
Ο Πασχάλης, βρέθηκε καλεσμένος στο «Στούντιο 4» το απόγευμα της Δευτέρας και μίλησε για τη διάλυση του συγκροτήματος The Olympians, πριν ξεκινήσει τη solo καριέρα του.
«Είπαμε ότι δεν είναι να προχωράμε έτσι επαγγελματικά. Ερασιτέχνες ήμασταν. Αφού τελείωσαν οι υποχρεώσεις μας στον στρατό κτλ, έπρεπε να δούμε τη ζωή πιο σοβαρά. Παίρναμε ένα μεροκάματο διά του 5, τίποτα δεν κάλυπτε, μόνο να πάρουμε καινούργια όργανα. Μόνο τα live έφερναν λεφτά, οι δίσκοι και οι πωλήσεις… Έπρεπε να το δούμε αλλιώς. Αποφασίσαμε όλοι από κοινού ότι θα το διαλύσουμε το συγκρότημα. Κάναμε την πλάκα μας, δεν το είχαμε πάρει στα σοβαρά ποτέ».
«Ήμασταν πέντε φίλοι, πέντε ερασιτέχνες μουσικού που κάναμε μουσικοί. Δεν ήμασταν και κολλητοί αλλά κάναμε παρέα», συνέχισε.
Για τη μετέπειτα πορεία των Olympians, είπε: «Ο Άλκης ο Κακαλιάγκος που ήταν ο πιανίστας μας μέχρι τώρα ασχολείται με τη μουσική, είχε και κατάστημα μουσικών οργάνων. Ο σαξοφωνίστας ο Βαγγέλης ο Κουτσοτόλης είχε κάποια στιγμή ένα κλαμπ αλλά και μέχρι σήμερα παίζει σε διάφορα μέρη μουσική.
Οι άλλοι δεν ασχολούνται, ο Κούλης ο Καλογιαννίδης, ούτε ο Δημήτρης ο Λαζαρίδης ο ντράμερ. Δεν ασχολήθηκαν με τη μουσική όπως ασχολήθηκα εγώ. Πιστεύω ότι εγώ ασχολήθηκα σοβαρά γιατί είχα όλο το πακέτο. Ήμουν μουσικός, ήμουν τραγουδιστής, ήμουν συνθέτης στιχουργός».
«Όταν ήμουν 25, μία φορά επιχείρησα να κάνω άλλη δουλειά γιατί πίστευα ότι δεν βγαίνει με την καλλιτεχνία. Ήμουν 6 χρόνια με τους Olympians και όταν τελείωσε απογοητευτήκαμε. Έπρεπε να δούμε τη ζωή μας πιο σοβαρά. Έπρεπε να κάνουμε οικογένειες, παίρναμε ένα μεροκάματο διά του 5. Δεν έφτανε για τίποτα. Mόνο τα live έφερναν χρήματα -μέχρι και σήμερα- όχι οι δίσκοι. Αποφασίσαμε από κοινού ότι θα διαλύσουμε το συγκρότημα. Κάναμε την πλάκα μας, δεν το είχαμε πάρει ποτέ στα σοβαρά.
Εγώ και ο οργανίστας, ο Άλκης, βάλαμε ότι είχαμε μαζέψει από οικονομίες και αγοράσαμε ένα εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο πλαστικών στη Θεσσαλονίκη. Φιλοδοξούσαμε να γίνουμε βιομήχανοι! Τότε τα πλαστικά ήταν πολύ δημοφιλή. Όμως μείναμε από πρώτες ύλες. Φτιάχναμε σακούλες. Αναγκάστηκα να πάω στην παλιά δουλειά, δηλαδή να τραγουδάω για να βγάζω λεφτά και να τροφοδοτήσω το εργοστάσιο. Αυτό κράτησε 8 μήνες μέχρι που δέχτηκα πρόταση να κατέβω στην Αθήνα, στα Δειλινά. Πήρα μετά από λίγο καιρό τον Άλκη και του λέω “πούλα, δεν ξανάρχομαι πίσω!”.
«Δεν ήμουν για επιχειρήσεις. Μάλιστα να σας πω και ένα περιστατικό. Ένα από τα μηχανήματα είχε ράουλα και τραβούσε το φιλμ. Αναγκαζόμουν και κρατούσα κόντρα στο ράουλο και όπως το κρατούσα, ξεχάστηκα και πήρε μέσα το δάχτυλό μου. Δείτε πώς είναι το δάχτυλο! Είναι κομμένοι οι μυς μέσα» είπε και έδειξε το τραυματισμένο δάχτυλό του.
«Ο Θεός ήθελε να μου πει ότι “σου έδωσα ένα ταλέντο να το δώσεις στον κόσμο, δεν σε έκανα για πλαστικά”. Είπα “ναι Θεέ μου”» είπε.
Διαβάστε επίσης:
Πασχάλης: «Τον Νταλάρα τον έβαλαν στο στόχαστρο τα ΜΜΕ αλλά τα ήθελε λίγο»