Νεκρός από πυροβολισμούς έπεσε στη Νότια Αφρική ο πρώτος ανοιχτά γκέι ιμάμης στον κόσμο Muhsin Hendricks. Φόβοι ότι πρόκειται για έγκλημα μίσους.

Ο Muhsin Hendricks, γνωστός ως ο πρώτος ανοιχτά γκέι ιμάμης στον κόσμο, δολοφονήθηκε κοντά στην πόλη Gqeberha στη Νότια Αφρική, σύμφωνα με την ανακοίνωση της αστυνομίας.

Σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα TheGuardian, ο ιμάμης, που είχε ιδρύσει τζαμί ως ασφαλή χώρο για γκέι και περιθωριοποιημένους μουσουλμάνους, επέβαινε σε αυτοκίνητο μαζί με ένα ακόμη άτομο το Σάββατο (15/2), όταν ένα άλλο όχημα τούς έκοψε τον δρόμο.

«Δύο άγνωστοι άνδρες με καλυμμένα πρόσωπα βγήκαν από το όχημα και άνοιξαν πυρ, ρίχνοντας πολλαπλούς πυροβολισμούς κατά του αυτοκινήτου», ανέφερε η τοπική αστυνομία του Eastern Cape.

Στη συνέχεια, οι δράστες διέφυγαν, ενώ ο οδηγός του οχήματος διαπίστωσε ότι ο Hendricks, ο οποίος καθόταν στο πίσω κάθισμα, είχε πυροβοληθεί θανάσιμα.

Βίντεο που κυκλοφόρησε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και φαίνεται να καταγράφει την εκτέλεση στην περιοχή Bethelsdorp, κοντά στο Gqeberha, έχει επιβεβαιωθεί ως αυθεντικό από τις αρχές.

Το κίνητρο της δολοφονίας παραμένει άγνωστο, με την αστυνομία να καλεί όποιον έχει πληροφορίες να τις καταθέσει.

Η Διεθνής Ένωση Λεσβιών, Γκέι, Αμφιφυλόφιλων, Τρανς και Ίντερσεξ ατόμων (ILGA) καταδίκασε με ανακοίνωσή της τη δολοφονία, εκφράζοντας φόβους ότι πρόκειται για έγκλημα μίσους.

«Η οικογένεια της ILGA World είναι σοκαρισμένη από την είδηση της δολοφονίας του Muhsin Hendricks και καλεί τις αρχές να διεξαγάγουν ενδελεχή έρευνα», δήλωσε η εκτελεστική διευθύντρια της οργάνωσης, Julia Ehrt.

Πρωτοπόρος στην LGBTQ+ μουσουλμανική κοινότητα

Ο Hendricks είχε αφιερώσει τη ζωή του στην υποστήριξη της LGBTQ+ μουσουλμανικής κοινότητας. Δήλωσε ανοιχτά ότι είναι ομοφυλόφιλος το 1996 και δύο χρόνια αργότερα ξεκίνησε να οργανώνει συναντήσεις για LGBTQ+ μουσουλμάνους, που τον αντιμετώπιζαν ως ιμάμη τους.

«Άνοιξα το γκαράζ μου, έβαλα ένα χαλί, κάλεσα κόσμο για τσάι και συζήτηση», είχε δηλώσει το 2022.

Το 2011, ίδρυσε τον χώρο προσευχής Al-Ghurbaah στο Wynberg, κοντά στο Κέιπ Τάουν, ώστε μουσουλμάνοι που ένιωθαν αποκλεισμένοι από τις παραδοσιακές κοινότητες να μπορούν να προσεύχονται χωρίς φόβο ή κριτική.

Η ζωή και το έργο του παρουσιάστηκαν στο ντοκιμαντέρ “The Radical” το 2022, όπου είχε αναφερθεί και στις απειλές που δεχόταν.

Παρά τις προειδοποιήσεις να προσλάβει σωματοφύλακες, ο Hendricks είχε δηλώσει ότι δεν φοβόταν επιθέσεις, επισημαίνοντας ότι «η ανάγκη να είμαι αυθεντικός είναι μεγαλύτερη από τον φόβο του θανάτου».

Γεννημένος σε μουσουλμανική οικογένεια, παντρεύτηκε μια γυναίκα, απέκτησε παιδιά και χώρισε, πριν αποκαλύψει την πραγματική του ταυτότητα οκτώ χρόνια μετά τον θάνατο του πατέρα του. Εκτός από ιμάμης, είχε εργαστεί ως καθηγητής αραβικών και σχεδιαστής μόδας.

Σημειώνεται ότι η Νότια Αφρική αντιμετωπίζει εξαιρετικά υψηλά ποσοστά ανθρωποκτονιών, με 28.000 δολοφονίες να καταγράφονται από την αστυνομία στη χώρα μέχρι τον Φεβρουάριο του 2024.

Ωστόσο, οι συνθήκες της εκτέλεσής του και η μακροχρόνια ακτιβιστική του δράση εγείρουν υποψίες ότι η δολοφονία του Muhsin Hendricks ενδέχεται να σχετίζεται με την ταυτότητα και το έργο του. Οι αρχές συνεχίζουν την έρευνα, ενώ η LGBTQ+ κοινότητα της Νότιας Αφρικής εκφράζει φόβους για αύξηση των επιθέσεων εναντίον ατόμων της κοινότητας.

news247.gr

Ο Σ.Σ., Έλληνας με καταγωγή από την Κρήτη ηλικίας 35 ετών και δάσκαλος δημοτικού σχολείου στο Άρνεμ της Ολλανδίας κατηγορείται για σεξουαλική κακοποίηση της θετής του κόρης και για διανομή παιδικής πορνογραφίας.

Σύμφωνα με τις Ολλανδικές Αρχές, η κακοποίηση ξεκίνησε όταν η κόρη της συντρόφου του ήταν μόλις 5 ετών. Η Εισαγγελία ανέφερε ότι η κακοποίηση πραγματοποιήθηκε κατά το πρώτο εξάμηνο του 2024, όταν το κορίτσι ήταν 5 ετών. Ο ύποπτος φέρεται να τράβηξε φωτογραφίες της κακοποίησης, τις οποίες διένειμε μέσω του διαδικτύου. Το κορίτσι είναι πλέον 6 ετών.

Ο ίδιος συνελήφθη στις 7 Οκτωβρίου του 2024, ενώ η πρώτη ακροαματική διαδικασία πραγματοποιήθηκε στις 14 Ιανουαρίου. Ο 35χρονος δεν ήταν παρών στη δίκη και εξέφρασε τη μεταμέλειά του μέσα από επιστολή που διαβάστηκε από τον δικηγόρο του. Ο δικηγόρος του υπόπτου, διαβάζοντας την επιστολή του, ανέφερε: «Η απουσία μου δεν οφείλεται σε αδιαφορία. Λυπάμαι βαθιά και νιώθω αηδία για τις πράξεις μου». Επίσης, δήλωσε ότι ο πελάτης του βρίσκεται σε πολύ κακή ψυχολογική κατάσταση και είναι αυτοκτονικός.

Στη δίκη παραβρέθηκαν δεκάδες άτομα, ανάμεσά τους οι γονείς του θύματος και αρκετοί γονείς μαθητών του δασκάλου. Κάποιοι από τους παρευρισκόμενους «λύγισαν» ακούγοντας τις κατηγορίες.

Πριν από λίγες ημέρες έγινε γνωστό ότι ο κατηγορούμενος είχε τραβήξει φωτογραφίες και βίντεο με τρεις μαθητές από την τάξη του στο δημοτικό σχολείο όπου δίδασκε. Οι μαθητές εμφανίζονταν ντυμένοι στις φωτογραφίες.

Μετά από τις κατηγορίες το σχολείο διέκοψε τη συνεργασία μαζί του. Επιπλέον, αποκαλύφθηκε ότι ο ίδιος είχε τραβήξει φωτογραφίες ντυμένων μαθητών και προσωπικού σε άλλο σχολείο στη συνοικία Alteveer, τις οποίες μοιράστηκε σε τρίτους. Η Εισαγγελία χαρακτήρισε αυτή τη συμπεριφορά ως παραβατική και πιθανώς αξιόποινη.

Ο δάσκαλος συνελήφθη τον Οκτώβριο, ενώ μέχρι τον Νοέμβριο οι γονείς και οι μαθητές δεν γνώριζαν τον λόγο της απουσίας του, η οποία είχε αποδοθεί σε «προσωπικούς λόγους». Μόλις τρεις μήνες μετά τη σύλληψή του, οι γονείς των μαθητών ενημερώθηκαν πλήρως για τα περιστατικά.

Η εκδίκαση της υπόθεσης έχει προγραμματιστεί για τις 8 Απριλίου.

Όπως ανέφερε στο Newsbomb.gr άνδρας ο οποίος επιθυμεί να διατηρήσει την ανωνυμία του και γνώριζε τον κατηγορούμενο: «Είμαστε σοκαρισμένοι, δεν το περιμέναμε, έχουμε “παγώσει” όλοι».

Η πτήση με αεροπλάνο προκαλεί έντονο στρες σε αρκετούς επιβάτες, όπως αυτό που έκανε μια γυναίκα που επέβαινε σε πτήση της Alaska Airlines, στο αεροδρόμιο της Ουάσινγκτον στις ΗΠΑ, είναι άνευ προηγουμένου.

Βίντεο, δείχνει την εκπληκτική στιγμή που μία ανήσυχη επιβάτιδα της Alaska Airlines ανοίγει την έξοδο κινδύνου και ανεβαίνει στο φτερό του αεροπλάνου, λίγα μέτρα μακριά από τους ανυποψίαστους εργαζόμενους του αεροδρομίου της πολιτείας της Ουάσινγκτον.

Η γυναίκα άνοιξε την πόρτα της εξόδου κινδύνου λίγο αφότου η πτήση 323 από το Μιλγουόκι προσγειώθηκε στον διάδρομο προσγείωσης και έφτασε στην πύλη του διεθνούς αεροδρομίου Seattle-Tacoma γύρω στις 5 μ.μ. την περασμένη Κυριακή (22.12.2024).

Τα πλάνα δείχνουν τη γυναίκα έδειχναν, με κόκκινο πουκάμισο και σκούρο παντελόνι, να περπατάει με το σακίδιό της στην άκρη τπου φτερού κοντά στα παράθυρα, να κοιτάζει προς τα κάτω και στη συνέχεια να κουνάει τα χέρια της στον αέρα, σύμφωνα με το βίντεο που εξασφάλισε το KIRO 7.

Δύο μέλη του πληρώματος εδάφους που κινούνταν κοντά στο αεροσκάφος, φαίνεται ότι δεν πρόσεξαν την γυναίκα. Η επιβάτισσα πέρασε περίπου ένα λεπτό στο φτερό πριν την εντοπίσουν δύο εργαζόμενοι.

Πηγή: newsit.gr

Το αεροσκάφος εκτελούσε την πτήση Μεντεγίν – Μπαρανκίγια – Δείτε βίντεο μέσα από το αεροσκάφος
Στιγμές τρόμου και πανικού έζησαν οι επιβάτες αεροσκάφους της Avianca Airlines στην Κολομβία εξαιτίας των έντονων αναταράξεων που προκάλεσε μια τροπική καταιγίδα στα μισά περίπου της πτήσης τους.

