Για τα πρώτα βήματά του στη μουσική, για την απόφασή του να απομακρυνθεί για ένα διάστημα, την απόφασή του να επιστρέψει ως δημιουργός και την οικογένεια που έχει δημιουργήσει με τη Λάουρα Νάργες μίλησε ο Χρήστος Σαντικάι στο «Στούντιο 4».

Αρχικά, αναφέρθηκε στην καταγωγή του και τα παιδικά του χρόνια: «Γεννήθηκα στην Αλβανία το 94′. Τώρα πάω στα 31 και ήρθα εδώ το 97′. Νιώθω ότι είμαι Έλληνας γιατί μεγάλωσα εδώ πέρα. Υπάρχουν κάποιες μνήμες από την Αλβανία γιατί γινόταν εμφύλιος πόλεμος. Έχω στο μυαλό μου ακόμα τους πυροβολισμούς, τα θυμάμαι γιατί ξεκίνησε από την πόλη μου, τον Αυλώνα, από εκεί ξεκίνησε όλο αυτό. Αυτό που με εμπνέει περισσότερο στη ζωή είναι το θάρρος του πατέρα μου. Είναι σαν να πάρω εγώ τώρα τον μικρό Αλέξανδρο και να πάω κάπου χωρίς να το θέλω, με την έννοια να αναγκαστώ να πάω κάπου και να μπορέσει να μεγαλώσει με όλες τις καλές αξίες» και συμπλήρωσε για την απόφαση τους να έρθουν στην Ελλάδα: «Η απόφαση πάρθηκε μέσα σε ένα βράδυ, έπρεπε να φύγουμε, δεν γινόταν διαφορετικά. Εδώ στην Ελλάδα νομίζω ήταν ο αδελφός του πατέρα μου είχαν έρθει νωρίτερα το 91′ και είχαμε να ακουμπήσουμε για λίγο».

Στη συνέχεια μίλησε για τα πρώτα του βήματα στη μουσική αλλά και τη στήριξη της μητέρας του σε αυτό, λέγοντας χαρακτηριστικά πως «Η μαμά μου πήγε να με γράψει σε ένα ωδείο, να μάθω νότες, θεωρία μουσικής. επειδή και η ίδια τραγουδάει… ήταν ένα όνειρο που είχε και εκείνη, αλλά δεν μπορούσε να το κάνει και το ζούσε μέσω εμού. Ως παιδί είχα την τάση να φτιάχνω ρυθμούς και να μουρμουράω ήχους. Από το ωδείο ανακάλυψαν ότι μπορούσα να ερμηνεύσω τραγούδια.(…) Μου κάναν πρόταση από το κανάλι του ALTER, όχι για να τραγουδάω χριστουγεννιάτικα και εκκλησιαστικά τραγούδια, αλλά αφορούσε τύπου το να τον κάνουν έναν “μικρό Χατζηγιάννη“».

Παράλληλα, για τη γνωριμία του με την Λάουρα Νάργες δήλωσε: «Με τη Λάουρα γνωριστήκαμε σε κοινή παρέα. Θα σας πω ένα fun fact! Την είχε φέρει ο Zeraw μία φορά στο στούντιο, γιατί κάτι ήθελαν να κάνουν ραπ και εγώ είχα δουλειά σοβαρή, καιγόμουν. Κάνω στον Zeraw “Ρε συ τι μου φέρνεις τώρα την άλλη από το Survivor, να μου ραπάρει“. Όταν μπήκε στο στούντιο, δεν το ξέρει και η ίδια, συγγνώμη αγάπη μου! μαγκώθηκα. “Όμορφη κοπέλα” είπα, είναι και πολύ καλή κοπέλα. Μετά από εκεί χαθήκαμε αλλά κάπως η ζωή μας έφερνε σε κοινές παρέες. Μέχρι που τελευταία φορά, όταν ήμασταν φίλοι, έστελνα εγώ σήματα στο σύμπαν “Σε θέλω”. Ήταν πολύ όμορφο ταξίδι μέχρι να ψηθεί η Λάουρα. Δεν πέρασα δύσκολα. Ήμασταν και είμαστε φίλοι με τη Λάουρα, αυτό είναι το όμορφο. Με έχει γυρίσει 180 μοίρες η γνωριμία με τη Λάουρα».