Φάνης Μουρατίδης στο «Στούντιο 4»: «Η Άννα – Μαρία είναι δώρο θεού – Ο Χρ. Παπακαλιάτης είναι ένα μοντέλο που πρέπει να διδάσκεται»

Ο Φάνης Μουρατίδης ήταν σήμερα καλεσμένος στο «Στούντιο 4» και μίλησε για την καλλιτεχνική του πορεία, την οικογένεια του, τη σχέση του με τη σύζυγό του Άννα – Μαρία Παπαχαραλάμπους, τη συνεργασία του με τον Χριστόφορο Παπακαλιάτη στο “Mastro” και τη συμμετοχή του στη θεατρική παράσταση

Αρχικά, ο γνωστός ηθοποιός ανέφερε: «Εγώ είμαι αυτό μεγάλωσα το χιούμορ. Εγώ από μικρός θυμάμαι τον εαυτό μου πάντα από μικρός να είμαι προβοκάτορας. Και νομίζω ότι κάπως έτσι βρέθηκα και στο θέατρο. Επειδή ήμουν προβοκάτορας, όχι γιατί ήθελα να γίνω ηθοποιός. Κάποιος κατάλαβε ότι έχω αυτή τη τη ροπή να κάνω πλάκες, να πειράζω τον κόσμο και από εκεί ξεκίνησαν όλα. Αλλά ήταν η φάση αυτή ότι πεθαίνω να να κάνω πλάκες, να λέω σαχλαμάρες και τέτοια» και συνέχισε σχετικά με την αχαριστία:  «Έχω έρθει αντιμέτωπος πολλές φορές με την αχαριστία, έμαθα να προσαρμόζομαι».

Ταυτόχρονα, μίλησε για την προσωπική του και τη σύζυγό του Άννα – Μαρία Παπαχαραλάμπους: «Σε γενικές γραμμές έχουν υπάρξει στιγμές που τα πράγματα είναι καλύτερα απ’ ό,τι τα ονειρεύτηκα. Μέσα στη διαδρομή μας γνωρίσαμε ανθρώπους και κάνουμε πια αυτό που λέγεται η ευλογημένη διάκριση και ξεχωρίζουμε πλέον τους ανθρώπους που μπορούμε να συνομιλήσουμε μαζί τους, που έχουμε κοινή αισθητική, που θέλουμε να ξανασυνεργαστούμε και να τους ξαναδούμε, που μας λείπουν και κάνουμε αναφορές σε αυτούς, που με έναν περίεργο τρόπο υπήρξαν μέντορες για εμάς.(…) Η Άννα-Μαρία και τα παιδιά μου μού έκαναν πολύ καλό, νομίζω ότι το κομμάτι της οικογένειας σ’ εμένα “μπάζωσε” πολλά συναισθηματικά μου κενά. Ήρθε και μου έφερε ένα γέμισμα, που ούτε εγώ ο ίδιος το περίμενα, έφτιαξε για εμένα μια πολύ σωστή ισορροπία, γιατί οι ηθοποιοί πιστεύουμε πως εμείς είμαστε το θέμα και η κουβέντα πρέπει να καταλήγει σ’ εμένα. Όταν ξαφνικά μπαίνεις στη διαδικασία οικογένειας, γίνεσαι τρίτο θέμα, τα παιδιά σου, η γυναίκα σου και μετά εσύ. Εκ των πραγμάτων έρχεται προσγείωση. Ήταν ευχάριστο γιατί το επιθυμούσα. Σ’ εμάς ήταν καρμικό, κι καμία φορά ακούγεται γραφικό. Ήταν μία έμπνευση. (…) Αυτό το κορίτσι για εμένα είναι ένας απ’ τους πολύ σημαντικούς ανθρώπους στη ζωή μου, αν όχι ο σημαντικότερος και έχει κάνει και το σημαντικότερο δώρο σε μένα. Έτσι θα είναι πάντα. Είναι ιδιαίτερο κορίτσι, ένας σπάνιος άνθρωπος, με Α κεφαλαίο. Δεν το λέω επειδή εμπλέκομαι, αλλά επειδή έχω τη δυνατότητα να την παρατηρώ απ’ έξω και τη θαυμάζωπάρα πολύ σαν ενεργό πολίτη, σαν προσωπικότητα, σαν μάνα. Είναι ένας άνθρωπος τον οποίο τον ξεχωρίζω. Ήταν ένα δώρο Θεού για εμένα, που ήρθε τελείως ασυνείδητα, χωρίς κανένα σχεδιασμό, χωρίς να γνωριζόμαστε και πραγματικά είμαι περήφανος που αυτό το πλάσμα βρέθηκε στη ζωή μου».

Για την επιτυχημένη σειρά “Maestro” και τη συνεργασία του με τη συνεργασία του με τον Χριστόφορο Παπακαλιάτη δήλωσε: «Ήταν τόσο μοναδική η εμπειρία του “Maestro”, δεν το λέω για το αποτέλεσμα, το αποτέλεσμα το είδαν όλοι. Δεν το λέω για το αποτέλεσμα το λέω για τη συνθήκη.(…) Οι Παξοί έγιναν το αγαπημένο μου νησί.(…) Ο Χριστόφορος όμως είναι ένα μοντέλο που πρέπει να διδάσκεται. Ξέρει όλα τα πόστα, από μοντάζ, σενάριο, ηχοληψία… είναι αυτό το είδος καλλιτέχνη που δουλεύει σε όλα τα κομμάτια με το δικό του τρόπο γιατί έτσι το έχει φανταστεί από την αρχή» και συνέχισε για την κακή κριτική λέγοντας: «Η κακή κριτική ας κάτσει σπίτι της. Η κριτική που έχει πρόθεση να βοηθήσει το έργο δεν είναι κακή κριτική. Πραγματικά φαίνονται οι προθέσεις μιας κριτικής, όταν μόνο κρίνει και δεν προτείνει. Γιατί πρέπει να μας προτείνεις να το κάνουμε καλύτερο. Έτσι και η μάνα μου μπορεί να το κάνει, δεν χρειάζεται να είσαι κριτικός. Αν ξέρεις λοιπόν τη δουλειά τόσο καλά, πρότεινέ μας, άνοιξέ μας ένα παράθυρο, δώσε μας παραδείγματα και αναφορές αφού είσαι τόσο καταρτισμένος, χτίσε μας έναν κόσμο, βάλε μας σε ένα περιβάλλον να καταλάβουμε την ανεπάρκειά μας και να πούμε “ώπα, έχω να διανύσω χιλιόμετρα”».