Το αεροσκάφος εκτελούσε την πτήση Μεντεγίν – Μπαρανκίγια στην Κολομβία στις 16 Σεπτεμβρίου όταν έπεσε στην τροπική καταιγίδα.

Σκηνές πανικού

Οι επιβάτες κατέγραψαν με τα κινητά τους τηλέφωνα την κατάσταση που επικράτησε με πολλούς από αυτούς να βρίσκονται σε κατάσταση πανικού.

Σε ένα από τα βίντεο ακούγεται η φωνή μιας αεροσυνοδού που προσπαθεί να ηρεμήσει τους επιβάτες μέσω του συστήματος ενδοεπικοινωνίας του αεροσκάφους.

Σύμφωνα με την Daily Mail, το κλίμα μέσα στο αεροσκάφος ήταν τεταμένο, με άλλους επιβάτες να κλαίνε και άλλους να προσεύχονται χαμηλόφωνα.

«Δεν έχω ξαναβιώσει ποτέ κάτι τέτοιο» δήλωσε η επιβάτης Zule Ebratt.

Σύμφωνα με τοπικά ΜΜΕ, η ισχυρή καταγίδα που χτύπησε την περασμένη Δευτέρα αρκετές περιοχές της Κολομβίας ξερίζωσε δέντρα και προκάλεσε υλικές ζημιές.

Λόγω των ισχυρών ανέμων που εμπόδιζαν την προσγείωση, ο πιλότος του αεροσκάφους της Avianca αποφάσισε να γίνει εκτροπή της πτήσης στην κοντινή Καρταχένα. Τελικά οι επιβάτες της πτήσης 8586 κατάφεραν να φτάσουν στην Μπαρακίγια αρκετές ώρες αργότερα.
 

Πως η χώρα κατάφερε να εξασφαλίσει επάρκεια με μεγάλες μονάδες αφαλάτωσης και ένα σύγχρονο δίκτυο υδροδότησης

Το Ισραήλ, ως άνυδρη χώρα, αναγκάστηκε από πολύ νωρίς, εδώ και τουλάχιστον εξήντα χρόνια, να αναζητήσει λύσεις για να αυξήσει την επάρκεια και να μειώσει τη σπατάλη νερού. Επένδυσε για δεκαετίες στην έρευνα και την κατασκευή υποδομών και πλέον θεωρείται πρωτοπόρο σε πολλούς τομείς, όπως η αφαλάτωση και η στάγδην άρδευση. Σήμερα ετοιμάζεται για ακόμα ένα άλμα: να γίνει, από το 2026, η πρώτη χώρα στον κόσμο στην οποία το 100% της κατανάλωσης για την ύδρευση και τη βιομηχανία θα προέρχεται από αφαλάτωση και το 2030 η πρώτη στην οποία σχεδόν το 100% των αστικών λυμάτων θα επαναχρησιμοποιείται μετά από επεξεργασία στη γεωργία.

Έως το 2005, η κύρια πηγή νερού στο Ισραήλ ήταν η θάλασσα (έτσι ονομάζεται η λίμνη) της Γαλιλαίας. Το 2002, έπειτα από μια παρατεταμένη λειψυδρία, η χώρα αποφάσισε να προχωρήσει στην κατασκευή μεγάλων μονάδων αφαλάτωσης κατά μήκος των ακτών της. Οπως εξηγεί στην εφημερίδα kathimerini η Ολγα Σλέπνερ, από την Αρχή Υδάτων του Ισραήλ, μέσα σε δέκα χρόνια κατασκευάστηκαν στη χώρα πέντε μεγάλα εργοστάσια: το πρώτο το 2005 στο Ασκελον (115 εκατ. m3/έτος), ακολουθούμενο από το Παλμαχίμ το 2007 (90 εκατ. m3/έτος), τη Χαντέρα το 2010 (137 εκατ. m3/έτος), το Σορέκ το 2013 (150 εκατ. m3/έτος) και το Ασντόντ το 2015 (100 εκατ. m3/έτος).

Το μοντέλο που ακολούθησε το Ισραήλ για την τόσο ταχεία ανάπτυξη των υποδομών είναι η συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα: όλες οι μονάδες αφαλάτωσης είναι ιδιωτικές (ανήκουν σε δύο εταιρείες) και κατασκευάστηκαν σε σύμπραξη με το δημόσιο (ΣΔΙΤ). Το συμβόλαιο περιλαμβάνει τη συντήρηση και λειτουργία των εργοστασίων για 25 έτη και την πώληση του νερού στο κράτος σε μια συγκεκριμένη τιμή (τη στιγμή αυτή, 0,50 ευρώ/κυβικό, από 0,70 πριν από πέντε χρόνια). Παράλληλα, εδώ και δεκαετίες η χώρα προχώρησε σε μια πολύ μεγάλη αναδιάταξη των υποδομών της, προκειμένου να αντιμετωπίσει το ελλειμματικό ισοζύγιο του πλουσιότερου σε νερό Βορρά και εντελώς άνυδρου Νότου: δημιούργησε μέσω της κρατικής εταιρείας υδάτων Mekorot έναν «εθνικό μεταφορέα», ένα ενιαίο δίκτυο που καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος της χώρας, επιτρέποντας και την ενιαία τιμολόγηση του νερού, από όποια πηγή και αν προέρχεται.

Η ιστορία δεν τελειώνει εδώ. Σήμερα βρίσκεται υπό κατασκευήν το μεγαλύτερο εργοστάσιο αφαλάτωσης στον κόσμο στο Σορέκ με στόχο να λειτουργήσει το 2023, το οποίο θα παράγει 200 εκατ. m3/έτος. Επίσης σε διαδικασία διαγωνισμού βρίσκονται ακόμα δύο μονάδες, μία βόρεια της Χάιφα για επιπλέον 100 εκατ. m3/έτος και η επέκταση του Ασντόντ για επιπλέον 100 εκατ. m3/έτος. Με αυτόν τον τρόπο, αναφέρει η κ. Σλέπνερ, το Ισραήλ θα καλύψει με αφαλάτωση έως το 2026 το 100% των αναγκών ύδρευσης, από 80% σήμερα.

