Βρετανία: Γυναίκα υποβλήθηκε στην πρώτη μεταμόσχευση ήπατος για προχωρημένο καρκίνο του εντέρου

Σε ένα πρωτοποριακό ιατρικό επίτευγμα στο Ηνωμένο Βασίλειο, μια 32χρονη γυναίκα από το Μάντσεστερ υποβλήθηκε στην πρώτη μεταμόσχευση ήπατος στη χώρα για προχωρημένο καρκίνο του εντέρου.

Η Μπιάνκα Περέα διαγνώστηκε με καρκίνο του εντέρου σταδίου 4- το πιο προχωρημένο στάδιο- τον Νοέμβριο του 2021, με τη νόσο να έχει εξαπλωθεί και στα οκτώ τμήματα του ήπατός της. Ωστόσο, παρά τη δυσοίωνη πρόγνωση, η γυναίκα ανταποκρίθηκε πολύ καλά στις φαρμακευτικές θεραπείες. Ωστόσο, παρά την πολλά υποσχόμενη ανταπόκριση, η νόσος παρέμενε στο ήπαρ της. Επειδή ο καρκίνος ήταν τόσο διαδεδομένος, μόνο μια μεταμόσχευση θα μπορούσε να τη θεραπεύσει. Η 32χρονη υποβλήθηκε σε μεταμόσχευση ήπατος το καλοκαίρι του 2024 και σήμερα δεν έχει κανένα ίχνος καρκίνου στο σώμα της.

Αν και η μεταμόσχευση είναι πιο συνηθισμένη στη θεραπεία πρωτοπαθών καρκίνων του ήπατος, η περίπτωση της Περέα προστίθεται σε έναν αυξανόμενο όγκο ερευνών που δείχνει ότι η διαδικασία μπορεί να ωφελήσει ασθενείς με προχωρημένο καρκίνο του εντέρου. Η θεραπεία της νόσου μπορεί να είναι ιδιαίτερα δύσκολη, ειδικά όταν διαγνωστεί σε προχωρημένο στάδιο – ακόμη και παρά τις πρόσφατες εξελίξεις στην ανοσοθεραπεία. Αυτό συμβαίνει επειδή ο καρκίνος του εντέρου συχνά εξαπλώνεται στο ήπαρ – κάτι που περιπλέκει τις επιλογές θεραπείας και συνήθως σημαίνει ότι η ασθένεια δεν είναι πλέον ιάσιμη.

Η τυπική θεραπευτική προσέγγιση για τον καρκίνο του εντέρου συνήθως περιλαμβάνει χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση τυχόν όγκων, παράλληλα με χημειοθεραπεία ή ακτινοθεραπεία. Η θεραπεία που θα λάβει ένας ασθενής θα εξαρτηθεί από το στάδιο και τη θέση του καρκίνου του. Για τους ασθενείς με προχωρημένο καρκίνο του εντέρου που έχει εξαπλωθεί στο ήπαρ, η θεραπεία γίνεται ακόμη πιο περίπλοκη. Παρόλο που τα αντικαρκινικά φάρμακα και η χειρουργική επέμβαση είναι συχνά αποτελεσματικά, η ασθένεια συνήθως επανεμφανίζεται.

Ωστόσο, μια μεταμόσχευση θα μπορούσε να ξεπεράσει αυτούς τους περιορισμούς. Η αντικατάσταση του ήπατος, αφαιρεί αποτελεσματικά όλο τον καρκινικό ιστό από το όργανο. Η έρευνα δείχνει επίσης ότι η ανοσολογική απόκριση που προκαλείται από τη μεταμόσχευση μπορεί να βοηθήσει στην καταστροφή των εναπομεινάντων καρκινικών κυττάρων, αν και ο μηχανισμός πίσω από αυτό δεν είναι πλήρως κατανοητός.

Η επιτυχία στην περίπτωση της Περέα πιθανότατα οφείλεται στον συνδυασμό θεραπειών – συμπεριλαμβανομένης της στοχευμένης φαρμακευτικής θεραπείας, χημειοθεραπείας και χειρουργικής επέμβασης για την αφαίρεση του πρωτοπαθούς όγκου του εντέρου πριν από τη μεταμόσχευση. Οι γιατροί θα συνεχίσουν να παρακολουθούν την ασθενή καθως υπάρχει πάντα το ενδεχόμενο να έχουν μείνει μικροσκοπικά καρκινικά κύτταρα. Η Περέα θα λαμβάνει ισόβια ανοσοκατασταλτικά φάρμακα προκειμένου να διασφαλιστεί ότι ο οργανισμός της δεν θα απορρίψει το μόσχευμα.

Ωστόσο, η 32χρονη δεν είναι η πρώτη περίπτωση μεταμόσχευσης ήπατος που θεραπεύει επιτυχώς τον καρκίνο του εντέρου. Το σύνολο των επιστημονικών στοιχείων μέχρι στιγμής δείχνει ότι η μεταμόσχευση ήπατος, όταν χρησιμοποιείται μόνη της ή με φαρμακευτική θεραπεία (όπως χημειοθεραπεία), βελτιώνει τα ποσοστά πενταετούς επιβίωσης σε ασθενείς με καρκίνο του εντέρου.

Για παράδειγμα, μια μελέτη από τη Νορβηγία έδειξε ποσοστό πενταετούς επιβίωσης από 60% έως 83% σε ασθενείς που υποβλήθηκαν σε μεταμόσχευση ήπατος για προχωρημένο καρκίνο του εντέρου που είχε εξαπλωθεί στο ήπαρ τους. Μια αμερικανική μελέτη, που διεξήχθη σε ασθενείς με καρκίνο του εντέρου, διαπίστωσε ότι το 91% όσων είχαν υποβληθεί σε μεταμόσχευση ήπατος είχαν επιζήσει τρία χρόνια αργότερα. Συγκριτικά, οι ασθενείς που υποβλήθηκαν μόνο σε συμβατικές θεραπείες είχαν ποσοστό επιβίωσης 73%.

Ακριβώς όπως στην περίπτωση της Περέα, όλες αυτές οι μελέτες υπογραμμίζουν τη σημασία της χρήσης μιας πολύπλευρης προσέγγισης για τη διαχείριση του καρκίνου του εντέρου. Οι περισσότεροι ασθενείς έλαβαν πρόσθετα αντικαρκινικά φάρμακα (συμπεριλαμβανομένης της χημειοθεραπείας) πριν και μετά τη μεταμόσχευση. Ωστόσο, θα πρέπει να γίνουν περισσότερες κλινικές δοκιμές προκειμένου να επιβεβαιωθούν τα οφέλη αυτής της θεραπείας σε ένα μεγαλύτερο δείγμα ασθενών.

Είναι επίσης σημαντικό να σημειωθεί ότι αυτή η θεραπεία είναι πιθανώς κατάλληλη μόνο για ένα μικρό ποσοστό ασθενών – περίπου το 2% εκείνων των οποίων ο καρκίνος του εντέρου έχει εξαπλωθεί στο ήπαρ τους.

ΠΗΓΗ: Science Alert