Τραγωδία στην Κρήτη: Μια νεκρή, ένας σοβαρά τραυματίας σε νέο τροχαίο
Ένα… λαγόψαρο συναντούσαν στο δρόμο τους χθες όσοι αποφάσιζαν να κάνουν τη διαδρομή από τον Κούλε, προς το λιμενοβραχίονα, στη γνωστή σαν “λεωφόρο μπάι πας”! Μερικοί δεν πίστευαν στα μάτια τους, καθώς το συγκεκριμένο ψάρι, που δε ζούσε στη Μεσόγειο, αλλά πληθυσμοί του έχουν εμφανιστεί τα τελευταία χρόνια και στην Κρήτη, είναι επικίνδυνο για τον άνθρωπο, αν φυσικά καταναλωθεί, καθώς το σώμα του έχει τοξίνες.
Στην Κρήτη έχει εντοπιστεί από ψαράδες, αλλά και στην… ξηρά, είναι η πρώτη φορά! Ίσως να το πέταξε εκεί κάποιος.
Τη φωτογραφία ανέβασε στο facebook o Μένος Μαρκοδημητράκης
Λαγόψαρο- Κούλες
Ο Λαγοκέφαλος ή Λαγόψαρο ή Lagocephalus sceleratus, όπως είναι το επιστημονικό του όνομα ανήκει στην οικογένεια των τετραοδοντίδων (Tetraododidae), δεν παρουσιάζει αλιευτικό ενδιαφέρον και ζει σε τροπικά κλίματα, κυρίως στον Ινδικό και τον Δυτικό Ειρηνικό Ωκεανό.
Στη Μεσόγειο ο Λαγοκέφαλος εντοπίστηκε πρώτη φορά το Φεβρουάριο του 2003 στα δυτικά παράλια της Τουρκίας, ανατολικά της νήσου Κω. Στη συνέχεια, το 2004 εντοπίστηκε στα παράλια της Γιάφας (Ισραήλ) και της Αττάλειας (Τουρκία), το 2005 στα παράλια του Ηρακλείου, της Ρόδου και της Γεωργιούπολης στην Κρήτη και το 2006 στα παράλια της Σμύρνης. Σήμερα ζει σε όλο σχεδόν το Αιγαίο Πέλαγος.
Το σχήμα του ψαριού αυτού μοιάζει με τορπίλη, είναι ασημένιο στο κάτω μισό του σώματος και στη ράχη του είναι γκριζωπό με σκούρες κηλίδες. Δεν έχει λέπια και χαρακτηριστικό του γνώρισμα είναι ότι έχει σε κάθε γνάθο δυο δυνατά δόντια, τα οποία του δίνουν την όψη λαγού, εξ’ ου και το όνομά του. Το μέγεθός του μπορεί να φτάσει τα 110 εκατ. και το βάρος του μέχρι τα 7 κιλά.
Ο Λαγοκέφαλος, όπως και όλα τα είδη της οικογένειας που ανήκει (περίπου 185 είδη ψαριών) είναι ψάρια τοξικά αν καταναλωθούν, και μπορεί να επιφέρουν μέχρι και το θάνατο. Η τοξίνη που υπάρχει στο σώμα των ψαριών αυτών ονομάζεται τετροδοντοτοξίνη και προκαλεί στον άνθρωπο από σοβαρές δηλητηριάσεις μέχρι και το θάνατο, λόγω της παράλυσης που προκαλεί στο αναπνευστικό και το κυκλοφορικό σύστημα.
Θανατηφόρα περιστατικά έχουν αναφερθεί στον Λίβανο και το Ισραήλ. Η τοξίνη αυτή στο σώμα του ψαριού βρίσκεται σε μεγαλύτερες συγκεντρώσεις στις ωοθήκες, το συκώτι, το έντερο και το δέρμα, ενώ η τοξικότητα ποικίλει ανάλογα με το στάδιο αναπαραγωγής, είναι μεγαλύτερη κατά το στάδιο της ωοτοκίας (Μάιος – Ιούλιος) και ανάλογα με το φύλο (τα θηλυκά είναι τοξικότερα).
Η τοξίνη είναι θερμοάντοχη και δεν καταστρέφεται με το κανονικό μαγείρεμα. Για την καταστροφή της απαιτείται συνεχής βρασμός επί τρεις ώρες.
Το ψάρι καταναλώνεται στην Ιαπωνία αφού απομακρυνθούν πρώτα τα όργανα που περιέχουν την τοξίνη.
Πηγή
