«Έζησα με τη μητριά μου 7 χρόνια κακοποίησης»

Η Μάρθα Φριντζήλα σε μία από τις σπάνιες συνεντεύξεις της μίλησε για όλα στη Φαίη Σκορδά και στην εκπομπή Buongiorno. Αναφερόμενη στον πολυχώρο που έχει δημιουργήσει από το 2010 στην περιοχή του Βοτανικού και στα όσα ενδιαφέρονται συμβαίνουν εκεί και τα μαθήματα που γίνονται αποκάλυψε πως αγαπά πάρα πολύ την χειροτεχνία από μικρό παιδί και μίλησε παράλληλα για τα παιδικά της χρόνια, την απώλεια της μητέρας της και την αδελφή της και τα δύσκολα χρόνια με τη μητριά της.

«Όταν ήμουν μικρή ήθελα να γίνω ζωγράφος, μετά ήθελα να γίνω ποιήτρια, μετά με κέρδισε το τραγούδι και το θέατρο. Είχα και ένα πατέρα που με άφησε ελεύθερη σε αυτό και δεν με περιόρισε ποτέ. Γιατί μεγάλωσα με τον πατέρα μου. Η μαμά μου ήταν πολύ νέα όταν “έφυγε”, ήταν 42 ετών και ήταν 10 χρόνια πιο μεγάλη από τον μπαμπά μου. Και είχε και δύο παιδιά ήδη όταν παντρεύτηκαν. Ήταν πολύ “προχώ” ο πατέρας μου. Εγώ ήμουν 6 χρονών όταν τη χάσαμε. Μετά έκανε ο μπαμπάς μου έναν γάμο που ήταν μπάχαλο, με μια γυναίκα πολύ προβληματική. Ήταν 7 χρόνια κακοποίησης με τη μητριά μου, δύσκολα χρόνια. Αλλά τώρα, είναι σαν να ανήκουν σε άλλη ζωή. Σίγουρα μένει το τραύμα, αλλά μεγαλώνεις εσύ γύρω του και μοιάζει να έχει μικρύνει.

Στα τραγούδια που γράφω περνάνε πάρα πολύ αυτοβιογραφικές στιγμές, περιγραφή καταστάσεων που τότε ήταν ένα πολύ μεγάλο δράμα και τώρα είναι σαν να βλέπω μια ταινία στην οποία πρωταγωνιστούσα. Τα χρησιμοποίησα πάρα πολύ. Η τέχνη για μένα ήταν ψυχοθεραπεία και το χιούμορ είναι επίσης ένα όπλο, ίσως το πιο ισχυρό», εξομολογήθηκε η Μάρθα Φριτζήλα.

«Είμαστε 3 αδελφές αγαπημένες, έχω χάσει μια αδελφή, όταν ήμουν 14 και εκείνη ήταν 16. Ακριβώς μετά τη μητέρα αυτή που ακούγαμε και θυμόμαστε σαν ένα θαυμάσιο πλάσμα, τραγουδούσε, μαγείρευε, έπλεκε, ήταν μια φοβερή γυναίκα από ό,τι λένε όλοι και όσο θυμόμαστε κι εμείς, μετά περάσαμε σε αυτόν τον ζόφο (σ.σ. τα χρόνια με τη μητριά της) όπου εξιδανικεύτηκε η μητέρα. Μετά ήρθε αυτό το χαστούκι της απώλειας (σ.σ. της αδελφής της) που νομίζω αυτό είναι και το πιο δύσκολο. Γιατί το να χάσεις τον αδελφό ή την αδελφή σου αφήνει ένα πολύ μεγάλο σημάδι, γιατί θα μπορούσες να είσαι εσύ. Άρα κάπως ζεις με την ενοχή της επιβίωσης. Σαν να πήραν από δίπλα σου έναν άνθρωπο και να λες φταίω. Αυτό δεν παλεύεται εύκολα, θέλει πολύ δουλειά. Έφυγε από τη ζωή από δυστύχημα με μηχανή», περιέγραψε η ερμηνεύτρια.

Διαβάστε επίσης: Καίτη Γαρμπή: Η άγνωστη ιστορία πίσω από την περιπετειώδη γνωριμία της με την Μάρθα Φριντζήλα