Έκλεψε ξανά την παράσταση ο ιερέας στη Χίο – Δείτε το «σάλτο» του στην πρώτη Ανάσταση
Τον χρόνο δεν κατάφερε ποτέ να τον νικήσει κανείς! Ο Παύλος ο Γιαννακόπουλος από σήμερα το μεσημέρι κατοικεί σε… άλλη γειτονία, σ’ αυτή που όλοι τρέμουμε αλλά ξέρουμε πως θα φτάσουμε κάποια στιγμή! Εκτός και αν είσαι ο Παύλος Γιαννακόπουλος!
Δεν υπάρχει άνθρωπος να μην φοβάται τον θάνατο! Γιατί απλούστατα ποτέ κανείς δεν κατάφερε να τον νικήσει! Μόνο ο Παύλος Γιαννακόπουλος! Αλήθεια ποιος δεν θα ήθελε να “φύγει” ακριβώς όπως ο αθάνατος Παυλάρας; Ο άνθρωπος, με όλη την σημασία της λέξης και με όλα τα γράμμα κεφαλαία, που εμένα προσωπικά με έκανε από σήμερα να ονειρεύομαι τον θάνατο μου! Πόσο σκληρό μπορεί να ακούγεται αυτό για ένα παιδί 29 ετών; Σίγουρα αρκετά! Αλλά όταν έχεις καταφέρει στην ζωή σου ότι και ο κύριος Παύλος τότε γιατί να φοβάσαι τον θάνατο;
Πόσο περήφανος πρέπει να αισθάνεται ειδικά σήμερα ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος! Γιος του ανθρώπου που κατάφερε να ενώσει δύο διαφορετικούς κόσμους ακόμα και με τον θάνατο του! Να κάνει όλη την Ευρώπη να έρθει στην Αθήνα έστω για 2 ώρες! Για το τελευταίο αυτό αντίο!
Ήταν Σεπτέμβριος του 2011! Τελευταία χρονιά του Παύλου στην προεδρία της ΚΑΕ Παναθηναϊκός! Ο ομιλών τότε εργαζόταν στην εταιρεία του κυρίου Γιαννακόπουλου, κάνοντας το ρεπορτάζ του Παναθηναϊκού! Τότε μου ανατέθηκε να πεταχτώ μέχρι το κλειστό του ΟΑΚΑ και να καλύψω την παρουσίαση της νέας φανέλας του “τριφυλλιού” για την περίοδο 2011-2012!
Τελειώνοντας λοιπόν και ενώ ετοιμαζόμουν να αποχωρήσω από τις εγκαταστάσεις του Αμαρουσίου με πλησίασε ο αείμνηστος Παύλος Γιαννακόπουλος! Αφού μου συστήθηκε (τόσο αγνός και ταπεινός) μου έδωσε μια τσάντα και μου ζήτησε… συγνώμη που δεν μπορούσε να μου προσφέρει κάτι περισσότερο εκείνη την στιγμή για την ταλαιπωρία που τράβηξα ώστε να καλύψω το ρεπορτάζ! Τι έκρυβε αυτή η τσάντα που έπρεπε να μου ζητήσει και… συγνώμη; Τη νέα εμφάνιση του Παναθηναϊκού! Που αν πήγαινα την ίδια στιγμή να την αγοράσω θα ξόδευα τουλάχιστον 80 ευρώ! Ότι και να πεις γι’ αυτό τον άνθρωπο είναι λίγο… Ήξερε πως με μια τόσο απλή κίνηση για τον ίδιο θα με έκανε να χαμογελάω μέχρι και σήμερα! Χωρίς καν να με γνωρίζει!
Εκτός ότι ήταν ο βασικός… “υπεύθυνος” για να γίνω Παναθηναϊκός, εκτός από το ότι σημάδεψε τα αγαθά παιδικά μου χρόνια με ευρωπαϊκούς τίτλους, ο άνθρωπος αυτός με έκανε από σήμερα να ονειρεύομαι και το πως θέλω να πεθάνω! Όπως ακριβώς ο Παύλος! Να πεθάνω και να είναι περήφανη για μένα όλη η Ελλάδα! Καλό ταξίδι κύριε Παύλο!
athensmagazine.gr
