Ετσι δεν άφησαν στην… ησυχία του την προτομή του Τιμόθεου Καστρινογιάννακη πλέον έχει καλυφθεί με μαύρη μπογιά! Μια εικόνα ντροπιαστική για όλους όσοι – εστω και λίγο- δείχνουν σεβασμό απέναντι στην Ιστορία, την Εκκλησία και την Παράδοση.
Για όλους αυτούς τους άμυαλους το CretePlus.gr παρουσιάζει με λίγα λόγια την πορεία του Τιμόθεου Καστρινογιαννάκη και την προσφορά του στην κοινωνία.
Ο Βίος και η προσφορά του
Η παρουσία του στον αρχιεπισκοπικό θρόνο της Κρήτης, ήταν πολύ σημαντική καθώς επιλύθηκαν χρόνια εκκλησιαστικά ζητήματα και εγκαινιάστηκε ο μεγαλόπρεπος ναός του Αγίου Μηνά.
‘Ηταν ένα από τα 10 παιδιά του Γεωργίου Καστρινιογιαννάκη ο οποίος υπήρξε από τους πρωτεργάτες της επανάστασης του 1866 και είχε πάρει μέρος στις μάχες του Λασιθίου. Η καταγωγή της οικογένειας του ήταν από τα Σφακιά και το πραγματικό επίθετο της, ήταν Σγουρός.
Ο κατά κόσμο Ιωάννης, γεννήθηκε το 1841 και μετά τις εγκύκλιες σπουδές του στο ελληνικό σχολείο του Ηρακλείου και με την προτροπή του τότε μητροπολίτη Κρήτης Διονυσίου Χαριτωνίδου, μετέπειτα Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, πήγε στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης.
Όπως αναφέρει ο Νικόλαος Σταυρινίδης «κατά τους μαύρους χρόνους της Τουρκοκρατίας κάθε ευπορούσα οικογένεια του Ηρακλείου, αφιέρωνε ένα από τους υιούς της στη διακονία της εκκλησίας, για να γίνει ο προστάτης και πατέρας των καταδυναστευομένων χριστιανών και αγωνιστής για την ελευθερία της πατρίδος. Αυτό συνέβη και με τον Ιωάννη, ο οποίος διακρινόταν μεταξύ των άλλων έξι αδελφών του για τη σωματική του διάπλαση και την αγαθότητα.»
Στη σχολή της Χάλκης, απέκτησε μεγάλες συμπάθειες και οι συμμαθητές του τον αποκαλούσαν με το παρατσούκλι «Μεγαγιάννης» λόγω του ύψους και της σωματικής του διάπλασης. «Υψηλοφυής ο κρής Τιμόθεος, περιβεβλημένος με το ράσο με την φυσική του προσώπου και του σώματος ωραιότητα και το διακρίνον αυτόν ψυχικόν κάλλος, εγένετο της Εκκλησίας ο κόσμος και της σχολής το καύχημα» γράφει ο Σταυρινίδης.
Στη συνέχεια, ενεγράφη στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών όπου φοίτησε δύο χρόνια ενώ ήδη είχε αρχίσει να εργάζεται στην Αρχιεπισκοπή Αιτωλοακαρνανίας όπου ήταν Αρχιεπίσκοπος ο οικογενειακός του φίλος Γεράσιμος Καλοκαιρινός. Λίγα χρόνια αργότερα του προτάθηκε να αναλάβει προιστάμενος στην ορθόδοξη ελληνική κοινότητα της Βουδαπέστης, αλλά ο θάνατος του πατέρα του στην Τήνο όπου είχε εξοριστεί για την επαναστατική του δράση (υπήρξε αρχηγός του κόμματος των καραβανάδων) τον έφερε το 1868, πίσω στο Ηράκλειο για να συμπαρασταθεί στην πολλαπλώς δοκιμαζόμενη οικογένεια του. Λόγω ακριβώς της επαναστατικής δράσης της οικογένειας του, δεν εξελέγη επίσκοπος σε τέσσερις επισκοπικές εκλογές. Τελικά , το 1870, όταν παραιτήθηκε ο επίσκοπος Χερρονήσου, κλήρος και λαός αίτησαν να γίνει εκείνος επίσκοπος και το κατάφεραν. Το 1882, ανέλαβε τοποτηρητής στη Μητρόπολη Κρήτης. Και πάλι, οι χριστιανοί των τμημάτων Ηρακλείου και Λασιθίου έδειξαν ενδιαφέρον για την εκλογή του και ο Τιμόθεος εκλέγεται και αναλαμβάνει μερικούς μήνες αργότερα καθήκοντα.
Ο λαός τον υποδέχτηκε στο λιμάνι όπου έφτασε με αυστριακό πλοίο και με εκδηλώσεις χαράς τον συνόδευσε ως το ναό του Αγίου Μηνά, όπου τελέστηκε δοξολογία.
Επί των ημερών του, ολοκληρώθηκε και εγκαινιάστηκε με μεγαλοπρέπεια ο μητροπολιτικός ναός, το 1895. Επίσης με την προτροπή του ο Πανανός Θεοδουλάκης και η σύζυγος του, ανέγειραν το Πανάνειο Νοσοκομείο.
Ο Τιμόθεος, διακρίθηκε για τη στάση του έναντι των Τούρκων υπερασπιζόμενος τα δίκαια των χριστιανών. «Διαρκούσης της εκρύθμου καταστάσεως του 1889 επλήγη δεινώς η πολυπαθής καρδία του Τιμόθεου όταν πολλοί χριστιανοί κατέφυγον στον μικρό Άγιο Μηνά για να αποφύγουν την μάχαιραν των απειλούντων αλλοπίστων. Δεινώς ηγωνίσθη κατά των Τούρκων δοικητών των Μαχμούντ Τζελαλεδίν και Αβδούλ Κεριμ».
Επι των ημερών του οι Τούρκοι προέβησαν σε πολλές σφαγές μοναχών και λεηλασίες μοναστηριών, όπως των μοναχών της μονής Ανωπόλεως.
Η υγεία του ιεράρχη, είχε κλονιστεί και το Φεβρουάριο του 1897, αναχώρησε για την Αθήνα, προκειμένου να εισαχθεί σε νοσοκομείο, όμως, ενώ αποβιβαζόταν στην Πειραιά, υπέστη αποπληξία και πέθανε. Κηδεύτηκε στην Αθήνα με δαπάνες της κυβέρνησης και παρουσία του πρωθυπουργού ενώ του αποδόθηκαν τιμές υποστράτηγου.
Η ανακομιδή τωμ λειψάνων του από την Αθήνα στο Ηράκλειο, έγινε με τιμές στις 3 Ιουλίου 1903 . Η προτομή του, τοποθετήθηκε το 1975, στο προαύλιο του Αγίου Μηνά, μπροστά από την Αρχιεπισκοπή.
www.creteplus.gr
