«Πρόκειται περί ιστορικής εξαγγελίας και είναι ένας ιστορικός σταθμός τα όσα ανέφερε ο πρωθυπουργός για την αναθεώρηση του άρθρου 90 του Συντάγματος και την ηγεσία της δικαιοσύνης» δήλωσε στο Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 και 105,8 και στην εκπομπή «Το GPS της Επικαιρότητας» με τον Θάνο Σιαφάκα, ο Νίκος Αλιβιζάτος, ομότιμος καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου του Πανεπιστημίου Αθηνών, παραθέτοντας έτσι την άποψή του σχετικά με τις τρέχουσες εξελίξεις στην πολιτική σκηνή της χώρας.
Και πρόσθεσε «Πρόκειται για ιστορική εξαγγελία και πρέπει να τονιστεί διότι, κανένας, μα κανένας, δηλαδή ούτε η σημερινή αντιπολίτευση, όταν ήταν κυβέρνηση, ούτε η σημερινή κυβέρνηση όταν ήταν αντιπολίτευση κλπ, είχαν προτείνει κάτι τέτοιο στο παρελθόν. Το ότι το ΠΑΣΟΚ το έλεγε τους τελευταίους μήνες είναι γεγονός αλλά το ότι βγήκε ο ίδιος ο πρωθυπουργός και είπε ότι ξεκινάει διαδικασία αναθεώρησης του άρθρου 90, (αυτό είναι το κρίσιμο άρθρο) είναι πραγματικά ιστορικός σταθμός, διότι, δεν υπάρχει άλλη ευρωπαϊκή χώρα όπου κατά την αναιτιολόγητη απόφαση της κυβέρνησης, χωρίς εμπλοκή κανενός άλλου, με αποφασιστική ψήφο, εννοώ, κανενός άλλου οργάνου δεν επιλέγεται η ηγεσία της Δικαιοσύνης. Συνήθως πρόκειται για αποφάσεις του Ανωτάτων Συμβουλίων, στα οποία μετέχουν κατ’ αρχήν δικαστές (…)».
Εμπλοκή του προέδρου της δημοκρατίας (ΠτΔ) για την ανάδειξη της ηγεσίας της δικαιοσύνης – Θα είναι αυτός που λαμβάνει την τελική απόφαση
Το παραπάνω επισήμανε στη συνέχεια συνομιλώντας με το δημοσιογράφο στον «αέρα» του ενημερωτικού ραδιοφώνου της ΕΡΤ, σημειώνοντας παράλληλα «(…) Εμένα η προσωπική μου άποψη (και είχα παρασύρει τότε την ομάδα που κάναμε εκείνο το σχέδιο Συντάγματος που έχετε μπροστά σας), ήταν να μην είναι αυξημένη πλειοψηφία η απαιτούμενη, αλλά να είναι: η συμπολίτευση προτείνει δύο, η αντιπολίτευση γενικώς προτείνει έναν ή αν θέλετε τρείς η συμπολίτευση και δύο η αντιπολίτευση και ο πρόεδρος της δημοκρατίας διαλέγει. Δηλαδή, να περάσουμε το μπαλάκι της τελευταίας, της κρίσιμης επιλογής σε ένα παράγοντα που είναι υπεράνω, αν θέλετε, κομματικής διαμάχης. Θα μου πείτε έκτοτε μεσολάβησε η αναθεώρηση του άρθρου για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, ο οποίος σήμερα μπορεί να εκλεγεί ούτε καν με 151, με λιγότερο δηλαδή από το εκάστοτε κυβερνών κόμμα. Και ο Πρόεδρος Δημοκρατίας δεν είναι πλέον αυτός ο οποίος ήταν υπεράνω. Αν θέλετε, ήταν πρόσωπο γενικότερης αποδοχής. Νομίζω πως θα πρέπει να πάρουμε αυτό το ρίσκο παρά το γεγονός που μόλις ανέφερα, διότι εγώ προσωπικά πιστεύω ότι έστω και αν εκλέγεται με κυβερνητική πλειοψηφία και μόνο, ο Πρόεδρο της Δημοκρατίας, δεν μπορεί παρά να έχει την αίσθηση αν θέλετε, της ευθύνης του να είναι υπεράνω αυτών των κομματικών αντιπαραθέσεων».
Τη δίωξη εναντίον των υπουργών δεν θα πρέπει να την ασκεί η Βουλή
Όσο για το άρθρο 86 περί ευθύνης υπουργών και για τον αν αποδεσμεύεται η Βουλή από το να ασκεί τη δίωξη είπε «Αυτό είναι κάτι το οποίο επί χρόνια το λέμε εμείς οι συνταγματολόγοι και έχει πολύ ενδιαφέρον. Και θα έπρεπε ο κ. Μητσοτάκης να το χρησιμοποιήσει προχθές, είναι υπέρ του αυτό το επιχείρημα (…). Είναι ένα πολύ σημαντικό βήμα προς την κατεύθυνση του κράτους δικαίου, αυτό αν γίνει σωστά. Διότι, έχει παρατηρηθεί το φαινόμενο. Η τελευταία μας περίπτωση ήταν η περίπτωση Καραμανλή – Σπίρτζη όπου η Βουλή με ένα πνεύμα αλληλεγγύης μεταξύ των κομμάτων, καλύπτει ενδεχομένως ευθύνες όχι μόνο των δικών της ανθρώπων αλλά και της αντιπολίτευσης. Σήμερα σε καλύπτω εσένα, αύριο θα καλύψεις και εσύ εμένα. Αυτή είναι μία αρμοδιότητα η οποία σχεδόν σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες έχει φύγει από τα χέρια της Βουλής, έχει με άλλα λόγια, δικαστικοποιηθεί η διαδικασία διώξεως των υπουργών για παράβαση του νόμου. Και σε εμάς έγιναν πολύ σημαντικά βήματα τα τελευταία 20 χρόνια (…). Άρα, τη δίωξη δεν πρέπει να την ασκεί η Βουλή. Αυτό προσπαθώ να σας πω. Το λέμε 20 χρόνια τώρα ότι αυτό είναι μία παρωχημένη ρύθμιση την οποία έπρεπε το ελληνικό Σύνταγμα να εγκαταλείψει (…)».
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Γίνε μέλος στο κανάλι μας στο Viber
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος
