Μια πρωτοποριακή διαδραστική εμπειρία ψυχολογίας φέρνει ο Dr. Γιώργος Λάγιος στο θέατρο και παρουσιάζει για πρώτη φορά στην Ελλάδα την «εξερευνητική περιπλάνηση» στο μυαλό ενός ζευγαριού. Το Project «Μέσα στο μυαλό σου» κάνει πρεμιέρα τη Δευτέρα 25/11 στις 20:00 στο θέατρο Αλίκη και απευθύνεται σε άτομα με ελεύθερη σκέψη, που χαίρονται και ενθαρρύνουν την αλληλεπίδραση.
Σε αυτή την ψυχολογική διαδραστική με το κοινό, ο Dr. Γιώργος Λάγιος, θα απευθύνει με διάφορες μεθόδους αλληλεπίδρασης κρίσιμα ερωτήματα για τη ζωή και τη «λειτουργία» των ατόμων ως ζευγάρια, χρησιμοποιώντας μία δημιουργική ιδέα. Το κοινό θα παρακολουθήσει ένα θεατρικό σκετς, θα ανταλλάξει απόψεις και θα συμμετάσχει ενεργά σε συζήτηση με ερωτήσεις και απαντήσεις (Q & A).
Στη σκηνή, θα υπάρχει δράση δύο ηθοποιών που θα αναπαριστούν μία ιστορία ανάμεσα σε ένα ζευγάρι και ενδέχεται να βρεθούν απαντήσεις σε θέματα που δεν συζητάμε ποτέ ανοιχτά.
Ο Γιώργος Λάγιος μιλά στο okmag για όσα έχει ετοιμάσει και αποκαλύπτει όσα πρέπει να γνωρίζουμε για τις σχέσεις των ζευγαριών
«Μέσα στο μυαλό σου» είναι η καινοτόμα διαδραστική εμπειρία ψυχολογίας που θα παρουσιάσετε στο θέατρο Αλίκη. Τι θα δούμε επί σκηνής;
Θα δείτε μια ιστορία ενός ζευγαριού και πώς εξελίσσεται μέσα στον χρόνο, από όταν έρχονται οι ζήλιες, οι απιστίες, οι μίκρο – απιστίες και πώς δυσκολεύεται το ζευγάρι να επικοινωνήσει και πώς αυτό αλλάζει όταν έρχεται ο ένας από τους δυο στην ψυχοθεραπεία. Θα δούμε live ψυχοθεραπεία, αλλά και τι γίνεται μέσα στο μυαλό ενός ψυχολόγου. Και ότι και οι ψυχολόγοι δεν είναι στα καλά τους. και θα δούμε πώς τελικά όλο αυτό το πράγμα, μαζί με την αλληλεπίδραση με το κοινό, διεισδύει στο πραγματικό συναίσθημα και όχι σε αυτό που βλέπουμε, γιατί πολλές φορές άλλα λέμε και άλλα αισθανόμαστε. Όλο αυτό θα έχει μια ψυχοδυναμική και μια ψυχολογική ανάλυση για τις ερωτικές σχέσεις. Είναι καθαρά για τις ερωτικές σχέσεις των ζευγαριών.
Στην κοινή γνώμη επικρατεί η άποψη ότι δεν είναι ισομερώς μοιρασμένα τα συναισθήματα μέσα σε ένα ζευγάρι και η φράση «άλλα λέμε και άλλα εννοούμε», απευθύνεται κυρίως στις γυναίκες. Θα υπάρχει εδώ και η προσέγγιση για το πώς αυτό γίνεται και από τα δυο φύλα;
Θα σπάσουμε λίγο τα στερεότυπα. Στην ψυχοθεραπεία έχουν αρχίσει και έρχονται περισσότεροι άνδρες, αλλά το ποσοστό των γυναικών είναι συντριπτικό. Οι άνδρες δυσκολεύονται ακόμη να εκφραστούν, γι’ αυτό δυσκολεύονται και οι δυο πλευρές να επικοινωνήσουν. Δεν θέλω να το περιορίσω στο άνδρας – γυναίκα, γιατί ένα ζευγάρι μπορεί να υπάρχει και με άλλη σύνθεση.
Το πρόβλημα είναι πως δεν έχουμε μάθει να σκεφτόμαστε και να εκφραζόμαστε. Δεν το έχουν μάθει οι γονείς στα παιδιά, ούτε στο σχολείο το μαθαίνουμε ποτέ. Και ερχόμαστε στην ψυχοθεραπεία για να μάθουμε πράγματα που έπρεπε να έχουμε μάθει από μικροί. Για να μάθουμε να επιλέγουμε συντρόφους, πρέπει να μάθουμε για τον εαυτό μας, τι επιθυμούμε εμείς και μόνο εμείς και όχι οι γονείς ή κάποιος άλλος για εμάς.
Το κομμάτι τώρα της αυτοεκτίμησης που δουλεύετε και εσείς στην ψυχοθεραπεία, πόσο δύσκολο είναι να κατακτηθεί σε αυτή την εποχή και στις συνθήκες που υπάρχουν;
Δεν υπάρχει πιο σημαντική σχέση από τη σχέση με τον εαυτό μας. από εκεί ξεκινούν όλα. Από εκέι εξαρτάται και η ποιότητα της ζωής μας. Η αυτοεκτίμηση είναι ακριβώς αυτό, η σχέση που έχουμε με τον εαυτό μας. Ο κόσμος δεν είναι αυτό που δείχνει, προσποιείται και από εκεί προκύπτουν τα περισσότερα ψυχοσωματικά. Πνίγουμε τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας και οπότε στη δουλειά μας, στους φίλους και στη σχέση μας δεν είμαστε εμείς.
Ας σκεφτούμε πως μπορεί να περάσουμε χρόνια με έναν άνθρωπο, να κάνουμε παιδιά μαζί του και να μην έχουμε υπάρξει ποτέ ο αληθινός μας εαυτός. Η αυτοεκτίμηση είναι κάτι που πρέπει να χτίζεται από πολύ νωρίς στη ζωή μας, όπου υπάρχει ένας υγιής τρόπος έκφρασης δικός μας, αληθινός, να μας αφήσουν να έχουμε τον χώρο μας και να είμαστε αυτό που θέλουμε να είμαστε.
Πώς θα μπορούσε όμως να γίνει αυτό ή γιατί δεν γίνεται αυτό;
Αυτή η ερώτηση είναι αρκετά σύνθετη, αλλά ταυτόχρονα και πολύ σημαντική. Θα δώσω ένα απλό παράδειγμα. Συνήθως φοβόμαστε τις συνέπειες, αν εκφραστούμε όπως θέλουμε. Συνήθως υπάρχουν συνέπειες, γιατί δεν μπορώ να πάω στον εργοδότη μου και να πω “δεν υπάρχει αξιοκρατία και φεύγω” ή στη σχέση μου, μπορεί να φοβάμαι μην μείνω μόνος μου, που αποτελεί μια κλασσικη πυρηνική πεποίθηση. Κάποιες φορές μπορεί να φοβάμαι ότι δεν θα αγαπηθώ ή δεν θα με αποδεχτούν. Πολλές φορές ζω σε ένα καθεστώς φόβου και δεν παίρνω αποφάσεις σύμφωνα με την αλήθεια μου. Αν δεν φοβάμαι και έχω καλή σχέση με τον εαυτό μου, λέω συνέχεια αυτό που σκέφτομαι και αισθάνομαι, πάντα με ευγένεια και χωρίς κατηγορίες. Στα ζευγάρια αυτό δεν συμβαίνει σχεδόν ποτέ. Συχνά κατηγορούν ο ένας τον άλλον και αν συμβαίνει κάτι πιο βαθύ δεν θα το πουν. Δεν καταλαβαίνουν όμως ότι το κάνουν, πολλές φορές είναι ασυνείδητο.
Αν κάποιος δεν έχει μάθει από παιδί πώς θα εκφραστεί, δεν μπορεί να το κάνει στην ενήλικη ζωή του. Πολλές φορές έρχονται άνθρωποι που ξέρουν ότι είναι σε μια τοξική σχέση και λένε “δεν μπορώ να φύγω”. Έχουν γνώση τι συμβαίνει, αλλά δεν ξέρουν γιατί δεν μπορούν να φύγουν από αυτό.
