Ανησυχητικά ποσοστά κατανάλωσης αλκοόλ και ηλεκτρονικών τσιγάρων στα παιδιά ηλικίας 11-15 ετών
Φτάναμε στο χωριό τη μέρα που έκλειναν τα σχολεία για τις διακοπές των Χριστουγέννων.
Στη διαδρομή αλλά και όλη τη διάρκεια των διακοπών η ευχή μου ήταν μια!
«Να βρέχει!!!»
Δεν θέλω να πάω στις ελιές και δε θέλω να πάει και η μαμά μου…Δε θέλω να πάνε οι χωριανοί και τα άλλα κοπέλια .
Πόσο παγωμένο ήταν το σπίτι της γιαγιάς μου!
Μια παρασιά στην παραντάνα και ένα μαγκάλι μέσα. Το βράδυ στον οντά η μάνα μου μας έβαζε την ηλεκτρική σόμπα στο κρεβάτι ίσα ίσα να σπάσει λίγο ο πάγος και μετά μας σκέπαζε με κάτι κουβέρτες τόσο βαριές (μπατανίες) που αδυνατούσε το μικρό μας σώμα να τις σηκώσει..
Ο Θεός ήταν άδικος και τις περισσότερες μέρες δεν έβρεχε ή έβρεχε λίγο και φορτώναμε το γάιδαρο με τα μπαγκάλια και τα ντεμπλιά το κόσκινο, τη σκάλα και τσι φάρδους και πηγαίναμε στο χωράφι.
Καλά δεν μπορώ να πω..Μου άρεσε όταν ήταν φορτωμένα τα δέντρα και πέφτανε οι ελιές και τραγουδούσαν στα μπαγκάλια.
-Βάλε το φάρδο στη ρίζα…Ήταν η διαταγή και ίσως η μόνη δουλειά που έκανα.
Το φαγητό θεέ μου!! Πόσο παγωμένο ήταν το κουνουπίδι γιαχνί, ο μπακαλιάρος στιφάδο και ο κεντανές με τις πατάτες!!
Και ψιλόβρεχε και εμείς εκεί…και λάσπες και άγχος να ραβρίσουμε όσο ποιο πολλές ελιές μπορούσαμε να τελειώνουμε… Τι να τελειώνουμε ακριβώς δεν καταλάβαινα αφού την άλλη μέρα πάλι στις ελιές θα πηγαίναμε …
Πριν νυχτώσει γυρίζαμε σπίτι. Στο παγωμένο σπίτι. Στην καλύτερη περίπτωση τρώγαμε μια τηγανιά πατάτες στην παραθιά και πλέναμε τα χέρια μας.
Μάνα δε θέμε μελομακάρουνα! Ούτε λουκάνικα στο ξύδι θέμε να κάνεις. Αφού δεν ξέρεις και σε βλέπω ότι υποφέρεις να τα πετύχεις.. Εκείνο το μέσα έξω να πλένεις τα πιάτα στη γούρνα το βλέπω σε έχει διαλύσει.Και συ γιαγιά κάτσε να πεις παραμύθια…Έτσι κάνουν οι γιαγιάδες…Παράτα το αλεύρι το σοφρά και τις πίτες…
Όχι αγαπητοί μου! Δεν μου αρέσουν τα Χριστούγεννα στο χωρίο!!
Γράφει η Βασιλική Παπουτσάκη
