Απίστευτο: Έβαλαν στο μάτι το παγκάρι, έριξαν σκοινί και μπήκαν στην εκκλησία από το καμπαναριό!
Τη μνήμη των έξι εκατομμυρίων Εβραίων θυμάτων του Ολοκαυτώματος τιμά ο κόσμος, 80 χρόνια μετά την απελευθέρωση του στρατοπέδου του Άουσβιτς, που έγινε το σύμβολο της γενοκτονίας που διαπράχθηκε. Μεταξύ των εκατοντάδων ανθρώπων που αποτίουν φόρο τιμής στα θύματα της ναζιστικής θηριωδίας, βρίσκονται και περί τους 50 επιζήσαντες των βασανιστηρίων.
Στην ογδοηκοστή επέτειο της απελευθέρωσης του Άουσβιτς Μπίρκεναου από τα Σοβιετικά στρατεύματα, επιζήσαντες του ολοκαυτώματος κατέθεσαν στεφάνια για τους παραπάνω από ένα εκατομμύριο ανθρώπους που βρήκαν μαρτυρικό θάνατο στο στρατόπεδο συγκέντρωσης.
Ακούμπησαν με σεβασμό τον τοίχο του θανάτου, εκεί όπου οι στρατιώτες του Τρίτου Ράιχ πυροβολούσαν μαζικά Εβραίους.
«Είναι μια πολύ συγκινητική μέρα… Συγγνώμη δεν μπορώ» είπε η επιζήσασα του Άουσβιτς, Εύα Ουμλάουφ.
Η Εύα ήταν μόλις 2 χρονών όταν βρέθηκε στο Άουσβιτς. Σήμερα είναι 82 και μία από τις νεότερες επιζήσασες της θηριωδίας. Οι περισσότεροι είναι πάνω από 90 ετών και μπορεί να είναι η τελευταία φορά που θα μπορέσουν να επισκεφθούν το μνημείο.
Στο Άουσβιτς έχουν γραφτεί οι πιο μελανές σελίδες της ανθρώπινης ιστορίας. Είναι ο τόπος όπου οι θιασώτες της «τελικής λύσης» χρησιμοποίησαν για πρώτη φορά τους θαλάμους αερίων και τα κρεματόρια.
«Έφτασα στο Άουσβιτς την νύχτα. Την στιγμή που βγήκα από το βαγόνι, μου ήρθε μία περίεργη μυρωδιά. Ήταν η μυρωδιά από καμένα πτώματα. Φοβήθηκα. Δεν ήξερα που βρισκόμουν» θυμάται η Γιαννίνα Ιβανσκα.
Μπορεί τα τατουάζ στα χέρια τους με τους αριθμούς, που τους είχαν δοθεί στο στρατόπεδο, να έχουν ξεθωριάσει, όχι όμως και οι μνήμες από την φρίκη.
«Στο στρατόπεδο συγκέντρωσης, τον Φεβρουάριο του 1943 έχασα όλη μου την οικογένεια. Ποτέ μου δεν θα ξεχάσω το τελευταίο βλέμμα της μητέρας μου πριν την χάσω» αναφέρει η Λέα Ζαγιάκ Ντε Νοβέρα.
Οι μαρτυρίες των τελευταίων επιζώντων του Ολοκαυτώματος είναι πιο πολύτιμες από ποτέ με τους ίδιους να ανησυχούν για την αναζωπύρωση ακραίων ιδεολογιών στις Δυτικές Δημοκρατίες.
«Είναι τρομαχτικό, είναι πραγματικά τρομαχτικό. Πρέπει να κάνουμε κάτι τώρα που είναι ακόμα αρχή. Το Ολοκαύτωμα δεν ξεκίνησε με το Άουσβιτς, ξεκίνησε πρώτα με λόγια, και τράφηκε από την σιωπή και την αδιαφορία της κοινωνίας» τονίζει η επιζήσασα Εύα Ζεπέσι.
Στέλνουν ένα ηχηρό μήνυμα στις νεώτερες γενιές να μην ξεχάσουν, να μην αφήσουν την Ιστορία να επαναληφθεί.
Διεθνής ημέρα μνήμης για το Ολοκαύτωμα – Στεφάνι στο μνημείο των θυμάτων στο Θησείο κατέθεσε η ΠτΔ
Στεφάνι στο Μνημείο των θυμάτων του Ολοκαυτώματος στο Θησείο κατέθεσε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, η οποία παρέστη και στην επιμνημόσυνη Δέηση που τελέστηκε. Στην Ολομέλεια της Βουλής τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή. Κοινή προσπάθεια όλων, η ανάδειξη της σημασίας της ιστορικής μνήμης σε μια εποχή που ο ρατσισμός και ο φανατισμός παραμένουν επίκαιρα ζητήματα.
