Εξιχνιάστηκε, απο αστυνομικούς του Αστυνομικού Τμήματος Τρικάλων, υπόθεση επίθεσης σε βάρος 12χρονου μαθητή σχολείου της πόλης, από συμμαθητές του.
Σύμφωνα με την αστυνομία, συνελήφθησαν χθες (11-11-2015) το βράδυ στα Τρίκαλα, από αστυνομικούς της προαναφερόμενης Υπηρεσίας, τέσσερις ανήλικοι και συγκεκριμένα τρεις ημεδαποί (δύο αγόρια και ένα κορίτσι) και ένας αλλοδαπός, υπήκοος Αλβανίας, ηλικίας 14 και 15 ετών, για τα αδικήματα της επικίνδυνης σωματικής βλάβης, της εξύβρισης και της απειλής κατά συναυτουργία.
Επιπλέον, συνελήφθησαν και οι γονείς των ανηλίκων δραστών για το αδίκημα της παραμέλησης εποπτείας ανηλίκου.
Ειδικότερα, ο 12χρονος δέχτηκε επίθεση, χωρίς σαφή αιτία, σε στάση λεωφορείου από μία ομάδα ανηλίκων, μεταξύ των οποίων και οι συλληφθέντες, οι οποίοι τον έριξαν στο έδαφος χτυπώντας τον σε διάφορα σημεία του σώματός του, ενώ ταυτόχρονα τον εξύβρισαν και τον απείλησαν.
Ο 12χρονος μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, όπου νοσηλεύεται εκτός κινδύνου.
Οι συλληφθέντες αφέθηκαν ελεύθεροι, κατόπιν προφορικής εντολής του κ. Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Τρικάλων, ενώ οι έρευνες για τον εντοπισμό και τη σύλληψη των συνεργών τους συνεχίζονται.
Την προανάκριση διενεργεί το Αστυνομικό Τμήμα Τρικάλων.
Με αφορμή το παραπάνω περιστατικό, υπενθυμίζεται ότι το φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού « byllying » έχει πολλές και σοβαρές επιπτώσεις, τόσο στη σωματική και ψυχική υγεία, όσο και στην ψυχοκοινωνική ανάπτυξη του παιδιού, ενίοτε με επικίνδυνες συνέπειες και τραγικά αποτελέσματα.
Οι πιο συνηθισμένες εκδηλώσεις ενδοσχολικής βίας είναι:
Χειρονομίες, σπρωξιές, ξυλοδαρμοί.
Φραστικές επιθέσεις, βρισιές, απειλές, προσβολές.
Εκβιασμοί, καταστροφή προσωπικών αντικειμένων.
Κλοπές.
Σεξουαλική παρενόχληση, κακοποίηση.
Αποκλεισμός από παρέες, παιχνίδια, δραστηριότητες.
Ενδείξεις που πιθανόν να υποδηλώνουν ότι ένα παιδί έχει πέσει θύμα σχολικού εκφοβισμού είναι:
Μειωμένη διάθεση ή άρνηση να πάει στο σχολείο με πρόσχημα αδιαθεσία.
Αδικαιολόγητες απουσίες.
Απροσδόκητη μαθησιακή πτώση που αποτυπώνεται με βαθμούς που πέφτουν.
Στα διαλείμματα περνά το χρόνο του γύρω από τους εκπαιδευτικούς και τα γραφεία.
Αλλάζει τις διαδρομές από και προς το σχολείο.
Τα ρούχα του είναι συχνά κατεστραμμένα.
Έχει σημάδια και μελανιές στο σώμα ή άλλες ενδείξεις επίθεσης και αποφεύγει να εξηγήσει πώς συνέβησαν.
Χάνει συχνά τα πράγματά του.
Ζητάει συχνά λεφτά.
Αρνείται να συμμετέχει σε σχολικές εκδηλώσεις και δραστηριότητες
Υπάρχουν επίμονες ξαφνικές αλλαγές στη διάθεσή του
Παραπονιέται για ψυχοσωματικά προβλήματα.
Ο γονιός οφείλει:
Να συζητά με το παιδί του για τα δικαιώματά του, τους κανόνες συμπεριφοράς στο σχολείο και τους τρόπους αντιμετώπισης του φαινομένου
Να ενισχύει τη φιλία και να αναδεικνύει την αλληλεγγύη της παρέας
Να ενημερώνεται από του εκπαιδευτικούς για τη συμπεριφορά του παιδιού του εντός του σχολείου
Να διαβεβαιώσει το παιδί – θύμα ότι δεν ευθύνεται το ίδιο για ό,τι έχει συμβεί
Να του υπενθυμίζει ότι το νοιάζεται και ότι ο ρόλος του είναι να το προστατεύει
Να το παροτρύνει σε συζήτηση για σχετικά θέματα και να του εξηγεί ότι η κοινοποίηση περιστατικών δεν αποτελεί «κάρφωμα»
Να απευθύνεται έγκαιρα στους εκπαιδευτικούς και στη διεύθυνση του σχολείου
Να ζητήσει τη βοήθεια ειδικού ψυχικής υγείας, εφόσον το κρίνει αναγκαίο.
