Είχαν Άγιο. Σοβαρό τροχαίο με τρεις σοβαρά τραυματίες έξω από το Τυμπάκι!
Ο σκηνοθέτης της μικρής οθόνης Κώστας Κουτσομύτης πέθανε σήμερα το μεσημέρι. Νοσηλευόταν στο νοσοκομείο Σισμανόγλειο και αντιμετώπιζε προβήματα υγείας. Από τους σημαντικότερους δημιουργούς της ελληνικής τηλεόρασης, είχε μεταφέρει πολλά και γνωστά λογοτεχνικά έργα, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση σε κάθε λεπτομέρεια. Ηταν 77 ετών.
Γεννημένος στα Γρεβενά, σπούδασε κινηματογράφο στην Ανώτατη Σχολή Κινηματογράφου της Βιέννης και το 1965 γύρισε την πρώτη του _μικρού μήκους, ταινία. Εναν χρόνο μετά υπογράφει, σε συνεργασία με τον Βασίλη Βασιλικό, το σενάριο «Θύματα Ειρήνης», βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο του συγγραφέα.
Η καριέρα του, που έμελλε να είναι μεγάλη και ξεχωριστή, ξεκίνησε από τη θέση του βοηθού σκηνοθέτη στην Φίνος Φιλμ. Στην συνέχεια συνεργάστηκε με διάφορους παραγωγούς κι άρχισε να σκηνοθετεί για την ελληνική τηλεόραση. Ο κατάλογος είναι πλούσιος: «Εκείνος κι εκείνος», «Τερέζα Βάρμα Δακόστα», «Καπνισμένος ουρανός». «Κίτρινος φάκελλος», «Βαμμένα Κόκκινα Μαλλιά», «Η εκτέλεση» «Πρόβα Νυφικού», «Η αγάπη αργησε μια μέρα», «Ο μεγάλος θυμός», «Υστερα ήρθαν οι μέλισσες», «Τ απαιδιά της Νιόψης», «Ματωμένα Χώματα», «Οι μάγισσες της Σμύρνης».
Η τελευταία του δημόσια εμφάνιση είχε γίνει στην ΕΡΤ για τα πενηντάχρονα της δημόσιας τηλεόρασης.
Στα μηχανάκια της AGB αρέσουν τα σκουπίδια» είχε πει σε μια συνέντευξή του το 1998. «Εγώ κάνω τηλεόραση για το λαό και όχι για τα μηχανάκια της AGB»…
Παρ’ όλα αυτά ο Κώστας Κουστομύτης, ο σκηνοθέτης που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 77 ετών, είχε κατορθώσει το ακατόρθωτο: Να σημειώσει επιτυχία κάνοντας «ποιοτικές» δουλειές στη μικρή οθόνη, ένα μέσο που συγκινείται κατ’ εξοχήν από την ευκολία. Στο έργο του αυτό επιστράτευσε μερικά από τα γνωστότερα έργα της ελληνικής λογοτεχνίας που αποδείχτηκαν πολύτιμοι «σύμμαχοί» του. Αποτέλεσμα, να φέρει πιο κοντά στο κοινό συγγραφείς όπως ο Γρηγόρης Ξενόπουλος («Τερέζα Βάρμα Δακόστα»), Μιχάλης Καραγάτσης («Κίτρινος Φάκελος»), Διδώ Σωτηρίου («Ματωμένα Χώματα»), Κώστας Μουρσελάς («Βαμμένα κόκκινα μαλλιά»), Φρέντι Γερμανός («Η εκτέλεση»), Ντόρα Γιαννακοπούλου («Πρόβα νυφικού», «Τρεις χήρες»), Ευγενία Φακίνου («Τυφλόμυγα»), Γιάννης Ξανθούλης («΄Υστερα ήρθαν οι μέλισσες») και άλλοι.
΄Οπως έχει αναφερθεί, «είναι ο άνθρωπος που διέσωσε την τηλεόραση από το διασυρμό». Ο σκηνοθέτης που έμαθε να «συζεί» με την επιτυχία. Στα 77 του χρόνια, ο Κώστας Κουστομύτης αφήνει ένα μεγάλο κενό.
Κατοχή, παγκόσμιος πόλεμος, εμφύλιος δικτατορία
«΄Εζησα κατοχή, παγκόσμιο πόλεμο, εμφύλιο και δικτατορία: Και τις τέσσερις “πληγές”», έχει πει. Γεννήθηκε το 1938 στα Γρεβενά Μακεδονίας και σπούδασε κινηματογράφο στην Ανώτατη Σχολή Κινηματογράφου της Βιέννης. Το 1965 γυρίζει την πρώτη του ταινία μικρού μήκους, «Το Δωμάτιο». Το 1966 γράφει σε συνεργασία με τον Βασίλη Βασιλικό το σενάριο «Θύματα Ειρήνης» βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο του συγγραφέα Επιστρέφοντας στη Ελλάδα εργάζεται ως βοηθός σκηνοθέτης στην μεγαλύτερη εταιρεία παραγωγής κινηματογραφικών ταινιών, την Finos Film.
