H Δέσποινα Μοιραράκη υποδέχτηκε το ΟΚ! στον κήπο του σπιτιού της στη Γλυφάδα και για τις απώλειες της ζωής της που τη στιγμάτισαν.
Από πολύ νωρίς στη ζωή σου ήρθες αντιμέτωπη με την απώλεια. Ήσουν μόλις 6 χρόνων όταν έχασες τον πατέρα σου σε ένα μοιραίο ατύχημα. Πρόλαβες να ζήσεις ξέγνοιαστα παιδικά χρόνια;
Είχα πολύ δύσκολα παιδικά χρόνια. Όντως με σημάδεψε ότι έμεινα ορφανή από πατέρα σε τόσο μικρή ηλικία. Όλοι με βλέπουν στην τηλεόραση ή έξω στον δρόμο και νομίζουν ότι είμαι μια σκληρή γυναίκα. Εγώ όμως νιώθω ότι είμαι ο πιο συναισθηματικός άνθρωπος που υπάρχει στον κόσμο. Δηλαδή θα πληγωθώ αν μου πεις «καλημέρα» με διαφορετικό τρόπο από ό,τι με έχεις συνηθίσει.
Όταν χάσαμε λοιπόν τον πατέρα μου, η αδελφή μου ήταν μόλις 4 ετών. Ζήσαμε για έναν ολόκληρο χρόνο στο χωριό, μέσα σε μια κάμαρα. Έπειτα η μητέρα μου βρήκε το σθένος και μας έφερε στην Αθήνα. Αλλά μας κρατούσε μέσα στο σπίτι, γιατί εκείνα τα χρόνια η θέση μιας χήρας ήταν διαφορετική από ό,τι είναι σήμερα και πίστευε ότι με αυτό τον τρόπο προστάτευε τις κόρες της και τον εαυτό της.
Αλλά από παιδί, θέλοντας και μη, μπήκα μπροστά για τη μαμά μου και την αδελφή μου. Έγινα το «αντράκι» της οικογένειας, και αυτό με συνόδευσε σε όλη μου τη ζωή. Λόγω και της απώλειας του πατέρα μου, η ψυχή μου είχε την ανάγκη να έχει δίπλα της μια αντρική φιγούρα. Να νιώθω προστασία. Αυτό βρήκα στον πρώτο μου άντρα, ο οποίος ήταν 18 χρόνια μεγαλύτερός μου, και απέκτησα μαζί του τους δύο βιολογικούς μου γιους, τον Γιώργο και τον Τάσο.
Όσες φορές και να ζήσεις την απώλεια, τελικά συνηθίζεται;
Η απώλεια δεν συνηθίζεται. Αλλά εκείνο που μπορείς να κάνεις είναι να προσπαθήσεις να τη διαχειρίζεσαι.
Διαβάστε περισσότερα στο περιοδικό ΟΚ! που κυκλοφορεί στα περίπτερα!
Διαβάστε επίσης: Δέσποινα Μοιραράκη: «Λύγισε» on air για τον θάνατο του συζύγου της – «Τα παιδιά μου η ζωή μου»
