• 25 Απριλίου, 2024

“Η μάνα εργαζόταν και τώρα ζητιανεύει για τα παιδιά της σε σούπερ μάρκετ”- Συγκλονιστική επιστολή Αμερικανίδας συγγραφέως που ζει στο νησί

liza-gynaika-620x330

Η Λίζα Ραντινόβσκι είναι Αμερικανίδα συγγραφέας και φωτογράφος, που ζει τα τελευταία χρόνια στην Κρήτη με τον Έλληνα σύζυγό της και τα παιδιά τους. Μάλιστα διατηρεί blogg(momingreecetoday.blogspot.gr) μέσω του οποίου προβάλλει την Κρήτη αλλά και ολόκληρη την Ελλάδα, μαζί με τα προβλήματα των ανθρώπων της. Προσπαθεί με κάθε τρόπο να βοηθήσει τους ανθρώπους ανάμεσα στους οποίους ζει η ίδια αλλά και να φωνάξει δυνατά το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν σήμερα οι Έλληνες.

Την Κυριακή δημοσίευσε μια επιστολή σε ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης της Αμερικής, περιγράφοντας την κατάσταση των Ελλήνων και ζητώντας να δοθεί η ευκαιρία στην Ελλάδα, να υπάρξει η ελπίδα και η βοήθεια. “Δώστε στην Ελλάδα μια ευκαιρία. Υποστηρίξτε τους ανθρώπους της Ελλάδας, ενθαρρύνοντας τους ηγέτες του κόσμου ώστε να αφήσουν την ελληνική κυβέρνηση να έχει τη δυνατότητα να βοηθήσει τα παιδιά, τις γυναίκες και τους άνδρες που χρειάζονται περισσότερη ελπίδα και βοήθεια”.

“Οι άνθρωποι στην Ελλάδα δεν θα πρέπει να καταδικαστούν να υποφέρουν για τις αμαρτίες ή τις εσφαλμένες κρίσεις κάποιων συμπατριωτών τους και των υπόλοιπων Ευρωπαίων”, γράφει. Και μεταφέρει τις εμπειρίες που η ίδια έχει από την επαφή της με τους ανθρώπους. Γράφει για μια μάνα στην περιοχή των Χανίων, η οποία εργαζόταν και τώρα αναγκάζεται να ζητά τροφή για τα παιδιά της στημένη έξω από σούπερ μάρκετ… Γράφει για τους ανθρώπους που αναζητούν τροφή στους κάδους των γειτονιών που μένουν άνθρωποι της μεσαίας τάξης.

Διαβάστε τη συγκλονιστική επιστολή της, που το Candianews μετέφρασε και απέδωσε από την lancasteronline.com, την ηλεκτρονική εφημερίδα της γενέτειράς της. Τίτλος της, “Η Ελλάδα αξίζει την ελευθερία από την Ευρωπαϊκή εποπτεία”

 

“Μεγαλώνοντας στο Lancaster, φοιτώντας στο γυμνάσιο του Penn Manor και στο πανεπιστήμιο του Millersville, δεν είχα ποτέ ονειρευτεί ότι θα ζήσω σε ένα ελληνικό νησί. Αλλά είμαι εδώ με τον Έλληνα σύζυγό μου και τα δύο παιδιά μας, στην Κρήτη, όπου ανθίζουν αγριολούλουδα, και η Μεσόγειος Θάλασσα απλώνεται για να συναντήσει τον ουρανό, πέρα ​​από τους ελαιώνες.

Μην με παρεξηγείτε.

Η ζωή στην Ελλάδα δεν είναι διακοπές. Ειδικά όχι κατά τη διάρκεια των έξι τελευταίων ετών, τα οποία έχουν σχέση με τη μεγάλη αμερικανική ύφεση, με 26% ανεργία, με το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν της χώρας να μειώνεται κατά το ένα τέταρτο από το 2008, τις δαπάνες υγειονομικής περίθαλψης να μειώνονται περίπου 25% κατά κεφαλήν, ενώ χιλιάδες επιχειρήσεις έκλεισαν.

Αρκετά με τους αριθμούς.

