Κι εμείς γελούσαμε σαν τα παιδιά την πέμπτη μέρα

Του Στέφανου Καργάκη

Μαθαίνοντας  για μια συνέλευση που θα γίνει από τους πολίτες της Μεσαράς οργανωμένη από πολλούς φορείς και με αφορμή το κλείσιμο ακόμη μιας υπηρεσίας μιλάω με φίλο μου –και με τη σιγουριά που μου παρέχουν οι συνθήκες και οι αρκετοί φορείς που την οργανώνουν, για τον μεγάλο αριθμό των συμμετεχόντων-  του λέω γελώντας για πλάκα ‘’να δεις που δεν θα πάει κανείς’’ .  Κι όμως, μια μέρα μετά μπαίνοντας στην αίθουσα μισή ώρα μετά την προγραμματισμένη ώρα έναρξης, έτριβα τα μάτια μου. Είχα βγει αληθινός. Ποιος να μου το έλεγε ότι αυτό που έλεγα για πλάκα διαδραματίζονταν μπροστά στα μάτια μου. Μερικά πηγαδάκια απέξω που κάνοντας το τσιγάρο τους σχολίαζαν το πόσο λίγοι ενεργοποιήθηκαν και μερικοί ακόμη μέσα που δύσκολα περνούσαν σε αριθμό την πρώτη δεκάδα.  Δεν μπορεί λέω κάπου κρύβονται, δεν είναι δυνατόν  να προωθείται τόσο έντονα η συγκεντροποίηση, να κλείνει η μια υπηρεσία μετά την άλλη (όπως η ΔΟΥ Τυμπακίου και Μοιρών, το ΙΚΑ Τυμπακίου, ο ΟΑΕΕ και ο ΕΟΠΥΥ) να περιμένουν επίσημα στην σειρά τους το Κέντρο Υγείας, το Μηχανολογικό και το ΙΚΑ Μοιρών και κανείς να μην ενδιαφέρεται. Λίγο μετά η συνέλευση ξεκινάει, η Μεσαρά μια περιοχή που αριθμεί αρκετές χιλιάδες κατοίκους μετά βίας γεμίζει ένα αμφιθέατρο 180 θέσεων. Η μη Μεσαρίτισσα που είναι στο προεδρείο –ξενομπάτισσα που λένε και στο χωριό μου- έντρομη αναφέρει ότι αυτό που βλέπουμε δεν είναι δυνατόν να συμβαίνει. Όπως ακούστηκε και στην συνέλευση ‘’μόνο οι τράπεζες έχουν παραμείνει εδώ’’ και εμείς ωχαδερφίζουμε.

-Σιγά μην πάω να παλέψω να παραμείνει εδώ το Κέντρο  Υγείας, το ΙΚΑ και η ΔΟΥ που είχε πάει πέρυσι μια θειά μου και δεν την εξυπηρέτησαν (!) είχε πει κάποιος.

 Κάτι δεν πάει καλά ρε παιδιά, κάτι έχει γίνει στραβά σε αυτή την χώρα. Κάποιος μας κάνει πλάκα, δεν μπορεί να έχουμε γίνει τόσο ανεγκέφαλοι. Δεν ήμασταν έτσι. Τώρα θα μου πεις..

-Εγώ έχω την δουλίτσα μου και την ζωούλα μου τι με νοιάζουν τα υπόλοιπα;  Ένα κομμάτι ψωμί να βγάζω και τα υπόλοιπα δεν με αφορούν. Ε και αν γίνει κάτι χτύπα ξύλο, θα έρθει από το Ηράκλειο το ασθενοφόρο να με πάει στο νοσοκομείο.

-Ρε μπορεί να μην προλάβει να σε πάει….

– Ε, σιγά σε μένα θα τύχει; Να δεις την καινούρια τηλεόραση που πήρα, 40 ιντσών είναι…

Κάποτε είχα διαβάσει ότι ο λόγος που οι λίγοι μπορούν να επιβληθούν στους πολλούς είναι επειδή είναι οι οργανωμένοι ενάντια στους ανοργάνωτους. Σε μερικές μέρες η δεύτερη συνέλευση ελπίζω να με κάνει να τρίβω και πάλι τα μάτια μου, όχι όμως για τις άδειες θέσεις αλλά από το πόσοι πολλοί ενδιαφέρονται εν τέλει για την ζωή τους.