Μια συζήτηση άνευ  λόγου και ουσίας έχει ξεκινήσει εδώ και λίγο καιρό σχετικά με τη μεταφορά του Ειδικού Σχολείου Μοιρών – Πόμπιας στη Γαλιά, για την οποία αποφάσισε ομόφωνα στις 28 Ιανουαρίου το Δημοτικό Συμβούλιο Φαιστού. Μειοψηφία όπως φαίνεται τωνmellon

κατοίκων που σύμφωνα με πληροφορίες δεν ξεπερνούν τα δέκα άτομα ανέλαβαν «δράση» για τη μη μεταφορά του Ειδικού Σχολείου της Γαλιάς. Τα επιχειρήματά τους όπως φαίνεται ωστόσο, γέμισαν λύπη και απογοήτευση τα μέλη του Συλλόγου ΑμεΑ Γονέων και Νότιας Κρήτης «ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ» που θέλησε να βάλει τέλος σε αυτή τα «φιλολογία» με μια ξεκάθαρη επιστολή του.  Αξίζει να τονιστεί ότι όπως αναφέρουν οι πληροφορίες, στην πλειονότητά τους κάτοικοι και φυσικά οι φορείς της Γαλιάς είναι σύμφωνοι με τη μεταφορά του Ειδικού Σχολείου στη Γαλιά και διαφωνούν με την κίνηση των λιγοστών ατόμων που έχουν αντίθετη άποψη…Μάλιστα πολύς κόσμος δηλώνει εξοργισμένος με αυτή την κίνηση και με τα όσα λέγονται και συζητούνται…. «Η Γαλιά θέλει το Ειδικό Σχολείο και δεν δέχεται να γίνονται τέτοιες κινήσεις που στόχο έχουν την μη μεταφορά του προκειμένου να μείνει κενό κάποιο κτήριο του Δήμου και να χρησιμοποιηθεί στο μέλλον για άλλο σκοπό» ανέφερε κάτοικος που ξέρει πολύ καλά το θέμα.

 Οι συζητήσεις πάντως έφτασαν και μέχρι το Σύλλογο  ΑμεΑ Νότιας Κρήτης «ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ» που αντέδρασε άμεσα θεωρώντας ότι ακούγονται πράγματα που μας προσβάλουν πάνω απ΄ όλα σαν ανθρώπους.
Στη επιστολή αυτή αναφέρεται:
Πολύς λόγος γίνεται κατά το τελευταίο χρονικό διάστημα, μετά την απόφαση της δημοτικής αρχής για την λειτουργία ειδικού σχολείου στην Γαλιά, για το αν όντως είναι πρέπον και συμφέρον για το χωριό η υλοποίηση της αποφάσεως αυτής. Είναι ένα θέμα με το οποίο δεν θα έπρεπε να ασχολούμαστε, αφού βρισκόμαστε στην πολύ δυσάρεστη θέση για πολλοστή φορά να πούμε τα αυτονόητα αντικρούοντας τα σαθρά και απαράδεκτα επιχειρήματα ορισμένων μεμονωμένων προσώπων.
1.     Τα παιδιά με ειδικές ανάγκες δεν είναι επιθετικά, άρα δεν καθίστανται επικίνδυνα για τα αρτιμελή παιδιά. Είναι γνωστόν τοις πάσι πως η σωματική ή εγκεφαλική αναπηρία δεν συνεπάγεται επικίνδυνη συμπεριφορά. Οι δε ελάχιστες περιπτώσεις που χρήζουν προσοχής απολαμβάνουν της προσοχής αυτής ώστε να μην ελλοχεύεται ο παραμικρός κίνδυνος.
2.     Είναι τουλάχιστον ανόητο να νομίζουμε πως τα παιδιά αυτά μεταφέρουν μολυσματικές και μεταδιδόμενες ασθένειες. Από πότε μεταδίδεται η σωματική ή εγκεφαλική αναπηρία; Το μόνο είδος αναπηρίας που μεταδίδεται –και δυστυχώς ταχύτατα- είναι αυτή της ανοησίας και της αναλγησίας.
3.     Τα παιδιά με ειδικές ανάγκες όχι μόνον δεν αποτελούν αιτία μελαγχολίας και καταθλίψεως των αρτιμελών, αλλά τουναντίον όταν αρτιμελή παιδιά έρχονται σε επαφή με ανθρώπους με ειδικές ανάγκες ευαισθητοποιούνται, κοινωνικοποιούνται και γίνονται άνθρωποι που νοιάζονται και εργάζονται για το κοινό καλό και τον συνάνθρωπό τους.
4.     Αντίστοιχα, και τα παιδιά με ειδικές ανάγκες κοινωνικοποιούνται και αποθεραπεύονται κατά τον πλέον δυνατό τρόπο όταν έρχονται σε επαφή με αρτιμελή πρόσωπα.
Κλείνουμε την σκέψη μας αυτή με μερικές απορίες. Άραγε,  αν υπήρχε στην περιοχή μας κάποιος Καιάδας τι θα γινόταν; Πώς άραγε οραματιζόμαστε το εγγύς μέλλον; Με ανθρώπους σκληρούς, αδυσώπητους και απάνθρωπους ή με ανθρώπους που μπορούν να σταθούν στα προβλήματα και τις ανάγκες των άλλων; Μήπως άραγε πρέπει να φορέσουμε στα παιδιά αυτά μετάλλια για να τους γίνει πάνδημη αποδοχή και υποδοχή;
Εν κατακλείδι, κάτι κυνικό, αλλά εξ ίσου ρεαλιστικό. Έχουμε αντιληφθεί ότι όλοι μας είμαστε δυνάμει άνθρωποι με ειδικές ανάγκες, γονείς, παππούδες, αδέρφια ή συγγενείς ανθρώπων με ειδικές ανάγκες; Την εξέλιξη του μέλλοντός μας μόνον ο Θεός την γνωρίζει. Ο Θεός που με κάθε τρόπο προσπαθούμε να βγάλουμε από τη ζωή μας…
Υ.Γ. Την επιστολή αυτή δεν την υπογράφει μόνον ένας άνθρωπος με ειδικές ανάγκες, αλλά και ένας αρτιμελής, υγιέστατος, ο οποίος όμως δεν έχει κάνει συμβόλαιο με τον Θεό –όπως και κανείς άλλος άλλωστε- για την εξέλιξη της ζωής και πορείας του. Ας σκεφτούμε λίγο τους άλλους. Είναι ο μόνος τρόπος να σκεφτούμε και τον εαυτό μας…
Μετά τιμής
Για το Διοικητικό Συμβούλιο
ο πρόεδρος                              ο γεν. γραμματέας
Στεφανουδάκης Ἐμμανουὴλ             Κουτεντάκης Αντώνιος

Loading