Πώς λειτουργούν όμως αυτές οι μεγάλες μονάδες αφαλάτωσης; Η επίσκεψη στη μονάδα της Χαντέρα (η οποία εξυπηρετεί περίπου 1,2 εκατ. πολίτες) δίνει την ευκαιρία να απαντηθούν αρκετές απορίες. «Το θαλασσινό νερό στην περιοχή μας έχει υψηλή αλατότητα, περίπου 40.000ppm (μέρη διαλυμένων αλάτων ανά εκατομμύριο), και μέσω της μονάδας γίνεται 240 ppm», εξηγεί η Μίριαμ Mπρουσιλόβσκι, τεχνική διευθύντρια της IDE (εταιρείας που διαχειρίζεται τρεις από τις πέντε μονάδες αφαλάτωσης της χώρας). «Το νερό έρχεται στη μονάδα μέσω τριών αγωγών, μήκους 1,25 χλμ., από βάθος 15 μέτρων. Η απορρόφηση είναι αργή, περίπου 45.000 m3/ώρα (περίπου μία πισίνα το λεπτό), ώστε να μην απορροφώνται ψάρια. Κατόπιν υφίσταται δύο στάδια προεπεξεργασίας που απομακρύνουν κάθε σωματίδιο. Στη συνέχεια το νερό αφαλατώνεται μέσω αντίστροφης ώσμωσης. Κατά τη διαδικασία αυτή ανακτάται το 45% της ενέργειας που χρειάζεται το εργοστάσιο. Το μισό από το νερό που απορροφάται από τη θάλασσα μετατρέπεται σε πόσιμο, ενώ το άλλο μισό είναι ”συμπυκνωμένο”, καθώς έχει το σύνολο του αλατιού. Αυτό επιστρέφεται στη θάλασσα μπροστά στο εργοστάσιο, όπου αναμειγνύεται με το νερό που χρησιμοποιείται για την ψύξη του παρακείμενου εργοστασίου».

Το αλμόλοιπο

Όσον αφορά την επίδραση του αλμολοίπου (δηλαδή του υπολείμματος της επεξεργασίας στο εργοστάσιο αφαλάτωσης) στο θαλάσσιο περιβάλλον, η εταιρεία υποστηρίζει ότι είναι από τα ζητήματα που έχουν πλέον επιλυθεί. «Γίνεται έλεγχος δύο φορές το έτος, με δείγματα από το νερό και τους οργανισμούς του πυθμένα. Το αλμόλοιπο έχει 80.000 ppm αλάτων όταν εισέρχεται στη θάλασσα και σε απόσταση δέκα μέτρων από την έξοδο έχει μόλις 1% περισσότερη αλατότητα από το θαλασσινό νερό», λέει η κ. Mπρουσιλόβσκι. «Τα χημικά που χρησιμοποιούνται στην επεξεργασία του νερού, λ.χ. για να εμποδίζεται η σκλήρυνση των μεμβρανών της αντίστροφης ώσμωσης, είναι κάτω από τα επιτρεπόμενα όρια, τα οποία αναθεωρούνται ανά κάποια χρόνια, ανάλογα με την εξέλιξη της επιστήμης».

Πάντως κανένα από τα εργοστάσια αφαλάτωσης δεν βασίζεται στη χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας για να καλύπτει τις ανάγκες του (χρησιμοποιεί ρεύμα από το δίκτυο). «Το νέο εργοστάσιο στο Σορέκ θα καλύπτει μέρος των αναγκών του από φωτοβολταϊκά. Το ενεργειακό κόστος είναι σήμερα 3,3 KW/m3 νερού, από 4-4,5 KW/m3 πριν από λίγα χρόνια, και στα νέα εργοστάσια θα είναι στα 2,9 KW/m3», εξηγεί η εκπρόσωπος της IDE. Τέλος, όσον αφορά τις 53.000 μεμβράνες που χρησιμοποιούνται στο εργοστάσιο της Χαντέρα, περίπου το 12% ανανεώνεται κάθε δέκα χρόνια και συνήθως πωλείται σε εταιρείες που έχουν ανάγκη για παραγωγή χαμηλότερης ποιότητας νερού.

Υδάτινες «γέφυρες» με Ιορδανία και Παλαιστίνη

Στις άνυδρες περιοχές, η διαχείριση του νερού είναι ζήτημα επιβίωσης. Στη συγκεκριμένη «γειτονιά» του κόσμου, η διαχείριση του νερού της Θάλασσας της Γαλιλαίας και του ποταμού Ιορδάνη υπήρξε ήδη από τη δεκαετία του ’60 πηγή έντασης ή συγκρούσεων ανάμεσα στο Ισραήλ, στη Συρία, στον Λίβανο και στην Ιορδανία. Σήμερα το Ισραήλ έχει υπογράψει δύο συμφωνίες για την παροχή νερού στην Ιορδανία και στην Παλαιστινιακή Αρχή. Στην πρώτη περίπτωση, το Ισραήλ συμφώνησε να παρέχει 100 εκατ. m3 ετησίως από τη Θάλασσα της Γαλιλαίας (στην Ιορδανία, το «κενό» μεταξύ παραγωγής και κατανάλωσης νερού είναι 500 εκατ. m3/ετησίως). Το νερό παρέχεται με την εξής συμφωνία: τα πρώτα 50 εκατ. m3 ετησίως προς 0,04 ευρώ/m3 και οτιδήποτε πάνω από αυτό προς 0,80 ευρώ/m3. «Η τιμή του νερού είναι χαμηλή γιατί αυτή τη στιγμή είναι παράγοντας ειρήνης ανάμεσα στις δύο χώρες», λέει ο Λιόρ Γκούτμαν, εκπρόσωπος της Mekorot. ,