Ήταν 27 Ιανουαρίου του 1945 όταν ο σοβιετικός στρατός, προελαύνοντας προς Βερολίνο, κατέλαβε το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς-Μπίρκεναου, αποκαλύπτοντας παράλληλα την τραγική αλήθεια για την «τελική λύση», τις προγραμματισμένες μαζικές μεθόδους εξόντωσης κρατουμένων.
Ογδόντα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την απελευθέρωση του τόπου που έμελλε να γίνει ο εφιάλτης για πάνω από ένα εκατομμύριο ανθρώπους, με περισσότερους από 66.000 Έλληνες ανάμεσα στα θύματα.
Στην επιμνημόσυνη δέηση για τα θύματα του Ολοκαυτώματος παρέστη η ΠτΔ, η οποία κατέθεσε στεφάνι στο Μνημείο Ολοκαυτώματος των Ελλήνων Εβραίων, στο κέντρο της Αθήνας, αποδίδοντας φόρο τιμής στα θύματα.
«Το διαχρονικό μήνυμα “Ποτέ Ξανά” αποτελεί μια αδιαπραγμάτευτη δέσμευση να υπερασπιζόμαστε έμπρακτα τις δημοκρατικές αξίες και να διατηρούμε ζωντανή την ιστορική μνήμη, για έναν κόσμο ελεύθερο από μίσος και μισαλλοδοξία» τόνισε η Κατερίνα Σακελλαροπούλου.
Ανταποκρινόμαστε σε ένα κάλεσμα υπεράσπισης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας εναντίον του ρατσισμού και των διακρίσεων, έγραψε σε ανάρτησή του ο πρωθυπουργός. «Πρόκειται για απειλές που ξαναζωντανεύουν μέσα από λαϊκιστικά ιδεολογήματα και διχαστικές ρητορικές που επενδύουν στην άγνοια ή και στην κόπωση από τις όποιες αδυναμίες της πολιτικής ζωής. Η απάντηση, ωστόσο, στα προβλήματα δεν μπορεί να είναι η εχθροπάθεια και η καταστροφή. Αλλά η Δημοκρατία, το Δίκαιο και η Αλληλεγγύη» επεσήμανε ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Τιμή στα εκατομμύρια θύματα του ναζισμού απέδωσαν οι βουλευτές στην Ολομέλεια.
«Είναι αδήριτη ανάγκη να διατηρήσουμε την ιστορική μας μνήμη ως ένα ανάχωμα Δημοκρατίας και ηθικών αξιών απέναντι στη μισαλλοδοξία και τον φυλετικό ρατσισμό» τόνισε ο Νίκος Ανδρουλάκης.
«Αυτοί που αρνούνται το Άουσβιτς, είναι έτοιμοι να το επαναλάβουν. Γι` αυτό απαιτείται η σύμπραξη όλων μας για να γίνει πράξη το σύνθημα ποτέ ξανά» υπογράμμισε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Θεόφιλος Ξανθόπουλος.
«Σήμερα, τιμή στα θύματα του Άουσβιτς είναι η ενίσχυση της πάλης ενάντια στους παράγοντες που οδήγησαν στη ναζιστική θηριωδία, ενάντια στα εγκλήματα που και σήμερα διεξάγουν οι ιμπεριαλιστές με θύματα τους λαούς» ανέφερε ο ΓΓ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας.
«Ο έμπρακτος τρόπος να βροντοφωνάξουμε “Ποτέ Ξανά”, είναι η αναγνώριση των Γενοκτονιών και η λογοδοσία των αυτουργών αυτών των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας» αναφέρεται σε ανακοίνωση της η Ελληνική Λύση.
«Να οικοδομήσουμε κοινωνίες που να βασίζονται στον σεβασμό και τη δικαιοσύνη» είπε η βουλευτής της Νέας Αριστεράς Πέτη Πέρκα.
«Πολύ πρόσφατα υπήρξαν πολιτικές δυνάμεις που τζόγαραν πάνω στο ρατσισμό, στην ξενοφοβία, στις διακρίσεις» επεσήμανε η πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας, Ζωή Κωνσταντοπούλου.
«Κάποια θηρία πριν 50 χρόνια οι οποίοι με τη μορφή ανθρώπου έστελναν ανθρώπους σε κρεματόρια» τόνισε ο βουλευτής των «Σπαρτιατών» Γιάννης Κόντης.
Με το σύνθημα WE REMEMBER, της Διεθνούς Εκστρατείας για τη Μνήμη του Ολοκαυτώματος, φωταγωγήθηκε το βράδυ της Κυριακής η πρόσοψη του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων.
Επιμέλεια αφιερώματος: Δημήτρης Δαλιάνης – Ρεπορτάζ: Κάτια Αντωνιάδη
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Γίνε μέλος στο κανάλι μας στο Viber
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος