Ένα τετράχρονο αγόρι διασχίζει μόνο του την έρημο για να πάει από τη Συρία στην Ιορδανία. Όταν ομάδα της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ το εντοπίζει, βρίσκεται αντιμέτωπη με μια έκπληξη.
Το αγόρι στην τσάντα που κουβαλά, δεν έχει ούτε τρόφιμα, ούτε νερό. Τα μόνα του πράγματα, όσα μονάχα κουβαλά, είναι τα ρούχα της μαμάς του και της αδερφής του, που είχαν σκοτωθεί στη Συρία…
Και ο πόλεμος συνεχίζεται. Και δεν ξέρεις ποιά παιδιά είναι πιο τυχερά, αυτά που επιβιώνουν ή αυτά που πεθαίνουν; Και διερωτάσαι, αυτό είναι ο πολιτισμός, αυτός είναι ο άνθρωπος;
Και λες, βλέποντας αυτούς τους ανθρώπους στην έρημο: Τι να την κάνεις την ευαισθησία, όταν δεν μπορείς να αποτρέψεις έναν πόλεμο, όταν επιτρέπεις τον μαζικό φόνο ανθρώπων, τη μαζική δολοφονία παιδιών;
Πηγή: artinews.gr