Αδυνατούν να μεταφέρουν τις δυσκολίες που υφίστανται πολλοί Έλληνες, όπως η μητέρα που εργαζόταν σε ένα κατάστημα υποδημάτων, αλλά τώρα ζητιανεύει φαγητό για τα παιδιά της έξω από σούπερ μάρκετ της περιοχής μας. Ή η τετραμελής οικογένεια με μόνο έναν γιο που απασχολείται, τόσο κουρασμένο μετά τη δουλειά για να παρακολουθεί στη συνέχεια τις σπουδές του, και στον οποίο δεν φτάνουν τα χρήματα για να επιδιορθώσει το οικογενειακό αυτοκίνητο, ώστε η μητέρα του να μπορεί να επισκεφθεί την κατάκοιτη γιαγιά του. Ή οι ηλικιωμένες Ελληνίδες και οι Έλληνες που βλέπω να ψάχνουν σε κάδους σκουπιδιών στις γειτονιές που ζουν άνθρωποι της μεσαίας τάξης. Αυτά είναι μόνο μερικά παραδείγματα από τους αγωνιζόμενους ανθρώπους που έχω συναντήσει. Έπειτα, υπάρχουν οι άρθρα εφημερίδων σχετικά με την αυξημένη ζήτηση για συσσίτια, την έλλειψη της θεραπείας του καρκίνου για τους ανασφάλιστους, και τα αυξανόμενα ποσοστά των ξενοφοβικών εγκλημάτων, την τοξικομανία, την κατάθλιψη και την αυτοκτονία.

Οι περισσότεροι Έλληνες απευθύνουν κατηγορίες ότι τα προβλήματα σχετίζονται με τις δραστικές περικοπές του προϋπολογισμού και τις αυξήσεις των φόρων που επιβάλλονται μετά από απαίτηση της απεχθούς τρόικας – Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και Διεθνές Νομισματικό Ταμείο – σε αντάλλαγμα για τα τεράστια δάνεια. Τα δάνεια που προορίζονταν για την πρόληψη ζημιών σε ξένους δανειστές από την μη πληρωμή που θα μπορούσε να συμβεί λόγω της διαφθοράς, την εσφαλμένη εκτίμηση, και / ή την κακοδιαχείριση των διαφόρων Ελλήνων ηγετών, Ευρωπαίων αξιωματούχων, καθώς και Ελλήνων και Ευρωπαίων τραπεζιτών. Δεν ήταν μόνο οι Έλληνες που έφταιξαν, ούτε όλοι οι Έλληνες πρέπει να κατηγορηθούν.

Στις 25 Ιανουαρίου, αρκετοί Έλληνες κουρασμένοι από την υπερβολική λιτότητα έδωσαν στον νέο Συνασπισμό Ριζοσπαστικής Αριστεράς (γνωστό με τα αρχικά ΣΥΡΙΖΑ) περισσότερες ψήφους από οποιοδήποτε άλλο κόμμα. Καθώς δεν είχε την απόλυτη πλειοψηφία, ο ΣΥΡΙΖΑ αιφνιδίασε σχηματίζοντας ένα κυβερνητικό συνασπισμό με το μικρό δεξιό εθνικιστικό κόμμα Ανεξάρτητοι Έλληνες (που ονομάζεται ΑΝΕΛ στην Ελλάδα) σε μία από τις πολλές δράσεις του αριστερού ΣΥΡΙΖΑ που είναι μακριά από τη ριζοσπαστική αριστερά.

Τώρα, σχεδόν δύο μήνες μετά την έναρξη της θητείας αυτής της νέας κυβέρνησης, οι περισσότεροι άνθρωποι συμφωνούν ότι έχουν γίνει μικρές συγκεκριμένες αλλαγές. Πολλοί πιστεύουν ότι τα πράγματα θα παραμείνουν ίδια, αλλά κανείς δεν είναι σίγουρος τι θα συμβεί. Οι συντηρητικοί και οι απαισιόδοξοι υποστηρίζουν ότι τα πράγματα είναι χειρότερα. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη οικονομική ανάπτυξη, υπάρχει μια κυβέρνηση με πολύ μικρή εμπειρία, και ένας νέος κίνδυνος ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να ξεμείνει από χρήματα μέσα σε λίγες εβδομάδες, να αθετήσει τη συμφωνία για τα χρέη της και να βγει από την Ευρωζώνη. Αυτό το “Grexit” θα μπορούσε να αντικαταστήσει το ευρώ με την δραχμή στην Ελλάδα, η οποία θα δημιουργούσε πρόσθετα προβλήματα – τραπεζικούς περιορισμούς, μια υποτίμηση του νομίσματος, άνοδο του πληθωρισμού, έλλειψη των εισαγόμενων προϊόντων, συμπεριλαμβανομένων των φαρμάκων και πετρελαίου, και ακόμη περισσότερο μια κοινωνική αναταραχή, διαρροή εγκεφάλων, και μείωση στο βιοτικό επίπεδο.

Από τη στιγμή που δεν έχουμε εγκαταλείψει την ευρωζώνη μέχρι στιγμής, η ζωή συνεχίζεται: Οι μαθητές πηγαίνουν στο σχολείο, ενήλικες εξακολουθούν να εργάζονται, οι γονείς βρίσκουν τρόπους να φροντίζουν τις οικογένειές τους, τις δουλειές του σπιτιού, τα ψώνια και τα θελήματα. Όπως οι Έλληνες λένε, “η ελπίδα πεθαίνει τελευταία”. Ο ταχυδρόμος μας θυμάται έναν δάσκαλο να του λέει, “Αν προσπαθήσω να σας διδάξω 10 πράγματα, και μπορείτε να μάθετε τα δύο από αυτά, θα είμαι ευτυχισμένος”. Έτσι συμπεραίνει ότι αν ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να καταφέρει να επιτύχει ακόμη και ένα κλάσμα απ’ όσα υποσχέθηκε να κάνει για τους απλούς ανθρώπους, αυτό θα είναι μια βελτίωση.

Ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει δημοφιλής επειδή δίνει στη χώρα κάποια ελπίδα και περηφάνια αντιδρώντας στους υπαλλήλους της τρόικας. Πώς θα αισθανόσασταν αν υπάλληλοι από άλλες χώρες εγκαθίσταντο στην Ουάσιγκτον και άρχιζαν να λένε στον Πρόεδρο και το Κογκρέσο τι νόμους να περάσουν και ποια οικονομική πολιτική να ακολουθήσουν, όπως συμβαίνει στην Ελλάδα; Το λίκνο της δημοκρατίας και η πατρίδα του Αριστοτέλη και του Πλάτωνα, οι έξυπνοι, ταλαντούχοι, φιλόξενοι, γενναιόδωροι άνθρωποι που υπάρχουν και σήμερα, δεν συμπαθούν τους ξένους που ωθούν πολλούς από τους πολίτες να εξαθλιώνονται και να υποφέρουν περισσότερο από ό, τι θα αντέχατε.

Οι άνθρωποι στην Ελλάδα δεν θα πρέπει να καταδικαστούν να υποφέρουν για τις αμαρτίες ή τις εσφαλμένες κρίσεις κάποιων συμπατριωτών τους και των υπόλοιπων Ευρωπαίων. Η νέα κυβέρνηση θα πρέπει να προχωρήσει σε πολλές αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, συμπεριλαμβανομένης της καταπολέμησης της φοροδιαφυγής και της διαφθοράς, όπως έχει συμφωνήσει να κάνει. Και θα πρέπει να της επιτραπεί να περάσει νόμους για την ανακούφιση της ανθρωπιστικής κρίσης, την ανεργία, την έλλειψη υγειονομικής περίθαλψης, την πείνα και τη φτώχεια. Τουλάχιστον να διασφαλίσει επαρκή τροφή, ηλεκτρική ενέργεια, υγειονομική περίθαλψη και στέγαση στους πιο εξαθλιωμένους ανθρώπους του πληθυσμού.

Δώστε στην Ελλάδα μια ευκαιρία. Υποστηρίξτε τους ανθρώπους της Ελλάδας, ενθαρρύνοντας τους ηγέτες του κόσμου ώστε να αφήσουν την ελληνική κυβέρνηση να έχει τη δυνατότητα να βοηθήσει τα παιδιά, τις γυναίκες και τους άνδρες που χρειάζονται περισσότερη ελπίδα και βοήθεια”.

 

 

http://www.candianews.gr/

Loading

Read Previous

Η Εκδήλωση των δραστηριοτήτων μας στο Τυμπάκι ,αφιερωμένη στην Εθνική μας Επέτειο..Τα λόγια είναι περιττά

Read Next

Ο Μάριος, σήμερα θα γιόρταζε τα 29 του χρόνια… Μια μάνα σπαράζει: Που είναι ο Μάριος; Φέρτε μου πίσω το Μάριο…

Leave a Reply

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Most Popular