Λίγα λόγια….
Έτος 1653, η Αναγέννηση στην Ευρώπη και ειδικότερα στην Ιταλία έχει επηρεάσει και το νησί της Κρήτης. Η Κρήτη ακμάζει, η ευημερία και η καλοπέραση περισσότερο των Ενετών και Ενετοκρητικών αστών της εποχής φαίνεται παντού. Οι τέχνες, η καθημερινότητα, οι δουλειές και όλες οι δραστηριότητες ακόμα και των φτωχότερων έχουν ένα κοινό παρονομαστή….
Το τραγούδι με την ιστορία του Ερωτόκριτου και της Αρετούσας.
Ο απεσταλμένος περιηγητής των Ενετών συναντά την όμορφη ενετοκρητικοπούλα σε έπαυλη και με την πρώτη ματιά κλέβει την καρδιά της, εκπλήσσεται όταν παίρνει στα χέρια του το χειρόγραφο του ποιήματος του Βιτσέντζου Κορνάρου.
Ταξιδεύοντας ξαφνιάζεται με αυτό που συναντά.. παντού όλοι τραγουδούν τα κατορθώματα του Ερωτόκριτου.
Φτωχούς και πλούσιους τους ενώνει το τραγούδι.
Η καντάδα, το γλέντι, οι μοναχές, το πλέξιμο, το ξεφούρνισμα του ψωμιού, η βεγγέρα, το σκάλισμα στα χωράφια, το μάζεμα της ελιάς και το άλεσμα, οι χειρόμυλοι, ο ανεμόμυλος, η άμαξα, το πλύσιμο στο ποτάμι, ο αργαλειός, η άμαξα, η καλαθοπλεχτική όλα αυτά με τη μουσική υπόκρουση της ωραιότερης ιστορίας της Κρήτης.
Μια ιστορία τόσο δυνατή που κατάφερε να διαβάζεται και να τραγουδιέται μες τους αιώνες και να φτάνει μέχρι τις μέρες μας στη σύγχρονη Κρήτη.
Έτσι το ταξίδι συνεχίζεται.. ίσως η ζωή και οι άνθρωποι να αλλάζουν, το παρελθόν να μην φτάνει στο παρόν και το παρόν να μην συνεχίζει στο μέλλον, υπάρχουν όμως στιγμές στο χρόνο που δεν σβήνουν ποτέ απλά υπάρχουν, ταξιδεύουν μαζί μας και μας κάνουν να νιώθουμε περήφανοι σαν άνθρωποι. Μια τέτοια στιγμή στο χρόνο και το αριστούργημα του Βιτσέντζου Κορνάρου ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ.
Μιχάλης Μαρακομιχελάκης
