλά να είναι πιστός, η πιστή στον / στην σύντροφό του;
Το ακούω το θέμα του θαυμασμού, όμως κι αυτό μπορεί να εκφραστεί με κάποια συγκεκριμένα όρια. Αν στέλνω φωτιές κάθε μέρα σε κάποιον και του στέλνω μηνύματα για το πόσο τον θαυμάζω ξεπερνάει ένα όριο το οποίο δεν σχετίζεται με το θαυμασμό αλλά για το τι μπορεί να εμπεριέχει αυτός ο θαυμασμός. Δεν είμαι ο θαυμασμός το νούμερο ένα αφροδισιακό; Πάντα έχουμε στο μυαλό μας πώς κάνουμε τον άλλον να αισθάνεται και πώς θα αισθανόμασταν εμείς στη θέση του. Θα είμαστε πιστοί επειδή δεν ήρθαμε σε φυσική επαφή με κάποιον δεν αρκεί. Αν αυτό ικανοποιούμαι σκέφτομαι μία άλλη γυναίκα ενώ είμαι σε σχέση, Αυτό δεν είναι απιστία; Ένα ακόμα παράδειγμα είναι ότι θα μπορούσαμε να κάνουμε σεξ και να σκέφτομαι μία άλλη γυναίκα. Αυτό δεν είναι απιστία; Θα άρεσε σε κάποιον ο σύντροφος του να έρχεται σε οργασμό σκεπτόμενος έναν άλλο άνθρωπο. Για μένα όταν υπάρχει αποκλειστική σχέση θα έπρεπε να απαγορεύονται αυτού του είδους οι αλληλεπιδράσεις όσο και να ακούγεται αυστηρό. Κάποιοι άλλοι διαφωνούν και θεωρούν πως καταπατάται η ελευθερία στη σχέση. Έχω όμως πολύ πολύ ισχυρά επιχειρήματα τα οποία θα τα δείτε στην παράσταση.
Στην παράσταση βλέπουμε πόσο επηρεάζουν τις συμπεριφορές μας κάποια παιδικά και όχι μόνο τραύματα που έχουμε από τους γονείς μας. Μια ψυχανάλυση θα μπορούσε να μας κάνει πιστεύεις καλύτερους συντρόφους;
Η ψυχοθεραπεία σχετίζεται όχι μόνο με τη θεραπεία αλλά και με την εξερεύνηση. Υπάρχουν πολλά άτομα που δεν έχουν καμία ψυχική διαταραχή όμως ασχολούνται με την ενδοσκόπηση τους μαθαίνουν καλύτερα τον εαυτό τους οπότε γνωρίζουν και καλύτερα τι τους ταιριάζει. Η ψυχοθεραπεία πρέπει να είναι υποχρεωτική σε όλους ανθρώπους ώστε να μπορούμε να συνυπάρχουμε μεταξύ μας πιο αρμονικά να συνεννοούμαστε καλύτερα και να συνδεόμαστε πιο βαθιά. Σίγουρα θα έπρεπε να είναι υποχρεωτική σε οποιονδήποτε θέλει να γίνει γονιός και σε άτομα που έχουν θέσεις εξουσίας. Στις συντροφικές σχέσεις εγγυώμαι πως τα άτομα που έχουν ασχοληθεί με τον εαυτό τους ψυχοθεραπευτικά και το έχουν κάνει με αποτελεσματικό τρόπο τότε σίγουρα είναι καλύτεροι σύντροφοι και καλύτεροι άνθρωποι.
Οι φίλες μου πάνω απο τα 40 μου λένε ότι δυσκολεύονται να βρουν ένα «σωστό» σύντροφο. Τι πιστεύεις ότι φταίει;
Ίσως… και λέω ίσως γιατί δεν θέλω να τα βάζω όλα σε ένα καλάθι, πολλά άτομα εκστομίζουν ότι δεν βρίσκουν σύντροφο όμως υποσυνείδητα απολαμβάνουν την ελευθερία περισσότερο. Ο σωστός σύντροφος είναι μία τεράστια συζήτηση. Ο συμβατός σύντροφος σχετίζεται περισσότερο με το να γνωρίζουμε εμείς τι ψάχνουμε, να μην τραυματιζόμαστε με λάθος συντρόφους και τα κουβαλάμε στους επόμενους και σίγουρα στο να μην αγνοούμε τα red flags. Δεν είναι θέμα ηλικίας. Σε όλες τις ηλικίες το ίδιο συμβαίνει. Και σε μένα το ίδιο συμβαίνει…
Τι συμβαίνει όταν φεύγει ο έρωτας; Πού πάει και πώς πιστεύεις από την εμπειρία σου ότι μπορεί η σχέση να συνεχιστεί για χρόνια με επιτυχία;
Ο έρωτας είναι μία ψυχική διαταραχή. Όσο υπάρχει αμοιβαιότητα τόσο κρατάει και περισσότερο. Συνήθως ένας από τους δύο χάνει τον έλεγχο και γίνεται δεδομένος και σιγά-σιγά ο άλλος βγαίνει από αυτή την διαταραχή και μένει μόνο ένας. Κάνουμε ένα μεγάλο λάθος και πιστεύουμε ότι η μακροχρόνια σχέση συνδέεται με την επιτυχία και την καταξίωση. Πρέπει να βγάλουμε από το μυαλό μας την έννοια του χρόνου. Να απολαμβάνουμε το τώρα και τις στιγμές με τον άνθρωπο μας σα είναι η τελευταία μέρα. Ξέρω ότι ακούγεται δύσκολο όμως για να συνδεθούμε βαθιά και να επενδύουμε συναισθηματικά θα πρέπει να λειτουργήσουμε χωρίς να κοιτάμε το πολύ μακρινό μέλλον. Θα φανεί παράξενο αυτό που θα πω όμως το μυστήριο και η αβεβαιότητα συντηρούν τον έρωτα… τα υπόλοιπα στο θέατρο Αλίκη!
Διαβάστε επίσης: Ρωτήστε τον ειδικό: «Ο σύζυγος μου ανακάλυψε ότι έχω προφίλ στο Tinder και μου ζήτησε διαζύγιο»
