Ο Λάκης Λαζόπουλος υποδέχθηκε στο πατρικό του σπίτι στη Λάρισα τη Δώρα Αναγωστοπούλου και έδωσε μια συνέντευξη εφ’όλης της ύλης.
Ο Λάκης Λαζόπουλος ανατρέχει στα παιδικά χρόνια του, τα πρώτα ερεθίσματα που τον καθοδήγησαν στον κόσμο του θεάτρου αλλά και τα γεγονότα και τους ανθρώπους που τον διαμόρφωσαν και σφράγισαν την ζωή του.
Συγκεκριμένα ανέφερε: «Υπήρχε γέλιο στο σπίτι μου. Ο πατέρας μου είχε τρομερό χιούμορ και η μητέρα μου ήταν καλή στις ατάκες. Δεν ξέρω αν τον άναβε επίτηδες αλλά ήξερε την έκρηξη. Ήξερε να ανάβει το φυτίλι. Το σπίτι έχει μείνει έτσι ακριβώς όπως το άφησε η μητέρα μου. Όταν έρχομαι να κοιμηθώ στο πατρικό μου, νομίζω ότι δεν έχω κανένα πρόβλημα. Αν υπάρχει ένα μέρος να αποφορτιστώ είναι το δωμάτιό μου».
«Έχω ζήσει σε αυτήν την αυλή τα πάντα. Τα χρόνια τα νεανικά γλυκαίνουν, δεν αφήνουν σκληρή γεύση όταν τα ζεις. Το σπίτι αυτό είχε μόνο αγάπη. Την αυλή την έχω πάντα στο μυαλό μου, το δωμάτιο της γιαγιάς ήταν ένα δωμάτιο προβών. Είχα ένα κασετοφωνάκι και άκουγα φωνές. Ήθελα να μεταφέρω σωστά τον ήχο. Τα πρώτα μου παιχνίδια ήταν οι μιμήσεις. Ξεκίνησα τις πρώτες μου μιμήσεις με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή».
«Η Τζένη Καρέζη μου έλεγε “Τι θα γίνεις εσυ;” Και της έλεγα “Θέλω να γίνω ηθοποιός”. Με είχε διακρίνει ανάμεσα στα τόσα παιδιά. Τον ορίζοντα τον βλέπει η ψυχή. Ο χρόνος με ξεκλείδωσε. Στο δημοτικό και στο γυμνάσιο ποτέ δεν ήθελα να πω ποιήμα. Μέσα μου ήξερα ότι θα γίνω ηθοποιός. Το ποίημα το έλεγα μόνο αν ένιωθα ότι θα το έλεγα καλά.
Διαβάστε επίσης: Λάκης Λαζόπουλος: «Η τηλεόραση είναι σαν μια θεία που έχει πάθει άνοια»
