Θεσσαλονίκη: Εκδηλώσεις μνήμης για τα 80 χρόνια από την απελευθέρωση του Άουσβιτς

“Για περισσότερους από είκοσι αιώνες, η Θεσσαλονίκη στάθηκε το καταφύγιο τον καταδιωγμένων Εβραίων της Ευρώπης”, δήλωσε στην ΕΡΤ3 ο Λάζαρος Σεφιχά, Αντιπρόεδρος της Ισραηλιτικής Κοινότητας Θεσσαλονίκης. “Ιστορικά κέντρα της διασποράς μετακινούμενα αδιάκοπα στο χώρο και στο χρόνο, μεταφυτεύτηκαν και ρίζωσαν σ’ αυτή την πόλη, δημιουργώντας μία μεγάλη Εβραϊκή Κοινότητα, από τις σημαντικότερες ίσως σ’ ολόκληρο τον κόσμο, ιδιαίτερα κατά την περίοδο 1492 – 1943”, πρόσθεσε.

“Η πρώτη μεταπελευθερωτική δεκαετία που σημαδεύεται από εθνικές περιπέτειες, όπως ο διχασμός, η μεγάλη πυρκαγιά του Αυγούστου του 1917 και η Μικρασιατική Καταστροφή, θα κλείσει με τη μαζική εγκατάσταση πολυαρίθμων προσφύγων. Ιδιαίτερα η πυρκαγιά του 1917 ήταν ένα τρομερό πλήγμα. Η Κοινότητα δεν μπόρεσε να συνέλθει ξανά, καθώς 53.737 Εβραίοι έμειναν άστεγοι και καταστράφηκαν τα διοικητικά κτίρια της Κοινότητας και της αρχιραβινείας, τριάντα συναγωγές, οι εγκαταστάσεις των φιλανθρωπικών ιδρυμάτων, τα διδακτήριο της Alliance και δέκα σχολές. Έτσι πολλοί Εβραίοι θα μεταναστεύσουν στο εξωτερικό στη διάρκεια του μεσοπολέμου και ιδιαίτερα ύστερα από το θλιβερό γεγονός του εμπρησμού του συνοικισμού Κάμπελ από εξτρεμιστικά στοιχεία το 1931. Οι περισσότεροι θα εγκατασταθούν στη γη του Ισραήλ. Παρ’ όλα αυτά η Κοινότητα θα αριθμεί το 1940 πάνω από 50.000 ψυχές”, επισήμανε.

“Από τους 46.091 θεσσαλονικείς Εβραίους που μεταφέρθηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης κατά τη διάρκεια της κατοχής, επέστρεψαν μόνο 1950, δηλ. ένα ποσοστό 4% περίπου”, κατέληξε.

Ρεπορτάζ Φ. Βαρβάρα