Ετεοκλής Παύλου και Ελένη Χατζίδου στο «Στούντιο 4»: Συγκλονίζει ο παρουσιαστής για τον πυροβολισμό του – Τι είπαν για τη γνωριμία τους

Η Ελένη Χατζίδου και ο Ετεοκλής Παύλου ήταν καλεσμένοι σήμερα στην εκπομπή «Στούντιο 4» και μίλησαν για την συνεργασία τους, την εκπομπή “Breakfast@Star”, την γνωριμία τους και τα νέα τους επαγγελματικά βήματα.

Αρχικά, αναφέρθηκαν στην εκπομπή “Breakfast@Star”: «Είναι καθαρά ψυχαγωγική εκπομπή. Ψυχαγωγικό. Είναι μια πολύ απαιτητική εκπομπή, γρήγορη, με ταχύτητα, αλλά έχει μια ταυτότητα συγκεκριμένη ψυχαγωγίας και lifestyle.(…) Είναι μια γραμμή του καναλιού. Ναι, είναι πολύ ξεκάθαρο το κανάλι σε αυτό, θέλει μια αμιγώς ψυχαγωγική εκπομπή και μας έχει βρει 100% σύμφωνους. Και είναι και ο αρχισυντάκτης, ο αρχισυντάκτης μας σύμφωνος σε αυτό».

Έπειτα, ο Ετεοκλής Παύλου μίλησε για το ατύχημα του, τους ανθρώπους που έφυγαν από δίπλα του μετά από αυτό και τη γνωριμία με την Ελένη: «Βρέθηκα στη μέση σε μια συμπλοκή οπαδών. Ένας από όλους αυτούς έβγαλε ένα όπλο και θέλησε να μου πάρει τη ζωή. Το να νιώθεις ότι “φεύγεις” είναι ένα συναίσθημα το οποίο το κουβαλάς για πάντα. Δεν μπορώ να περιγράψω πόσο άσχημο είναι ως συναίσθημα ότι τελείωσαν όλα.

Είναι ένα μοναχικό μονοπάτι. Δεν μπορείς να το μοιραστείς με κανέναν, όχι γιατί δεν μπορεί να το αντιληφθεί ή δεν σε αγαπάει. Είναι κάτι πολύ δύσκολο, εσωτερικό και παλεύεις να το ερμηνεύσεις, μπορεί να σου πάρει μια ζωή. Θα πω κάτι βαρύ και λίγο στενάχωρο… Δεν θεωρώ ότι πρέπει να φτάνεις τόσο κοντά στον θάνατο, να το βιώνεις όλο αυτό και μετά αυτή την ανάμνηση να την κουβαλάς για πάντα. Θα ήθελα με κάποιο τρόπο μαγικό να φεύγει. Είναι πολύ δύσκολη να την έχεις πάνω σου, μέσα σου. Είναι βαρύ συναίσθημα πολύ.(…)

Η στιγμή που έβγαλα αίμα από το στόμα, είδα θολά τα λαμπάκια του ασθενοφόρου να φέγγουν και ένιωθα ότι φεύγω. Και θα μοιραστώ μαζί σας μία ανάμνηση. Έχω ως εικόνα, δεν ερμηνεύεται, το είπα μετά εγώ στους τραυματιοφορείς. Έχω ως εικόνα τον εαυτό μου ξαπλωμένο στο δρόμο με ένα σεντόνι από πάνω. Δεν μπορώ να στο προσδιορίσω. Και μετά τους ρώτησα “γιατί μου βάλατε σεντόνι;” και μου λένε “πού το ξέρεις;”.(….) Δεν ήξερα αν γλίτωσα, αν ξύπνησα, αν είμαι στον άλλον κόσμο. Ήμουν σε κώμα 1 μήνα και… Η μητέρα μου υπέγραψε για να μου ακρωτηριάσουν το πόδι. Ξύπνησα και θυμάμαι ότι πριν ξυπνήσω, λένε οι γιατροί στη μητέρα μου που ήταν πάντα εκεί, μου κρατούσε το χέρι, έκλαιγα χωρίς να βλέπω τη μητέρα μου. Μου κρατούσε το χέρι και έκλαιγα. Όταν ξύπνησα γαλήνεψα γιατί είδα τη μητέρα μου και τον αδελφό μου».

Και συνέχισε: «Είχε περάσει ένα χρονικό διάστημα από το ατύχημα όταν γνώρισα την Ελένη και είχα πάρει τα πάνω μου, είχα γίνει ωραίος. Βρεθήκαμε στο γυμναστήριο και ξεκινήσαμε να φλερτάρουμε χωρίς να το ξέρουμε. Στην Ελένη μίλησα ανοιχτά από την αρχή της έδειξα και το πρόσθετο μέλος, της είπα πολλά. Ήθελα να ξέρει την αλήθεια, να ξέρει ποιος άνθρωπος είμαι. Μετά το ατύχημα είχα βιώσει κάποια φλερτ τα οποία με απέρριψαν γι’ αυτό το λόγο. Κοπέλα μου είχε πει ότι δεν θέλει να είναι μαζί μου επειδή έχω πρόσθετο μέλος. Εδώ όμως θέλω να περάσω ένα σημαντικό μήνυμα και να πω ότι αυτός ο άνθρωπος δεν είναι απαραίτητα κακός. Πρέπει να σεβόμαστε και το δικαίωμα του κάθε ανθρώπου στο πώς φαντάζεται τη ζωή του. Δεν είναι απαραίτητα κακός ένας άνθρωπος ο οποίος δεν έχει φανταστεί τη ζωή του με έναν άνθρωπο που μπορεί να έχει μία αναπηρία. Δεν είχα πάντα την ωριμότητα να το αντιμετωπίσω έτσι. Παλιά και έχω κλάψει και έχω στενοχωρηθεί»

Παράλληλα, η Ελένη Χατζίδου είπε για την γνωριμία τους: «Το εκτίμησα ότι ο Ετεοκλής μου ανοίχτηκε από την πρώτη στιγμή(..). Ήταν σαν να δέθηκα αυτόματα. Την αναπηρία την είδα μόνο ως δύναμη, δεν σκέφτηκα κάτι αρνητικό. Και όταν ερχόντουσαν φίλες μου και το πήγαιναν από εδώ, το πήγαιναν από εκεί και δεν το έλεγαν κατευθείαν(…) Μου έλεγαν “δεν σε ενοχλεί και πως είναι στο σπίτι, τον βοηθάς”; Δεν χρειάστηκε να τον βοηθήσω κάπου και αν χρειαστεί θα τον βοηθήσω, όπως αν χρειαστώ κι εγώ θα με βοηθήσει. Το μεταφράζω όλο μόνο ως καλό και ως το καλύτερο παράδειγμα που μπορεί να έχει το παιδί μας.

Μου έκανε εντύπωση το γεγονός ότι οι γονείς μου ενώ είναι μεγάλοι άνθρωποι και το είχα και φυσιολογικό να μου πουν κάτι… δεν μου είπαν τίποτα. Ήθελαν μόνο να τον γνωρίσουν, να δουν αν είναι καλό παιδί. Τίποτα άλλο και μείναμε σε αυτό, αν είναι καλό παιδί, αν την προσέχει και την αγαπάει. (…) Ο Ετεοκλής είναι πρίγκιπας του παραμυθιού».