Οδοιπορικό του ΕΡΤNews στη Βηρυτό: Άθλιες συνθήκες υγιεινής για τους κατοίκους – Προσπάθειες να αντιμετωπιστεί η ανθρωπιστική κρίση

Φόβους ότι ο Λίβανος θα μετατραπεί σε νεα Γάζα εκφράζει ο ΟΗΕ και άλλοι οργανισμοί, καθώς υπολογίζεται ότι πάνω από ένα εκατομμύριο άνθρωποι αναζητούν ασφαλές καταφύγιο στο βορρά ή τη Συρία. Η απεσταλμένη του ΕΡΤNews στη Βηρυτό, Ελβίρα Κρίθαρη και το συνεργείο της κατέγραψαν το ανθρώπινο δράμα. 

Η Βηρυτός μετατρέπεται σε κέντρο φιλοξενίας εκτοπισμένων από τις περιοχές του Λιβάνου που βρίσκονται στο στόχαστρο των ισραηλινών, ενώ την ίδια στιγμή δέχεται χτυπήματα. Οι ίδιοι οι κάτοικοι της πρωτεύουσας μεταφέρονται από τη μία περιοχή στην άλλη, χωρίς να μπορούν να κάνουν καμία ασφαλή πρόβλεψη για το πότε θα επιστρέψουν.

Ο Αμπού Ζουμά, εκτοπισμένος από τη Νταχιε στα τέλη Σεπτεμβρίου, έφυγε μετά τις επιδρομές των Ισραηλινών που οδήγησαν στον θάνατο του ηγέτη της Χεσμπολά Χασάν Νασράλα. “Ήταν Παρασκευή και ήμασταν στο σπίτι μας, ξαφνικά επιθέσεις άρχισαν να συμβαίνουν παντού γύρω μας. Τα παιδιά μας ήταν τρομοκρατημένα και αποφάσισα να τα πάρω από το σπίτι και απλώς να φύγουμε με τα πόδια. Περπατήσαμε από τη Ντάχιε στη Χάλντε μέσα στη νύχτα. Όταν φτάσαμε στη Χάλντε, βρήκαμε ένα μέρος στο δρόμο δίπλα στην παραλία και μετά από αυτό αρχίσαμε να ψάχνουμε μέρος να μείνουμε. Πήγαμε στο συριακό κόμμα στη Χάλντε και μας είπανε εκείνοι να έρθουμε εδώ“.

Καθώς ο αριθμός των εκτοπισμένων ολοένα αυξάνεται, κόμματα και οργανώσεις αναλαμβάνουν με στοιχειώδη μέσα τη διαχείριση του πληθυσμού, ασκώντας με αυτόν τον τρόπο έμμεση αντιπολίτευση.

“Φιλοξενούμε περίπου 861 ανθρώπους από όλη την επικράτεια του Λιβάνου γιατί δεν υπάρχει ασφαλής περιοχή στη χώρα. Από τη Ντάχιε, τη Μπικά και από τη Βηρυτό, από τις γειτονιές της Ρας Ελ Ναμπά, της Ελ Μπαστά και της Ελ Χαντά. Οι άνθρωποι εκκένωσαν τις περιοχές μετά από εκρήξεις και τα παιδιά ήταν τρομοκρατημένα. Προσπαθούν να τα προστατέψουν από όλη αυτή την αγριότητα” τόνισε στην κάμερα του ΕΡΤNews ο Γουασίμ Σαντάφ.

Η Ζένα, εκτοπισμένη από τη Ντάχιε, παρότι έχει μια προσωρινή στέγη, στερείται τα απαραίτητα: “Φύγαμε από το σπίτι μας, δεν μπορούσαμε να βρούμε αυτοκίνητο. Προσπαθούσαμε να βρούμε ταξί, βρήκαμε ένα αλλά ο οδηγός μας χρέωσε πολλά για να πάμε από τη Ντάχιε στο Ριάντ Ελ Σαλαχ, μείναμε εκεί και μετά ήρθαμε εδώ και υποφέρουμε ακόμα περισσότερο. Έχω τη μαμά μου μαζί”“.

“Δεν υπάρχουν τουαλέτες για να πάμε. Διασχίζω τον δρόμο για να βρω μια τουαλέτα. Τι άλλο να πω; Ούτε κοιμόμαστε όπως πρέπει. Έχω ένα χτύπημα στο πόδι και δεν μπορώ να κοιμηθώ εδώ. Θέλω να πάω πίσω στο σπίτι μου” τόνισε.

Στην Κορνίς της Βηρυτού οι άνθρωποι μένουν ακόμα στον δρόμο. Η Μάριαμ, άστεγη και η ίδια, φτιάχνει καφέ υπαίθρια και πουλάει νερό για να βοηθήσει τους εκτοπισμένους: “Προσπαθώ να βοηθήσω όσο πιο πολύ μπορώ, γιατί καταλαβαίνω αυτούς τους ανθρώπους. Ήμουν πρόσφυγας για 21 χρόνια. Ήταν πολύ δύσκολο, αλλά τα κατάφερα. Μπορώ να καταλάβω τους άλλους και τον πόνο που νιώθουν“.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της κυβέρνησης, μέχρι σήμερα έχουν ανοίξει 1096 δομές φιλοξενίας και 900 από αυτές έχουν ξεπεράσει το όριο της χωρητικότητάς τους.