Βίντεο ντοκουμέντο από το Σύνταγμα – Η στιγμή που βάζουν φωτιά στο φυλάκιο των Ευζώνων

Η Άλμα Λάτα, μητέρα της φοιτήτριας στρατιωτικής ιατρικής Κλαούντια, που σκοτώθηκε στα Τέμπη στις 28 Φεβρουαρίου του 2023 συγκλονίζει στη συνέντευξη που δίνει στο Happy Day και στην Όλγα Λαφαζάνη δύο χρόνια μετά. Μιλά για τον γολγοθά που ζει με την απουσία της κόρης της που μεγάλωσε με κόπο και δίνει το τατουάζ που έφτιαξε στο χέρι της με τη μορφή της.
«Πέρασαν δύο χρόνια και είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα. Μου λείπει το χαμόγελό της, η εξυπνάδα της, η αγκαλιά της, η μυρωδιά της, τα πάντα. Κανένας φυλακή. Κι ο ίδιος ο σταθμάρχης είναι αυτή την ώρα στο σπίτι και πίνει καφέ και βλέπει τηλεόραση. Δεν έφταιγε το κορίτσι μου σε τίποτα. Στην ιστορία των Τεμπών τα παιδιά μας τα δολοφονούν κάθε μέρα. Κανείς δεν είναι ακόμα μέσα στη φυλακή.
Ο πόνος του θανάτου της κόρης μου είναι τόσο μεγάλος που έχει παγώσει την ψυχή μου. Έχω γεμίσει τόση οργή μέσα μου. Δεν άκουσα ένα μεγάλο “συγγνώμη” από κανέναν από αυτούς.
Περνάμε γολγοθά μετά το δυστύχημα των Τεμπών. Σκέφτομαι την ξανθούλα γιατρίνα μου, ήταν σαν άγγελος. Κάθε μέρα που περνά πληγωνόμαστε παραπάνω.
Την ημέρα που έμαθα ότι τα τρένα τράκαραν δεν μπορούσα να το πιστέψω. Έλεγα τώρα της μίλησα. Τρέχαμε να δούμε στα νοσοκομεία τη γίνεται και ούρλιαζαν οι τραυματίες. Ήρθαν φορτηγά ψυγεία και μαύρες σακούλες και εκεί μέσα ήταν τα κόκκαλα των παιδιών μας. Δεν ήξερα που να πάω. Γιατί να πάω πάλι στο νοσοκομείο. Ήθελα να ψάξω εκεί. Τόσα χώματα. Τα σκάψανε. Εμείς ακόμα δίναμε DNA στο νοσοκομείο. Ένας αξιωματικός μας είπε ότι κάποιοι από εσάς θα πάρουν ένα μικρό κομμάτι, κάποιοι δεν θα πάρετε τίποτα. Μας είπαν να φύγουμε στα σπίτια μας και θα μας πάρουν τηλέφωνο. Τι έφταιγαν τα παιδιά μας. Τι έκοψαν; Το εισιτήριο θανάτου; Ήξεραν τα πάντα και δεν έκαναν τίποτα.
Η κόρη μου κάθε σαββατοκύριακο ερχόταν με το τρένο και μου φώναζε “μαμά ήρθα. Βλέπουμε τις φωτογραφίες και καταρρέουμε. Κάθε φορά που ανάβω το καντήλι τρέμει το χέρι μου. Μια μάνα δεν θέλει να ανάβει το καντήλι του παιδιού της. Πρέπει να φεύγει πιο μπροστά από τα παιδιά της. Μας πήραν τηλέφωνο Παρασκευή απόγευμα να πάμε να πάρουμε το παιδί μας. Τι να πάρουμε; Στάχτες;
Η Πυροσβεστική έπρεπε να σβήσει τη φωτιά, να μην γίνουν στάχτη όλα τα παιδιά στο κυλικείο. Σε ποιο κράτος που υπάρχουν αγνοούμενοι μπαζώνουν το μέρος; Να μην πατούσε κανείς! Πατούσαν πάνω στα κόκκαλα των παιδιών μας!
Η Εριέττα Μόχλο είναι ακόμα αγνοούμενη και εκείνοι μπάζωσαν. Κάποιος φταίει γι’ αυτα. Η κόρη μου τι λάθος έκανε; Επειδή έμπαινε στο τρένο;
Προσπάθησα με τόσο κόπο να σπουδάσει η κόρη μου. Η κόρη μου κάηκε στους 14000 βαθμούς. Θέλω να μου πείτε την αλήθεια.
Η τελευταία φορά που μιλήσαμε ήταν μόλις έφυγε από Λάρισα. Πήγε στο κυλικείο και δεν έφυγε. Είχε εισιτήριο στο 5ο βαγόνι. Είπαμε στο παιδί νμας να κατέβει στη Λάρισα, γιατί είχε καθυστέρηση, να την πάμε εμείς στη Θεσσαλονίκη το πρωί.
Η κόρη μου ήταν σημαιοφόρος. Ήταν πολύ έξυπνη. Πιστεύω η κόρη μου είναι η γιατρός της Παναγίας».
Διαβάστε επίσης: Τέμπη – Συγκλονίζει ο Χριστόφορος Κωνσταντινίδης στο okmag: «Δεν έχω πενθήσει για τη μητέρα μου και δεν μπορώ, μέχρι τη δικαίωση»