Στην συνέχεια συνεργάζεται με διάφορους παραγωγούς και σκηνοθετεί για την ελληνική τηλεόραση αρκετές τηλεοπτικές σειρές μεταφέροντας στην οθόνη μερικά από τα πιό γνωστά έργα της νεοελληνικής λογοτεχνίας:
Οι διακρίσεις
Το 1987 γυρίζει την ταινία μεγάλου μήκους «Ο κλοιός» η οποία παίρνει μέρος στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης όπου αποσπά τα ακόλουθα βραβεία: Βραβείο καλύτερου σεναρίου, Βραβείο καλύτερου ήχου, Ειδικό βραβείο ερμηνείας, για τους έξι νέους πρωταγωνιστές και Εθνικό βραβείο καλύτερης σκηνοθεσίας.
Το 1992 κερδίζει το βραβείο σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Τηλεοπτικών Παραγωγών για τη σειρά «Βαμμένα κόκκινα μαλλιά». Η σειρά κερδίζει συνολικά οκτώ βραβεία.
Το 1998 κερδίζει το βραβείο σκηνοθεσίας στα Τηλεοπτικά Βραβεία «Πρόσωπα» για τη σειρά «Η αγάπη άργησε μια μέρα». Η σειρά κερδίζει συνολικά ένδεκα βραβεία.
Το 2000 η σειρά «Κι ύστερα ήρθαν οι μέλισσες» κερδίζει συνολικά τρία βραβεία στα Τηλεοπτικά Βραβεία «Πρόσωπα».
Το 2005 κερδίζει το βραβεία σκηνοθεσίας και σεναρίου στα Τηλεοπτικά Βραβεία «Πρόσωπα» για τη σειρά «Τα παιδιά της Νιόβης». Η σειρά κερδίζει συνολικά πέντε βραβεία.
Το 2006 η σειρά «Οι μάγισσες της Σμύρνης» κερδίζει συνολικά τέσσερα βραβεία στα Τηλεοπτικά Βραβεία «Πρόσωπα».
Τι έχει πει για στενούς του συνεργάτες: Βασίλη Δημητρίου, Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Ντόρα Γιαννακοπούλου
Βασίλης Δημητρίου: «΄Ηταν φίλος μου και προτού συνεργαστούμε. Αλλά από εκεί και πέρα για μένα είναι από τους λίγους συνθέτες που γνωρίζουν τόσο καλά την κινηματογραφική μουσική. Την εικόνα. Αγαπάει τον κινηματογράφο και τον παρακολουθεί. Εχουμε δεθεί πολύ, καταλαβαινόμαστε. Είναι ερωτικός, αγαπησιάρης που λέμε. Πάνω στη δουλειά μπορεί να τσακωνόμαστε, αλλά είμαστε φίλοι και πάμε καλά».
Καρυοφυλλιά Καραμπέτη – Γιώργος Μιχαλακόπουλος: «Συνεργάζομαι στενά με την Καραμπέτη. Πιστεύω ότι είναι μια πολύ μεγάλη ηθοποιός. Το ίδιο και ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος».
Ντόρα Γιαννακοπούλου: «Είναι όμορφο να είσαι με ανθρώπους που εκτιμάς, μιλάς, τσακώνεσαι, προβληματίζεσαι. Με την Ντόρα Γιαννακοπούλου συνεργάστηκα γιατί γίναμε πολύ καλοί φίλοι. Είναι ένας τρομερά γενναιόδωρος άνθρωπος. Σε μια κρίση, για να μην τρελαθεί, έγραφε ημερολόγιο και ξαφνικά της βγήκε μυθιστόρημα. Η “Πρόβα νυφικού”. Μετά ήρθε το δεύτερο. Εγιναν επιτυχίες».
«Ο έρωτας είναι πολιτισμός»
«Θέλω να έχω ερωτική σχέση με τους συνεργάτες μου. Ο έρωτας είναι πολιτισμός. Ενα λουλούδι, ένα χαμόγελο, ένα καλό φαγητό, μια καλή παρέα, η φιλία είναι έρωτας», έχει πει.
«Η μεγαλύτερη κατάντια μιας κοινωνίας είναι η ανεργία»
«Πιστεύω ότι η μεγαλύτερη κατάντια μιας κοινωνίας είναι η ανεργία.΄Ενας νέος να θέλει να εργαστεί και να μη βρίσκει θέση ή να αναγκάζεται να μεταναστεύσει στο εξωτερικό. Η Ελλάδα δεν πρόκειται να σωθεί αν δεν χτυπήσει την ανεργία. Πονάει η ψυχή μου όταν τα πιο λαμπρά μυαλά, το καλύτερο δυναμικό της Ελλάδας φεύγει στο εξωτερικό», είχε πει σε μια από τις τελευταίες του συνεντεύξεις. Τι θα έλεγε σ’ ένα νέο για να πάρει κουράγιο;
« Να πιστέψει στον εαυτό του. Να είναι αγωνιστής. Και ότι μπορεί να τα καταφέρει ακόμη και στις πιό δύσκολες συνθήκες, όπως σήμερα. Πρέπει να αγωνιστεί γιά να γίνει καλύτερη η κοινωνία. Και η κοινωνία γίνεται καλύτερη με ειρήνη, αγάπη και δημιουργία».
