Η Υβόννη Μαλτέζου, διηγήθηκε μία ιστορία από τη Χούντα, μιλώντας για την Ξένια Καλογεροπούλου και την καλλιτεχνική της διαδρομή.
«Περισσότερο την ζω τώρα. Παλιά δεν ήμασταν φίλες, σταδιακά γίναμε μέσα από τη δουλειά. Την αγαπώ και την θαυμάζω την Ξένια για αυτό που είναι, για την προσωπικότητα της, για αυτά που έχει κάνει και κυρίως, για τη δουλειά της στο παιδικό θέατρο. Νιώθω πολύ τυχερή που πήρα μέρος στην πρώτη παράσταση που έκανε, γιατί άλλαξε την πορεία και την αισθητική του παιδικού θεάτρου», είπε αρχικά στην εκπομπή «Παρέα».
«Τώρα θυμάμαι και θα το πω, γιατί το γράφει και η Ξένια στο βιβλίο της, την τελευταία παράσταση που ήρθαν στο θέατρο να μας συλλάβουν. Ήταν ακόμα δικτατορία και μας έψαχναν επειδή είχαμε φίλους που ήταν οργανωμένοι, το 1973 και ήταν ο τρόπος της Ξένιας, το πως με προετοίμασε δηλαδή για αυτό το πράγμα».
«Μόλις τελειώσαμε την παράσταση, μου λέει “Υβοννάκι, ήρθαν” γιατί ξέραμε ότι μας έψαχναν. Κι είπε στους ένστολους “μην ανησυχείτε, αφήστε πρώτα να τελειώσει η παράσταση και θα τους συλλάβετε μετά, δεν έχει άλλη πόρτα το θέατρο”. Μετά ανέβηκε στο καμαρίνι και μας έδωσε λεφτά και ρούχα σε όλα τα παιδιά».
Διαβάστε επίσης:
Υβόννη Μαλτέζου: Παραιτήθηκε από την Ακαδημία Κινηματογράφου
