Η γνωστή ηθοποιός Αλεξάνδρα Παντελάκη ήταν σήμερα καλεσμένη στην εκπομπή «Στούντιο 4» και μίλησε για τη συμμετοχή της στην επιτυχημένη σειρά «Ηλέκτρα», την καλλιτεχνική της πορεία, την προσωπική και επαγγελματική της ζωή.
Αρχικά, μίλησε για την επιτυχημένη σειρά «Ηλέκτρα»: «Το σίριαλ το βλέπει ο κόσμος. Έχει διψήφια νούμερα κατά πάσα πιθανότητα θα πάει και του χρόνου. Είναι ναι μεν δύσκολες συνθήκες, γιατί έχουμε πάρα πολλά εξωτερικά και κάνει πάρα πολύ κρύο, τα σπίτια είναι μέσα στην υγρασία, τα ξέρετε αυτά. Στην Ηλέκτρα παιδιά, μου έτυχε μια σκηνοθέτης, δεν μπορώ να μην το πω, η Βίκυ Μανώλη, δεν έχω συναντήσει τέτοιο πράγμα στη ζωή μου. Δεν με έχει περιφρονήσει κανένας σκηνοθέτης, αλλά αυτή η γυναίκα τέτοιο κράμα δυναμισμού, γιατί είναι γυναίκα με τόσους άντρες να διευθύνει και απόλυτης τρυφερότητας, μία αγκαλιά, σε παίρνει τηλέφωνο σπίτι και ρωτά είναι δύσκολη σκηνή αύριο θες βοήθεια παιδιά. Δεν μου έχει τύχει ποτέ στη ζωή μου που γενικά στην τηλεόραση έχω καλοπεράσει, να λέμε του στραβού το δίκιο. Όλοι οι άνθρωποι είναι ευγενικοί, δεν μου έχει φερθεί κανένας άσχημα. Στην τηλεόραση, οι άνθρωποι βιάζονται, θέλουν να κάνουν τη δουλειά τους» και συνέχισε για το ρόλο που υποδύεται στη σειρά: «Το ρόλο μου τον περιέγραψαν ότι κορίτσι μου, μια και σου αρέσει να μεταμορφώνεσαι γιατί πολλές κυρίες δεν θέλουν να γεράσουν, το ίδιο μου συνέβαινε και στο Κόκκινο Κύκλο, στα Μαύρα Μεσάνυχτα, μου έλεγε έλα να κάνεις τη μάνα του Μαμαλάκη, δεν δέχεται καμία. Λοιπόν, εγώ βούτυρο στο ψωμί μου.
Λοιπόν, μου λέει, θα κάνεις μια υπέργηρη η οποία έχει παιδιά, έχει εγγόνια, έχει δισέγγονα, είναι χωριάτισσα, είναι θεοσεβούμενη, ξέρει, δεν ξέρει να διαβάζει, είναι όλη τη μέρα με το Ευαγγέλιο, αλλά είναι το πνεύμα το καλό της Αρσινόης. Είναι ο καλός άνθρωπος, του έχουν τύχη, συμφορές, αλλά είναι ο καλός άνθρωπος. Τώρα έχουμε προσθέσει ότι την πιάνει και λίγο άνοια, εξ ου και με ένα καντήλι καίει το σπίτι της. Εκεί να δεις υπερπαραγωγή, φωτιές και τέτοια. Ήταν τέτοια μεγάλη πρόκληση και λέω τώρα πως θα γίνει αυτή η μεταμόρφωση. Εδώ δεν είμαστε Χόλιγουντ, δεν βάζουμε προσθετικά. Έχω μάθει τόσα χρόνια όταν εξαφανίζεις τα μαλλιά τελείως, αμέσως παίρνεις 15 χρόνια. Όταν βάζεις, μαντήλι πολύ χαμηλά και δεν βάφεσαι καθόλου».