Εδώ θα έρθω να πω ότι το στερεότυπο «τι θα πει ο κόσμος» έχει εγκλωβίσει πολλούς σε τέτοιες καταστάσεις.
Αυτό θα υπάρχει πάντα. Υπάρχουν περιστατικά ανθρώπων με μόρφωση και εύπορο και υποστηρικτικό περιβάλλον, που δεν χωρίζουν και μαραζώνουν μέσα σε γάμους γιατί φοβούνται τι θα πει ο κόσμος ή θα με κατακρίνουν οι γονείς. Αν συμβαίνει αυτό σε άτομα που έχουν μόρφωση, έχουν χρήματα να σταθούν στα πόδια τους και υποστηρικτικό περιβάλλον, φανταστείτε τι γίνεται σε πιο δύσκολες περιπτώσεις.
Η διαδραστική εμπειρία που ετοιμάζετε στο θέατρο Αλίκη σε τι κοινό απευθύνεται;
Σε σκεπτόμενο κοινό. Σε όλους τους ανθρώπους με ανοιχτό μυαλό. Συνήθως σε τέτοιες συναντήσεις το 80% του κοινού είναι γυναίκες, γιατί το ψάχνουν λίγο περισσότερο. Και επειδή ταλαιπορούνται περισσότερο και βλέπουμε τι γίνεται με τις κακοποιήσεις. Έρχεται και ένα νέο βιβλίο που ασχολείται με την ψυχολογική κακοποίηση που είναι λίγο αόρατη. Αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι τόσα χρόνια ίσως να υπήρχε κακοποίηση, αλλά δεν το είχε συνειδητοποιήσει κάποιος. Το να υποτιμούμε κάποιον είναι κακοποίηση και η παραμέληση, ακόμη και των σεξουαλικών αναγκών είναι κακοποίηση. Πρέπει να μάθουμε να φερόμαστε με ευγένεια και φροντίδα με τους ανθρώπους που ζούμε μαζί.
Η ευγένεια, όμως, μοιάζει να έχει εξαλείψει λίγο στις μέρες μας και να υπάρχει ένας έντονος θυμός.
Υπάρχει ένα χάος. Δεν υπάρχει συνεννόησή. Το ανθρώπινο είδος έχει τάση για αυτοκαταστροφή, ενώ έχει δυνατότητα για την ανέλιξη στα αστέρια, η τάση του είναι αυτοκαταστροφική. Ο άνθρωπος μπορεί να φθάσει στα αστέρια και να εξερευνήσει έναν πλανήτη, αλλά δυσκολεύεται να καθίσει στο σπίτι με την οικογένειά του και να ζήσει αρμονικά. Γι΄ αυτό υπάρχουν ακόμη γυναίκες που δεν μπορούν να μιλήσουν αι φορούν μπούρκα και εμείς το βλέπουμε στην τηλεόραση.
Ψάχνουμε τρόπους για να περάσουμε λίγο ωραία, εδώ που είμαστε σε ένα πολιτισμένο μέρος, αλλά αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι ο άνθρωπος είναι ένα παράσιτο που ζει εις βάρος άλλων οργανισμών, του περιβάλλοντος και της φύσης. Η λύση, λοιπόν, για να μην βρίσκουμε πάντα μόνο το πρόβλημα είναι να μην αφήνουμε τον οποιονδήποτε να κάνει παιδί. Οποιοσδήποτε ανάξιος, ακατάλληλος, κακοποιητικός, παιδόφιλος, τοξικομανής μπορεί να κάνει παιδί. Το παιδί αυτό μεγαλώνει το βρίσκουμε μπροστά μας στον δρόμο που θα τσακωθούμε σε μια θέση εξουσίας και αναρωτιώμαστε πώς φθάσαμε ως εδώ. Επειδή ανησυχεί ο κόσμος για την παιδική παραβατικότητα, από εδώ προέρχεται το πρόβλημα, από το ίδιο το σπίτι των παιδιών.