Οι δύο χώρες συζητούσαν πριν από λίγα χρόνια την κατασκευή κοινού εργοστασίου αφαλάτωσης, όμως η συμφωνία δεν προχώρησε. Το αίτημα για αύξηση της μεταφοράς νερού από τη Γαλιλαία στην Ιορδανία είναι ενδεχομένως και ένας από τους λόγους (μαζί με τον περιβαλλοντικό) για τους οποίους η Mekorot προχώρησε σε ένα μεγάλο έργο, για τη μεταφορά αφαλατωμένου νερού στη Θάλασσα της Γαλιλαίας: σε πρώτη φάση 120 εκατ. m3/έτος. Το έργο, που κόστισε 250 εκατ. ευρώ, θα λειτουργήσει δοκιμαστικά τον Νοέμβριο. Στην περίπτωση της Παλαιστινιακής Αρχής, η κατάσταση είναι σαφώς πιο περίπλοκη. Η διαχείριση των υδατικών πηγών της Παλαιστίνης είναι πηγή συγκρούσεων ανάμεσα στις δύο πλευρές ήδη από τη δεκαετία του ’60. 

Με τη Συμφωνία του Όσλο τέθηκαν συγκεκριμένοι περιορισμοί στις απολήψεις νερού μέσω γεωτρήσεων στη Λωρίδα της Γάζας και στη Δυτική Όχθη και το Ισραήλ δεσμεύτηκε για την παροχή συγκεκριμένης ποσότητας νερού. Σύμφωνα με διεθνείς οργανισμούς, το Ισραήλ εκμεταλλεύεται μέσω γεωτρήσεων το μεγαλύτερο μέρος των υπόγειων υδάτων της Λωρίδας της Γάζας, ενώ στην Παλαιστινιακή Αρχή εμποδίζεται η διάνοιξη νέων γεωτρήσεων, με αποτέλεσμα τα παλαιστινιακά εδάφη να αντιμετωπίζουν οξύ πρόβλημα. Από την πλευρά του το Ισραήλ υποστηρίζει ότι έχει μειώσει τις απολήψεις μέσω γεωτρήσεων και παρέχει στην Παλαιστινιακή Αρχή πολύ περισσότερο νερό από όσο ορίζει η Συμφωνία του Όσλο.

Αρδευση από λύματα

Στο Ισραήλ οι ανάγκες ύδρευσης αντιπροσωπεύουν το 40% της συνολικής κατανάλωσης νερού. Το 51% όμως αφορά την άρδευση. Στον τομέα αυτό η χώρα πρωτοπορεί τεχνολογικά, έχοντας αναπτύξει τη στάγδην άρδευση και άλλες μεθόδους περιορισμού της σπατάλης νερού εδώ και δεκαετίες, καταφέρνοντας να καλλιεργήσει μεγάλα τμήματα της ερήμου. Επιπλέον, μεγάλο μέρος των αναγκών (45%) καλύπτεται από επεξεργασμένα λύματα, τα οποία διοχετεύονται στις αγροτικές περιοχές με χωριστό δίκτυο. «Περίπου το 87% των λυμάτων στη χώρα καθαρίζονται και χρησιμοποιούνται στη γεωργία. Πρόκειται για το υψηλότερο ποσοστό στον κόσμο, με δεύτερο υψηλότερο την Ισπανία με 20%», εξηγεί ο Λιορ Γκούτμαν, εκπρόσωπος της Mekorot (σ.σ. στην Ελλάδα η επαναχρησιμοποίηση νερού για άρδευση είναι κάτω από 1%). 

«Το νερό που αντλείται από τη θάλασσα είναι σε 4 ώρες από τη Μεσόγειο στα σπίτια μας. Έπειτα από 72 ώρες αφότου καταλήξει στην αποχέτευση έχει καθαριστεί και χρησιμοποιείται στη γεωργία, έως και 470 χλμ. μακριά. Έως το 2030 θα καθαρίζεται σχεδόν το σύνολο των λυμάτων και θα μεταφέρεται και στις πιο απομακρυσμένες καλλιέργειες για άρδευση, υποκαθιστώντας την ανάγκη για γεωτρήσεις». Η Netafim είναι η μεγαλύτερη εταιρεία στον κόσμο στην ανάπτυξη συστημάτων άρδευσης. «Όλα έγιναν από ανάγκη», λέει ο Γκαλ Τζόρνταν, αντιπρόεδρος της εταιρείας. «Σήμερα το 95% της γεωργίας στο Ισραήλ χρησιμοποιεί στάγδην άρδευση. Παράλληλα, αυξάνεται συνεχώς το ποσοστό του επαναχρησιμοποιούμενου νερού στην άρδευση, 30% το 2015, 45% σήμερα. Σε όλο τον πλανήτη η κλιματική αλλαγή αλλάζει τις συνθήκες για τη γεωργία. Ο τρόπος που χρησιμοποιείται σήμερα θα είναι επαρκής για ακόμη 5-7 χρόνια, αλλά δεν θα μπορεί να λειτουργήσει σε 15 χρόνια. Η αλλαγή δεν θα έρθει μόνο μέσα από τους αγρότες, αλλά και τις ιδιωτικές εταιρείες και τις κυβερνήσεις. Σήμερα μιλάμε για «γεωργία ακριβείας», δηλαδή τη χρήση τεχνολογίας πληροφοριών ώστε να εξασφαλίζεται ότι η καλλιέργεια και το έδαφος θα λάβει αυτό ακριβώς που χρειάζεται για τη μεγιστοποίηση της παραγωγής, ελαχιστοποιώντας το περιβαλλοντικό αποτύπωμα». Μια από τις εταιρείες που συνεργάζεται η Netafim στη χώρα μας είναι η Agrohellas στην Ορεστιάδα, πετυχαίνοντας 68% μικρότερη κατανάλωση νερού για την καλλιέργεια ρυζιού.

