Το ποίημα 120 ετών για την Ελλάδα του Γιώργου Σουρή που είναι πιο επίκαιρο από ποτέ

Από τότε 120 χρόνια μετά, η πολιτική σκηνή της Ελλάδας έχει δει πολλές αλλαγές, δεκάδες διαφορετικούς πρωθυπουργούς και βουλευτές. Η ίδια η Ελλάδα έχει αλλάξει πλήρως φυσιογνωμία και μέγεθος, αλλά το ποίημα του Γιώργου Σουρή είναι τόσο δραματικά επίκαιρο.

Ο Γιώργος Σουρής σατιρίζει με καυστικό τρόπο την Ελλάδα του «δε βαριέσαι» και «ωχ αδερφέ» που έχει καταφέρει «να ξοδεύει εκατό και πενήντα να μαζεύει» και όλα αυτά για «να τρέφει όλους τους αργούς».

Το ποίημα λέγεται “Δυστυχία σου Ελλάς”. ακούστε το μελοποιημένο από τον Γιάννη Ζουγανέλη.

Ποιος είδε κράτος λιγοστό

σ’ όλη τη γη μοναδικό,

εκατό να εξοδεύει

και πενήντα να μαζεύει;

Να τρέφει όλους τους αργούς,

νά ‘χει επτά Πρωθυπουργούς,

ταμείο δίχως χρήματα

και δόξης τόσα μνήματα;

Νά ‘χει κλητήρες για φρουρά

και να σε κλέβουν φανερά,

κι ενώ αυτοί σε κλέβουνε

τον κλέφτη να γυρεύουνε;

Όλα σ’ αυτή τη γη μασκαρευτήκαν

ονείρατα, ελπίδες και σκοποί,

οι μούρες μας μουτσούνες εγινήκαν

δεν ξέρομε τί λέγεται ντροπή.

Σπαθί αντίληψη, μυαλό ξεφτέρι,

κάτι μισόμαθε κι όλα τα ξέρει.

Κι από προσπάππου κι από παππού

συγχρόνως μπούφος και αλεπού.

Θέλει ακόμα -κι αυτό είναι ωραίο-

να παριστάνει τον ευρωπαίο.

Στα δυό φορώντας τα πόδια που ‘χει

στο ‘να λουστρίνι, στ’ άλλο τσαρούχι.

Σουλούπι, μπόϊ, μικρομεσαίο,

ύφος του γόη, ψευτομοιραίο.

Λίγο κατσούφης, λίγο γκρινιάρης,

λίγο μαγκούφης, λίγο μουρντάρης.

Και ψωμοτύρι και για καφέ

το «δε βαρυέσαι» κι «ωχ αδερφέ».

Ωσάν πολίτης, σκυφτός ραγιάς

σαν πιάσει πόστο: δερβέναγάς.

Δυστυχία σου, Ελλάς,

με τα τέκνα που γεννάς!

Ώ Ελλάς, ηρώων χώρα,

τί γαϊδάρους βγάζεις τώρα;