Tη δική του εκδοχή για την Κρήτη των ηρώων, των αξιών και του πολιτισμού δίνει με μια σειρά μαντινάδες ο στιχουργός Γιάννης Θεοδωράκης.
Σε μια σειρά τετράστιχων που έγιναν δεκτά με ενθουσιασμό σε κοινωνικό δίκτυο με γενικό τίτλο “Δεν είναι η Κρήτη μπαλοτές” ο Γιάννης Θεοδωράκης περιγράφει την άλλη όψη της Κρήτης, την καλή.
Στους στίχους του αναφέρει:
Δεν είναι η Κρήτη μπαλοτές….
Δεν είναι η Κρήτη μπαλοτές
Ούτε καπετανέοι
Ούτε η κούπα που γροικάς
Και οι δήθεν οι γενναίοι …
Δεν είναι τα ποκάμισα
Τα μαύρα τ’ανοιγμενα
και τα μοστάκια τα στριφτά
και τα ωζά κλεμμένα .
Δεν είναι η Κρήτη τα διπλά
Με το φιμέ το τζαμί
με το διπλο διαφορικό
Του Γιωργη και τ’Αδαμη…
Δεν είναι οι κουπες οι διπλές
Και τα κοφτά ποτήρια
ουτε μετριέται η αντρειά
στου πάλκου τα χατήρια…
Δεν είναι η Κρήτη φονικά
για δυο μοίρασα χόρτα
και σπιθια δεν εβρεθηκαν
να χουν κλειστά την πόρτα.
Δεν είναι η Κρήτη εκδίκηση
για ένα καλημέρα
Και είναι ντροπή στο τίποτα
Να σου απλώσουν χερα.
Δεν είναι η Κρήτη άρματα
κουμπούρια ντακα τουκα
δεν είναι τα ναρκωτικά
δεν είναι ούτε η κούπα..
Δεν είναι η Κρήτη το νησί
Που το προσβάλουν όλοι
Δεν κρύβεται ο κρητικος
Ο άντρας στο μπιστολι..
Δεν είναι η Κρήτη φονικά
γι ασήμαντες αιτίες
Η Κρήτη είναι το νησί
Που έχει διδάξει αξίες..
Και πριν χλευάσεις ότι πω
άκουσε ακόμα λίγο
Να μάθεις τι ναι το νησί
Που από παιδί ξανοίγω…
Σου παν για δυο ψηλά βουνά
Και το καλό χασίσι
Μας είπες κλέφτες,έμπορους
Όμως δεν ήμαστε ίσοι…
Γιατί αυτά που προβαλες
Και λες για το νησί μου
Προσβάλουνε την ράτσα μου
Και τη καταγωγή μου..
Για να τα πάμε απ την αρχή
να μάθεις τι ‘ναι η Κρήτη
Χανια και κάστρο Ρεθεμνος
Σητεια Ψηλορείτη.
Για το αν είναι σήμερα
Μεγάλη η Ελλάδα
Στο βενιζελο το χρωστάς
που άναψε την λαμπάδα…
Ρωτα να μάθεις ύστερα
Για το Δασκαλογιάννη
και τα πρώτο παλίκαρα
για τα Σφακιά που βγανει.
Μάθε αν θες για την φαιστο
για της Κνωσού τα μέρη
Του Μινωα του βασιλιά
Τ’αγαπημενα μέρη…
Ρώτησε για το Μαλεμε
Να μάθεις το σαράντα
Πως σφάχτηκαν κατακτητές
Χωρίς πολλά και γιαντα…
Ρώτησε για τις ομορφιές
Που έχει το νησί μου
Το Βάι, το Μπαλο, το λουτρό
Το κάστρο την τιμή μου!
Κατέβα δες τα κάστρα μας
το σείταν λιμάνι
Λίμνη Κουρνά λίμνη Ζαρού
Που ο νους σου δεν το βανει..
Συνάντησε και στα χωριά
το μαύρο το τζεμπέρι
γυναίκες μαύρες που εχουνε
μες στην καρδιά μαχαίρι.
Τα μαύρα τα ποκαμισα
το μαύρο το σαρίκι
Το πένθος και το σεβασμό
στους γέρους μερακλικη .
Να δεις πως είναι η ανθρωπιά
και η φιλοξενία
να δεις ανθρώπους απου ζουν
σε άλλη κοινωνία ..
Να δεις και το φιλότιμο
όπου τιμά την Κρήτη
Που τέτοιο άλλο δεν θα βρεις
σε όλο τον πλανήτη..
Να δεις τα μοναστήρια μας
Προσκύνησε στο Αρκάδι
Στη Παναγιά καλυβιανή
Που δεν θα βρεις ψεγάδι..
Στον άγιο Νικόλαο
Μα και στο σεληναρι
Σητεια Ιεράπετρα
Που’ολα ένα καμάρι…
Ρωτα τση βιάνου τα χωρια
ανέβα στα Βορίζα
στ’ανωγεια που οι Γερμανοί
Τα καψαν ρίζα ρίζα ..
Για το κορναρο ρώτησε
Και το Κωστή φραγκουλη
Για το Μανώλη το Κακλη
Απου τους ξέρουν ουλοι.
Να ακούσεις τον Αρχάγγελο
Να τραγουδει να κλάψεις
Να βρεις τα ξωμοναστηρα
ένα κερί να ανάψεις.
Να δεις την Κρήτη όπως ποτέ
Δεν δειξαν στα κανάλια
αυτά που χρόνια έχουνε
Τα μαύρα τους τα χάλια…
Να καμεις φίλους κρητικούς
άντρες να σ’αγαπουνε
Και θηλυκές την φούστα τους
Που δεν στην ε κουνούνε…
Γιατί η Κρήτη είναι θεριό
στη θάλασσα απλωμένο
δεν λύγισε κι ας το χουνε
Πολλοί κατακτημένο…
Κρήτη μου νήσος μου αγνή
Τοπε μου διαφυγή μου
αν πάλι ξαναγεννηθώ
Θα είναι σε τιμή μου…
Να βγω από το χώμα σου
Και χώμα σου να γίνω
να χω μια ράτσα κρητικιά
Και την ρακι να πίνω…
Τοπε μου Κρήτη μου αγνή
Λυγιζεις μα σαι η μόνη
στη θάλασσα απου κρατεις
Του έρωτα το τιμόνι!!!
Τιμή μου περηφάνεια μου
Τοπε μου αγαπημένε
Κρήτη και όσοι δεν σε ζουν
Μέσα τους μόνο κλαίνε….
Γιαννης θεοδωρακης