Πολλά βήματα μπροστά στη διαχείριση υδάτων

Το υπόλοιπο της αφαλάτωσης (νερό με διπλάσια αλατότητα) επιστρέφει στη θάλασσα στη Χαντέρα (αριστερά). Στο εργοστάσιο επεξεργασίας λυμάτων Σαφντάν (κέντρο) καταλήγουν τα λύματα του Τελ Αβίβ μέσω ενός τεράστιου αγωγού. Δίπλα στη θάλασσα της Γαλιλαίας (δεξιά) υπάρχουν εγκαταστάσεις επεξεργασίας νερού, που καλύπτουν τις ανάγκες του βόρειου Ισραήλ.

(Γιώργος Λιάλιος – Πηγή άρθρου και φωτογραφιών – kathimerini.gr)

Τουλάχιστον 18 άνθρωποι σκοτώθηκαν όταν μικρό αεροπλάνο συνετρίβη και τυλίχθηκε στις φλόγες κατά την απογείωσή του σήμερα στην πρωτεύουσα Κατμαντού του Νεπάλ, ανακοίνωσαν αξιωματούχοι της χώρας. Στο αεροπλάνο επέβαιναν 2 μέλη πληρώματος και 17 τεχνικοί, οι οποίοι μεταφέρονταν στην πόλη Ποκάρα για ελέγχους συντήρησης.

Στη Λεμεσό, η πρώτη ομάδα ψαράδων κατάφερε να συγκεντρώσει χίλια κιλά λαγοκέφαλων, γεμίζοντας τις καρότσες από δύο αγροτικά οχήματα, όπου στη συνέχεια θα οδηγηθούν για αποτέφρωση σε ειδικούς κλίβανους

Το κυπριακό κράτος παρέχει επιδότηση για το ψάρεμα του λαγοκέφαλου ύψους 4,47 ευρώ ανά κιλό λαγοκέφαλων που πιάνεται και απομακρύνεται από τα ύδατα, με τον όρο ότι οι λαγοκέφαλοι θα παραδίδονται με συγκεκριμένο σύστημα στις αρχές.

Πιο συγκεκριμένα, το κράτος καλεί τους ψαράδες να συμμετάσχουν σε αυτό το πρόγραμμα, φτιάχνοντας ομάδες, οι πρώτες εκτιμήσεις δείχνουν πως υπάρχουν περίπου 7 με 8 ομάδες. Όπως είναι οι ομάδες παραγωγών, έτσι και στη συγκεκριμένη περίπτωση φτιάχνουν μια ομάδα που είναι υπεύθυνη να μαζεύει τους λαγοκέφαλους και να τους συγκεντρώνει και όταν μαζευτούν αρκετά ψάρια, τα παραδίδει στον κλίβανο για να καταστραφούν.

O συνολικός προϋπολογισμός του Σχεδίου είναι €595.000 που αντιστοιχεί σε πάνω από 125 τόνους λαγοκέφαλων.

Το κράτος καλεί τους ψαράδες να συμμετάσχουν σε αυτό το πρόγραμμα, φτιάχνοντας ομάδες. Όπως είναι οι ομάδες παραγωγών, έτσι και στη συγκεκριμένη περίπτωση φτιάχνουν μια ομάδα που είναι υπεύθυνη να μαζεύει τους λαγοκέφαλους και να τους συγκεντρώνει και όταν μαζευτούν αρκετά ψάρια, τα παραδίδει στον κλίβανο για να καταστραφούν.

Έτσι μπορεί να προκύπτει ένα καλό μεροκάματο για τους ψαράδες που ψαρεύουν τους λαγοκέφαλους, μειώνοντας τους πληθυσμούς των τοξικών αυτών λεσεψιανών μεταναστών.

Σοβαρότητα του προβλήματος

Η κατάσταση στη Κύπρο είναι εξαιρετικά ανησυχητική όπως και στην Ελλάδα, καθώς οι λαγοκέφαλοι έχουν προκαλέσει σημαντική ζημιά στα θαλάσσια οικοσυστήματα. Στα Δωδεκάνησα, οι λαγοκέφαλοι έχουν ήδη εξαφανίσει πολλά από τα ντόπια είδη ψαριών, υπονομεύοντας την τοπική αλιεία και τη βιοποικιλότητα. Η επιθετική φύση των λαγοκέφαλων και η ταχεία εξάπλωσή τους αποτελούν απειλή για την ισορροπία των θαλάσσιων οικοσυστημάτων αλλά και τον τουρισμό.

boatfishing.gr

Ανατριχίλα προκαλεί η είδηση από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού με τον πυροβολισμό ενός μωρού στο καρότσι του από άγνωστη γυναίκα.

Τι συνέβη

Όλα συνέβησαν την Πέμπτη στην περιοχή Holmesburg της Φιλαδέλφειας των ΗΠΑ. Σύμφωνα με πληροφορίες του nbcphiladelphia.com, μια ένοπλη φαίνεται να πλησιάζει και να πυροβολεί κατά των γονέων ενός μωρού, το οποίο βρισκόταν μέσα στο καρότσι.
Ο πατέρας έφυγε από το σημείο, ενώ η μητέρα έκατσε αρχικά με το αγοράκι που ήταν στο καρότσι.

Η ένοπλη γυναίκα φαίνεται πως πυροβόλησε προς το μέρος της, με την σφαίρα εν τέλει να πετυχαίνει το μωρό.

Το παράτησαν και έφυγαν

Το μωρό δέχτηκε τον πυροβολισμό στον μηρό και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Nazareth από έναν γείτονα, καθώς οι γονείς το εγκατέλειψαν και τράπηκαν σε φυγή όπως ανακοίνωσε η αστυνομία.

Στη συνέχεια μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Jefferson Torresdale και νοσηλεύεται σε σταθερή κατάσταση.

Η αστυνομία βρήκε δύο κάλυκες στον τόπο του εγκλήματος, όπως αναφέρουν οι ίδιες πληροφορίες, και θεωρεί πως οι πυροβολισμοί έγιναν από ημιαυτόματο όπλο. Η μητέρα και ο πατέρας του μωρού δεν χτυπήθηκαν.

Όταν η αστυνομία έφτασε στο σημείο, οι γονείς του μωρού δεν ήταν εκεί, δήλωσαν οι αξιωματούχοι, ενώ χρειάστηκαν περίπου μία ώρα για να εντοπίσουν το ζευγάρι λίγα τετράγωνα μακριά από το σημείο των πυροβολισμών.

Ο άνθρωπος που έσωσε το μωρό περιέγραψε στο NBC Philadelphia:

«Έμαθα ότι το μωρό ήταν 7 μηνών και οι δύο γονείς είπαν ότι έχουν εντάλματα σύλληψης. Βγήκα από το αυτοκίνητο και πήρα το μωρό. Ένιωσα ότι έπρεπε να προστατέψω το παιδί. Ήταν συγκλονιστικό και τρομακτικό. Αυτη η γυναίκα ήρθε και χωρίς ενοχές απλά πυροβόλησε και έφυγε σαν να μην τρέχει τίποτα», είπε.

Το κίνητρο της ένοπλης επίθεσης δεν έχει γίνει ακόμα γνωστό, ενώ το περιστατικό ερευνάται από την αστυνομία.

Δείτε το σοκαριστικό βίντεο

Αντιμέτωπη με μαζική κατάρρευση ψηφιακών συστημάτων βρίσκεται σήμερα, Παρασκευή (19/07), η Αυστραλία, ενώ πολύ σύντομα άρχισαν να γίνονται αναφορές για προβλήματα και σε άλλες χώρες, με το πρόβλημα να αποκτά διεθνείς διαστάσεις.

Η μεγάλη διακοπή στα πληροφοριακά συστήματα έχει προκαλέσει σοβαρά προβλήματα στις τράπεζες, τις τηλεπικοινωνίες, τα μέσα ενημέρωσης και τις αεροπορικές εταιρείες.

Η “ευρείας κλίμακας τεχνική βλάβη” επηρεάζει δεκάδες επιχειρήσεις και φαίνεται να σχετίζεται με προβλήματα που αντιμετωπίζει η εταιρεία παροχής υπηρεσιών κυβερνοασφάλειας Crowdstrike, όπως δήλωσε εκπρόσωπος του αυστραλιανού υπουργείου Εσωτερικών. Σύμφωνα με τον εξειδικευμένο ιστότοπο Downdetector, η βλάβη επηρεάζει πολλές τράπεζες και εταιρείες τηλεπικοινωνιών.

Η Crowdstrike αναφέρει σε προηχογραφημένο μήνυμά της ότι είναι ενήμερη για αναφορές περί προβλήματος στο λειτουργικό σύστημα Windows της Microsoft που συνδέονται με τον αισθητήρα της Falcon. Μια επίσημη ενημέρωση υπηρεσίας Microsoft 365 που δημοσιεύτηκε στο X νωρίτερα, ανέφερε ότι “διερευνούμε ένα ζήτημα που επηρεάζει την ικανότητα των χρηστών να έχουν πρόσβαση σε διάφορες εφαρμογές και υπηρεσίες του Microsoft 365”.

Ωστόσο, ένας εκπρόσωπος της Microsoft δήλωσε ότι “η πλειονότητα των υπηρεσιών ανακτήθηκαν νωρίτερα” την ίδια ημέρα.

Προβλήματα στις πτήσεις

Μεγάλοι αερομεταφορείς των ΗΠΑ, όπως η American Airlines (AAL.O), η Delta Airlines (DAL.N) και η United Airlines, εξέδωσαν ανακοινώσεις για επείγουσες προσγειώσεις το πρωί της Παρασκευής, επικαλούμενες προβλήματα επικοινωνίας.

Στο πλαίσιο της γεωργικής της στρατηγικής, η Αλγερία έχει θέσει ως στόχο την καλλιέργεια της ερήμου. Εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα γης είναι πλέον οικονομικά ενεργά στην αλγερινή Σαχάρα. Μέσα σε λίγες δεκαετίες, αυτοί οι αμμόλοφοι έδωσαν τη θέση τους σε νέα κηπευτικά χωράφια.

Αυτό αλλάζει τα δεδομένα για την περιοχή El Oued, η οποία έχει γίνει ένας από τους κύριους παραγωγούς λαχανικών της χώρας. «Αυτός είναι ένας τρόπος για να ενθαρρύνουμε την οικονομική δραστηριότητα και να αναπτύξουμε τη γεωργία στην περιοχή El Oued», λέει ο Aladine Meknassi, καλλιεργητής πατάτας.

«Φιλοδοξία μας είναι να εξάγουμε την παραγωγή μας στο εξωτερικό. Συγχαίρω όλους τους αγρότες που κατάφεραν να παρέχουν την καλύτερη παραγωγή πατάτας στη χώρα, ένα ποιοτικό προϊόν που αναγνωρίζεται παγκοσμίως».

