Πάνω από 50 Λαγόψαρα ξέβρασε η θάλασσα μόνο στην παραλία της Παχιάς Άμμου στην Νότια Κρήτη  λέτε να συμβαίνει κάτι ??

Να πούμε βέβαια ότι ο Λαγοκέφαλος ή Λαγόψαρο είναι ένα τοξικό ψάρι το οποίο προκαλεί στον άνθρωπο από σοβαρές δηλητηριάσεις μέχρι και το θάνατο εφόσον καταναλωθεί… Γνωρίζαμε επίσης ότι οι αλιείς (ειδικά στην Κρήτη) θεωρούν ότι ευθύνεται για σοβαρά προβλήματα που τους προκαλεί με σημαντικότερο το σκίσιμο των διχτυών τους. Αυτό που δεν ξέραμε και πιθανόν και εσείς να μη γνωρίζετε είναι η απίστευτη δύναμη – ικανότητα που έχουν τα δόντια τους.

Στο παρακάτω βίντεο που κυκλοφορεί αρκετά τελευταία σε ιστοσελίδες κοινωνικού περιεχομένου δείχνει ένα λαγόψαρο το οποίο έχει αλιευθεί κάπου (πιθανόν σε ακτή της Τουρκίας) στο οποίο κάποιοι προσπαθούν να μας δείξουν (με όχι και τόσο ευχάριστο τρόπο δυστυχώς, γι’ αυτό και η επεξεργασία του βίντεο από μέρους μας) το πόσο δυνατά και κοφτερά είναι τα δόντια του:

Ο Λαγοκέφαλος ή Λαγόψαρο ή Lagocephalus sceleratus, όπως είναι το επιστημονικό του όνομα  ανήκει στην οικογένεια των τετραοδοντίδων (Tetraododidae), δεν παρουσιάζει αλιευτικό ενδιαφέρον και ζει σε τροπικά κλίματα, κυρίως στον Ινδικό και τον Δυτικό Ειρηνικό Ωκεανό.

Στη Μεσόγειο ο Λαγοκέφαλος εντοπίστηκε πρώτη φορά το Φεβρουάριο του 2003 στα δυτικά παράλια της Τουρκίας, ανατολικά της νήσου Κω. Στη συνέχεια, το 2004 εντοπίστηκε στα παράλια της Γιάφας (Ισραήλ) και της Αττάλειας (Τουρκία), το 2005 στα παράλια του Ηρακλείου, της Ρόδου και της Γεωργιούπολης στην Κρήτη και το 2006 στα παράλια της Σμύρνης. Σήμερα ζει σε όλο σχεδόν το Αιγαίο Πέλαγος.

Το σχήμα του ψαριού αυτού μοιάζει με τορπίλη, είναι ασημένιο στο κάτω μισό του σώματος και στη ράχη του είναι γκριζωπό με σκούρες κηλίδες. Δεν έχει λέπια και χαρακτηριστικό του γνώρισμα είναι ότι έχει σε κάθε γνάθο δυο δυνατά δόντια, τα οποία του δίνουν την όψη λαγού, εξ’ ου και το όνομά του. Το μέγεθός του μπορεί να φτάσει τα 110 εκατ. και το βάρος του μέχρι τα 7 κιλά.

Ο Λαγοκέφαλος, όπως και όλα τα είδη της οικογένειας που ανήκει (περίπου 185 είδη ψαριών) είναι ψάρια τοξικά αν καταναλωθούν, και μπορεί να επιφέρουν μέχρι και το θάνατο. Η τοξίνη που υπάρχει στο σώμα των ψαριών αυτών ονομάζεται τετροδοντοτοξίνη και προκαλεί στον άνθρωπο από σοβαρές δηλητηριάσεις μέχρι και το θάνατο, λόγω της παράλυσης που προκαλεί στο αναπνευστικό και το κυκλοφορικό σύστημα.

Θανατηφόρα περιστατικά έχουν αναφερθεί στον Λίβανο και το Ισραήλ. Η τοξίνη αυτή στο σώμα του ψαριού βρίσκεται σε μεγαλύτερες συγκεντρώσεις στις ωοθήκες, το συκώτι, το έντερο και το δέρμα, ενώ η τοξικότητα ποικίλει ανάλογα με το στάδιο αναπαραγωγής, είναι μεγαλύτερη κατά το στάδιο της ωοτοκίας (Μάιος – Ιούλιος) και ανάλογα με το φύλο (τα θηλυκά είναι τοξικότερα).

Η τοξίνη είναι θερμοάντοχη και δεν καταστρέφεται με το κανονικό μαγείρεμα. Για την καταστροφή της απαιτείται συνεχής βρασμός επί τρεις ώρες.

Το ψάρι καταναλώνεται στην Ιαπωνία αφού απομακρυνθούν πρώτα τα όργανα που περιέχουν την τοξίνη.