Κρήτη: Στον εισαγγελέα σήμερα το ζευγάρι για τη φρικτή κακοποίηση του τρίχρονου αγοριού
Βυθισμένος μέσα στις σελίδες ενός βιβλίου είναι τις τελευταίες ημέρες ο Κυριάκος Μητσοτάκης στον ελεύθερο χρόνο του. Πρόκειται για μια ολοκαίνουρια κυκλοφορία, την αυτοβιογραφία του Διονύση Σαββόπουλου με τίτλο «Γιατί τα χρόνια τρέχουν χύμα» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην τελευταία του ανάρτηση στο Instagram, διαφορετική από τις υπόλοιπες θέλησε να γράψει δύο λόγια για το ανάγνωσμα που του κρατάει συντροφιά και όσα ενδιαφέροντα περιέχονται σε αυτό.
Η ανάρτηση του Κυριάκου Μητσοτάκη για το βιβλίο του Διονύση Σαββόπουλου
«Η σημερινή μου ανάρτηση δεν αφορά την πολιτική αλλά ένα βιβλίο που άρχισα να διαβάζω αυτές τις ημέρες, πρώτα στο αεροπλάνο και ύστερα, αργά το βράδυ, στο σπίτι, και ομολογώ πολλές φορές δυσκολεύομαι να το αφήσω από τα χέρια μου. Ο τίτλος του: «Γιατί τα χρόνια τρέχουν χύμα». Το έγραψε ο μεγάλος μας τραγουδοποιός Διονύσης Σαββόπουλος.
Το βιβλίο έχει χαρακτήρα αυτοβιογραφικό και για πολλούς από εμάς που αγαπάμε τα τραγούδια του Σαββόπουλου αποκαλύπτει τον κόσμο μέσα στον οποίο γεννήθηκαν. Διαβάζοντας τις ιστορίες της νιότης του, στη Θεσσαλονίκη στις αρχές της δεκαετίας του 1960 και στη συνέχεια στην Αθήνα, όπου κατέβηκε με το περίφημο «Φορτηγό», τη σύλληψη και τον βασανισμό του από τη χούντα και κατόπιν τα ταξίδια με ωτοστόπ στην Ευρώπη, εισπράττεις με τρόπο ζωντανό την αγωνία και τα όνειρα των ανήσυχων νέων της εποχής του για ελευθερία και δημιουργία.
Η πολιτική και οι πολιτικοί δεν είναι πρωταγωνιστές αυτού του βιβλίου, που καλύπτει μια περίοδο 80 ετών. Πρωταγωνιστούν ωστόσο οι ποιητές που τον επηρέασαν, οι μεγάλες προσωπικότητες της ελληνικής μουσικής, όπως ο Μάνος Χατζιδάκις, οι στενοί φίλοι και σημαντικοί ομότεχνοί του, όπως ο Μάνος Λοΐζος και ο Νίκος Παπάζογλου. Αλλά και πολλοί άνθρωποι που τον βοήθησαν, έπαιξαν κρίσιμο ρόλο στη ζωή του και μοιράστηκαν μαζί του τη διαδρομή.
Η επιμονή του να «συνομιλεί» μέσα από τις σελίδες του βιβλίου με τους στενούς του ανθρώπους, αυτούς που έφυγαν και όσους συνεχίζουν μαζί του, είναι ίσως το στοιχείο του βιβλίου που με συγκίνησε περισσότερο. Γιατί όλοι έχουμε βιώσει απώλειες και, καθώς τα χρόνια περνούν, ξεχωρίζουμε, πιστεύω, όσα είναι αληθινά σημαντικά».
Το σημείωμα του Διονύση Σαββόπουλου για το βιβλίο του
«Αυτό που λέμε «Σαββόπουλος» δεν υπάρχει. Ο Σαββόπουλος είναι ένας ρόλος που τον έπλασα σιγά σιγά με τα χρόνια: Ο τύπος με τα στρόγγυλα γυαλιά, τις τιράντες, αργότερα το γενάκι, που βγαίνει στη σκηνή, φτιάχνει αυτά τα τραγούδια, κάνει σχόλια και λέει ιστορίες. Είναι ο «Σάββο», όπως τον έλεγε ο συγχωρεμένος ο Τάσος Φαληρέας. Είναι ένας άλλος. Εγώ είμαι εγώ. Χώνομαι πολλές φορές μέσα σ’ εκείνον τον άλλο. Δικός μου είναι. Χωρίς εμένα θα ήταν αέρας κοπανιστός.
Τώρα όμως τον χρειάζομαι, γιατί μεγάλωσα και θα ’θελα να δω πώς ήμουν πιτσιρίκος, πώς φέρθηκα στον επαγγελματικό μου βίο, πώς ήμουν σαν σύζυγος, πατέρας και παππούς, κι ακόμα πώς ήμουν σαν πολίτης, σαν φίλος και σαν γιος. Σ’ αυτά είναι καλός ο Σάββο. Το ’χει. Σαν ρόλος, και σουξέ είχε και πείρα διαθέτει.
Τώρα ο ρόλος θα μιλήσει για τον δημιουργό του. Ένα παιχνίδι είναι. Ένα κόλπο. Ελπίζω να το βρείτε διασκεδαστικό.
Σε αυτό το βιβλίο ο Σαββόπουλος μιλάει για τον Νιόνιο. Αυτόν ντύνεται.
Καλή ακρόαση, αγαπητοί μου, καλή ανάγνωση.
Δ.Σ.».