Ταυτόχρονα, αναφέρθηκε στην ιστορία της οικογένειας της: «Εγώ έπρεπε να παίζω στο Grand Hotel. Στο ελληνικό θέατρο κάνουμε λάθος τις αριστοκράτισσες. Δεν συμβαίνει τίποτα από αυτά. Είναι μία κυρία που έρχεται και σε κοιτάει. Δεν σε σφάζω τώρα; Έτσι κοιτούσε η γιαγιά και χειρότερα.(…) Οι κόρες της επειδή βγήκαν αριστερές, από αντίδραση, πήγαν κρυφά στο πανεπιστήμιο. Γιατί αυτή ήθελε να τις καλοπαντρέψει. Πλησίαζε ο πόλεμος, γράφτηκαν στο ΕΑΜ, το έσκασαν από το σπίτι και άρχισαν να ερωτεύονται ανθρώπους κανονικούς. Η μάνα μου αγάπησε τον καθοδηγητή της στο ΕΑΜ.
Αυτός ήταν ο πατέρας μου. Κι ενώ η μάνα μου ήταν από τις Κάννες και από τη Φιλοσοφική σχολή, ο πατέρας μου ήταν της Γ’ δημοτικού και μαραγκός. Κούκλος όμως, σαν τον Γκάρι Κούπερ. Η γιαγιά μου τους είπε “δεν θέλω να σας ξέρω”. Δεν πήγε στον γάμο και δεν ήρθε να δει ποτέ πού μένουμε. Είναι έλλειψη ευαισθησίας, δεν μπορούν να αγαπήσουν, ανάλγητες γυναίκες. Επίσης δεν πήγαινε ούτε μέχρι τον μπακάλη. Ελάχιστα τη βλέπαμε. Όταν γέρασε, τα έχασε λίγο κι έλεγε “έχω τρεις κόρες και δεν έρχεται καμία”. (…) Ξυπνάνε της μάνας μου τα παιδικά χρόνια, παθαίνει καρκίνο και πεθαίνει. Και μένει η γιαγιά σε μένα και τον πατέρα μου. Τα τελευταία χρόνια η σχέση μας ήταν κάπως καλύτερη. Τότε εγώ ήμουν 25. Η μαμά μου όση αγάπη δεν πήρε από τη μαμά της, την έδωσε σε μένα. Αλλά τη δικαιολογούσε»
Έπειτα, για τον πατέρα της και τη σχέση της μαζί του δήλωσε: «Ήταν πολύ καλός άνθρωπος, απλώς ήταν πολύ νευρικός, δεν ήξερε να κοντρολάρει πάρα πολύ καλά το νευρικό του σύστημα και ενώ λάτρευε τη μάνα μου σε σημείο τρέλας, αφού σκέψου όταν πέθανε η μάνα μου, ο πατέρας μου αγόρασε τον τάφο και ήταν κάθε μέρα εκεί. Κάνανε μεγάλους καυγάδες πάνω στην ανατροφή μου γιατί η μαμά μου ήταν πολύ ανοιχτό πνεύμα και ο μπαμπάς μου ήταν πολύ πιο συντηρητικός. Όταν του είπα ότι θα γίνω ηθοποιός έφαγα το “ξύλο της ζωής μου” Θα σε σκοτώσω, θα πάω φυλακή, αλλά θεατρίνα δε θα γίνεις. Έτσι λέγανε τότε” και συνέχισε για τις απειλές. Γράφτηκα κρυφά στη σχολή.(…) Τα βρήκαμε με τον πατέρα μου όταν αρρώστησε κι έπαθε άνοια και μου τον έφερνε από τον δρόμο η αστυνομία γιατί χανόταν. Ξαφνικά έφυγαν όλα τα κακά του παρελθόντος κι είχα ένα μωρό μπροστά μου, ένα παιδί για το οποίο ήμουν απόλυτα υπεύθυνη. Ήμουν ολομόναχη επειδή δεν έχω αδέρφια. Ήταν σαν να έσπασε ένα σπυρί και τον αγάπησα πάρα πολύ. Τον συγχώρεσα για όλα. Στο τέλος με έλεγε μαμά. Ήταν τρία χρόνια έτσι».
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Γίνε μέλος στο κανάλι μας στο Viber
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος
