Tο γύρο της Ελλάδας έκανε η είδηση αναφορικά με το θάνατο του πραξικοπηματία της χούντας και μακροβιότερο επιζήσαντα από την τριανδρία Στυλιανού Παττακού που πέθανε το Σάββατο στις 11.30 το πρωί σε ηλικία 104 ετών το πιθανότερο από εγκεφαλικό επεισόδιο ενώ κοιμόταν.

Η επιθυμία του

Σύμφωνα με νεότερες πληροφορίες του neakriti.gr η είδηση δεν επιβεβαιωνόταν από κανένα άλλο μέσο -παρά τη διασταυρωμένη πληροφορία του site μας- καθώς ο πραξικοπηματίας είχε εκφράσει την επιθυμία στο στενό οικογενειακό του περιβάλλον και ιδίως στις δύο κόρες του, ο θάνατός του να γίνει γνωστός μετά την τέλεση και της ταφής.

Ωστόσο αργά το απόγευμα και αφού επί 5 ώρες μόνο το site μας μετέδιδε την είδηση όλοι υποχρεώθηκαν μετά τη διασταύρωσή της, στην επιβεβαίωσή της.

 

«Νοσταλγοί» ενδεχομένως παραστούν στην κηδεία

Η κηδεία του Στ. Παττακού θα γίνει την ερχόμενη Τρίτη στις 12 το μεσημέρι στην ιδιαίτερη πατρίδα του την Αγία Παρασκευή Αμαρίου πλησίον του Αγ. Παύλου. Παρά την επιθυμία της οικογένειάς του να πραγματοποιηθεί σε στενό κύκλο, η διαρροή της είδησης του θανάτου του έχει δημιουργήσει κλίμα σε «νοσταλγούς» της επταετίας να παραστούν στην κηδεία του Στ. Παττακού.

>> ΔΙΑΒΑΣΤΕ : ΕΦΥΓΕ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ Ο ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΙΑΣ ΣΤ.ΠΑΤΤΑΚΟΣ

Ποιος ήταν

Ο Στυλιανός Γ. Παττακός ήταν Έλληνας καθαιρεθείς αξιωματικός (ταξίαρχος τεθωρακισμένων) και ένας από τους πρωτεργάτες του πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου 1967. Κατά την 7ετή στρατιωτική δικτατορία που επιβλήθηκε διετέλεσε υπουργός Εσωτερικών (1967-71) και Α΄ αντιπρόεδρος της κυβέρνησης (1971-’73).

Μετά την πτώση της δικτατορίας κρίθηκε ένοχος στάσης και εσχάτης προδοσίας για τη συμμετοχή του στο πραξικόπημα και καταδικάστηκε σε θάνατο, ποινή που αργότερα μετατράπηκε σε ισόβια κάθειρξη. Αποφυλακίστηκε το Σεπτέμβριο του 1990, επί κυβέρνησης Μητσοτάκη, για λόγους υγείας.

Δείτε το video

 

Συμμετοχή στη χούντα

Ο Παττακός υπήρξε μέλος της τριμελούς ηγετικής ομάδας με τον Γεώργιο Παπαδόπουλο και τον Νικόλαο Μακαρέζο που πρωτοστάτησε στην εκδήλωση του πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου 1967.

Ήταν το δεύτερο σημαντικότερο στέλεχος της Χούντας μετά τον Παπαδόπουλο. Τον Απρίλιο του 1967, μετά την εκδήλωση πραξικοπήματος ανέλαβε υπουργός Εσωτερικών, μέχρι το 1971, οπότε και ανέλαβε αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης ως το 1973.

Το 1971 με δική του διαταγή έγινε η μεταφορά της πρωτεύουσας της Κρήτης από τα Χανιά στο Ηράκλειο, αν και αργότερα κατηγόρησε τους κατοίκους του Ηρακλείου για αχαριστία επειδή υποστήριζαν το ΠΑΣΟΚ.

Στο επιχειρησιακό κομμάτι του πραξικοπήματος, ο ρόλος του Παττακού ήταν μακράν ο σπουδαιότερος, καθώς, ως διοικητής του Κέντρου Εκπαιδεύσεως Τεθωρακισμένων, ήλεγχε τις μονάδες των Τεθωρακισμένων που ήταν απαραίτητες για την κατάληψη της Αττικής.

Είχε διοριστεί σ’ αυτή τη θέση το 1966 ως έμπιστος «εθνικόφρων» από την κυβέρνηση των Αποστατών που φοβόταν τη άνοδο της δημοτικότητας του Ανδρέα Παπανδρέου και ήθελε να ελέγχει τις στρατιωτικές δυνάμεις μέσα και γύρω από την Αθήνα «διά παν ενδεχόμενον».

Μετά την πτώση της χούντας Ιωαννίδη, συνελήφθη στις 23 Οκτωβρίου 1974 και μεταφέρθηκε στην Κέα, ενώ στις 20 Ιανουαρίου 1975 προφυλακίστηκε.

Στη δίκη που ακολούθησε το Πενταμελές Εφετείο υπό την προεδρία του Γιάννη Ντεγιάννη τον έκρινε ένοχο στάσης και εσχάτης προδοσίας και τον καταδίκασε σε θάνατο, αλλά η ποινή μετατράπηκε σε ισόβια κάθειρξη από την πολιτική εξουσία.

Στις 28 Σεπτεμβρίου 1990 αποφυλακίστηκε «λόγω ανηκέστου βλάβης της υγείας του» με την υποχρέωση να δίνει το παρόν ανά 15 ημέρες στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής του και ανά 5 μήνες στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων.

Παρέμεινε αμετανόητος μέχρι το τέλος της ζωής του, όπου ισχυρίζονταν ότι η Χούντα έσωσε την Ελλάδα από σχεδιαζόμενη σοσιαλιστική δικτατορία του Ανδρέα Παπανδρέου που θα έβαζε την Ελλάδα στο Ανατολικό Μπλοκ.

 

Αρνήθηκε κατ’ επανάληψη ότι έγιναν βασανισμοί

Επίσης είπε ότι η κυβέρνηση τους έβαλε ηλεκτρικό ρεύμα και νερό σε πολλά σπίτια, ότι έκαναν πολλά δημόσια έργα κλπ. Αρνήθηκε κατ’ επανάληψη ότι έγιναν βασανισμοί πολιτικών κρατουμένων επί χούντας, με εξαίρεση τον Παναγούλη και τον Μουστακλή οι οποίοι κατά την γνώμη του Παττακού: «Τα ήθελαν και τα έπαθαν».

 

 

 

www.neakriti.gr