Να αλλάξω τώρα λίγο κλίμα και να σας ρωτήσω πώς προέκυψε η ιδέα για κάτι τόσο καινοτόμο, όπως μιας διαδραστικής εμπειρίας ψυχολογίας στο θέατρο;
Σε κάθε ομιλία προσπαθώ ο κόσμος να έχει αλληλεπίδραση και να συμμετέχει. Στις ομιλίες μου εγώ μαθαίνω περισσότερα πράγματα από ότι ο κόσμος που έρχεται, αλλά αυτό δεν το καταλαβαίνουν, γιατί υπάρχει αυτό το μοίρασμα. Για να επιτύχω αυτή την αλληλεπίδραση, οραματίστηκα ότι το να φέρω δυο ηθοποιούς να δείξουν αυτό που περιγράφουμε και όχι απλώς να περιγράψουμε μια ιστορία, θα καταφέρουμε να αγγίξουμε το συναίσθημα. Ο κόσμος όταν δει το ζευγάρι ατυτίζεται και αυτή η ταύτιση δίνει χώρο να πει τη δική του εμπειρία και ένας άλλος δίπλα τη δική του και αυτό θα μετατραπεί σε ένα τεράστιο group therapy.
Οι ηθοποιοί που θα πλαισιώνουν και θα συμμετέχουν θα είναι Ελευθερία Κοντογεώργη και Μιχάλης Αρτεμισιάδης. Τη σκηνοθετική επιμέλεια της θεατρικής δράσης υπογράφει ο Γιώργος Παπαπαύλου.
Για πόσο χρόνο θα σας δούμε στο θέατρο Αλίκη;
Για όλες τις Δευτέρες ως το τέλος του χρόνου και έπειτα θα εξελίξουμε την ιστορία. Σε αυτή τη συνθήκη η πρωταγωνίστρια η Ολίβια είναι στην αρχή της σχέσης, ότι δηλαδή ο έρωτας είναι μια ψυχική διαταραχή που σου θολώνει την λογική και δεν βλέπεις τη ζήλια, το micro cheating κλπ. Αρχικά, θα συζητήσουμε τα θέματα της ίδιας της σχέσης και σε δεύτερο χρόνο τι γίνεται όταν παντρευτείς και κάνεις ένα παιδί.
Αξίζει να αναφέρουμε ότι ο κόσμος θα έχει πολύ σημαντικό ρόλο, θα υπάρχει σενάριο για τους δυο ρόλους, αλλά θα γίνει πιο διαδραστικό και θα τεθούν και ερωτήματα στην Ολίβια που θα απαντήσει αυτοσχεδιάζοντας.
Τέλος, θα έχουμε και πολλούς τρόπους αλληλεπίδρασης με το κοινό που δεν έχουμε συνηθίσει στην Ελλάδα. Θα παίρνουν το μικρόφωνο να μιλήσουν, αλλά μπορούν να ψηφίσουν και να μιλούν και από το κινητό τους σε μια ειδικά σχεδιασμένη πλατφόρμα, ώστε να συμμετέχουν όλοι σε αυτό.
Άλλα δικά σας επαγγελματικά σχέδια;
Τον Ιανουάριο θα κυκλοφορήσει το νέο μου βιβλίο που θα είναι μια αληθινή ιστορία ενός περιστατικού. Το έχω γράψει για να ταυτιστούν οι γυναίκες που δέχονται ψυχολογική βία μέσα στις σχέσεις και πώς ξεφεύγουμε από αυτό και όταν ξεφύγουμε πώς αλλάζει το παιδί μας όταν μας βλέπει να ξεφεύγουμε.
ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΟΥ
Μία διαδραστική εμπειρία Ψυχολογίας
Έναρξη: Δευτέρα 25 Νοεμβρίου στις 20:00
Θέατρο Αλίκη
Διαβάστε επίσης:
Sex Talk-μέρος 2ο: Γιώργος Λάγιος «εναντίον» Σόφης Πασχάλη και στη μέση ο Νίκος Γεωργιάδης!