Η Αλγερία εκμεταλλεύεται προς όφελός της την ηλιοφάνεια που διαρκεί όλο το χρόνο. Με αυτά τα αγροτεμάχια λαχανικών, επιτρέπει στους αγρότες να παράγουν όχι μόνο πατάτες αλλά και ντομάτες, φιστίκια και κρεμμύδια, εκτός εποχής.

Χωρίς τη χρήση κάποιας εξελιγμένης τεχνολογίας, η έρημος της Αλγερίας θα παρέμενε ξηρή και αδρανής. Αντ’ αυτού, οι υπερσύγχρονοι ψεκαστήρες αντλούν νερό από τον υδροφόρο ορίζοντα για να ενυδατώσουν τη γη. Τα κλαδιά φοίνικα στα σύνορα δημιουργούν ένα είδος μικροκλίματος στο εσωτερικό.

Η Adlene Mathallah, διευθύντρια των γεωργικών υπηρεσιών στη Wilaya του El Oued, λέει ότι η γεωργία έχει γίνει πολύ πιο εύκολη, αλλά και πιο ευσυνείδητη.

«Σχεδόν όλα τα αγροκτήματα εδώ είναι συνδεδεμένα με το ηλεκτρικό ρεύμα. Χρησιμοποιούν σύγχρονες τεχνολογίες που εξοικονομούν νερό για τη διατήρηση του υδροφόρου ορίζοντα. Χρησιμοποιούνται πολύ λίγα φυτοφάρμακα. Και επιμένω σε αυτή τη φράση: Πρόκειται για βιώσιμη γεωργία». 

Η γεωργία, που φέρει το προσωνύμιο «η πόλη με τους χίλιους θόλους», είναι μια παραδοσιακή πρακτική στο El Oued. Γνωστή ως Ghout, αυτή η αρχέγονη τεχνική προστατεύεται μάλιστα από την Unesco.

«Ειδίκευση» στους χουρμάδες

Οι χουρμάδες είναι μια άλλη τεράστια βιομηχανία στην Αλγερία. Η χουρμαδιά φυτεύεται συχνά ακριβώς πάνω από τον υδροφόρο ορίζοντα, σε κοιλώματα σκαμμένα ανάμεσα στους αμμόλοφους. Οι χουρμάδες συλλέγονται στη συνέχεια με το χέρι.

Αυτή η σημαντική πρακτική όμως έχει εξελιχθεί, κυρίως με την αναζήτηση νερού σε μεγαλύτερο βάθος. 

Το κτήμα Daoiua, για παράδειγμα, χρησιμοποιεί σωλήνες με στάγδην άρδευση από 300 έως 2.000 μέτρα βαθιά κάτω από την άμμο, για να παράγει 35.000 χουρμαδιές και 25.000 ελαιόδεντρα

Η σύγχρονη τεχνολογία χρησιμοποιείται επίσης για τη συγκομιδή. Σύμφωνα με τη γεωργική μηχανικό Dalia Djaboub, οι νέες μηχανές επιτρέπουν στο κτήμα να επεξεργάζεται έως και 80 δέντρα την ημέρα.

«Όταν είσαι πιο γρήγορος, βγάζεις περισσότερα χρήματα. Αυτό ακριβώς έκανε η εκμηχάνιση, διατηρώντας παράλληλα τη γεωργία βιώσιμη και διατηρώντας την όαση και το οικοσύστημά της».

Το κτήμα παράγει περίπου 1.800 τόνους χουρμάδων ετησίως. Τους επεξεργάζονται επιτόπου στο εργοστάσιο, το οποίο απασχολεί 350 μόνιμους υπαλλήλους και 200 εποχικούς εργάτες.

Οι χουρμάδες, που αποτελούν λιχουδιά για πολλούς, εξάγονται σε διάφορες μορφές, όπως φρέσκοι χουρμάδες, χουρμάδες με κουκούτσια ή ακόμη και πάστα χουρμά. Εξάγεται σε όλο τον κόσμο, με τη ζήτηση να είναι σταθερά υψηλή.

Προχωρώντας προς τα εμπρός

Για την επισιτιστική ασφάλεια, η Αλγερία βασίζεται επίσης σε μεγάλες εκτάσεις πρασίνου που καλλιεργούνται βορειότερα. Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, η χώρα έχει το χαμηλότερο ποσοστό υποσιτισμού στην Αφρική και στοχεύει στην προσέλκυση ξένων επενδύσεων για τη βελτίωση των εξαγωγών.

Ένας από τους στόχους είναι να αποφευχθεί η εισαγωγή του μισού σιταριού που καταναλώνεται στη χώρα. Καθώς οι μεταρρυθμίσεις προχωρούν, ο τομέας γίνεται πιο δομημένος. Τώρα, νέες εταιρείες εργάζονται για την ανάπτυξη έξυπνων γεωργικών λύσεων και αναζητούν συνεργασίες.

«Σήμερα έχουμε πραγματικά αλγερινές νεοφυείς επιχειρήσεις που προσπαθούν να καινοτομήσουν, που προσπαθούν να δημιουργήσουν έξυπνες γεωργικές λύσεις. Έχουμε μια πραγματική πρόκληση να τις κάνουμε να ωριμάσουν σε ένα πολύ ισχυρότερο στάδιο και να δημιουργήσουν μια επιχείρηση», λέει ο Fazil Bouaiache, ειδικός γεωργικής τεχνολογίας στο Ίδρυμα Filaha Innove.

Αυτές οι νέες τεχνολογίες θα είναι απαραίτητες για τη διατήρηση των υπόγειων υδάτων και συνεπώς για την ενίσχυση της βιωσιμότητας της γεωργίας στη Σαχάρα.

Πηγές 

enallaktikidrasi.com

www.euronews.com