Είχαν Άγιο. Σοβαρό τροχαίο με τρεις σοβαρά τραυματίες έξω από το Τυμπάκι!
Για το φοβερό αυτό φαινόμενο που παρουσιάστηκε πριν από είκοσι χρόνια στο χωριό μας έχω ανακαλύψει ακριβώς
από πού έρχεται, από πού περνά και που εξαφανίζεται. Ένα βράδυ πόρισα έξω στην ταράτσα μου, δώδεκα παρά πέντε τη νύχτα, μόλις κοίταξα αριστερά προς το δρόμο, ακούω ένα φοβερό θόρυβο πίσω μου, γυρίζω, κοιτάζω και νόμιζα ότι ήταν κακός αέρας, αλλά ώσπου να γυρίσω είχε περάσει κάτω από το σπίτι μου και χάθηκε αυτός ο θόρυβος ακόμα και από το χωριό του Αϊ Γιάννη. Αυτό το φαινόμενο ήταν σαν μια αστραπή. Πόρισαν τα παιδιά του γειτόνου, φώναζαν «σεισμός» «σεισμός», και τους φώναξα ότι δεν ήταν σεισμός, αλλά αέρας.. Ο ίδιος θόρυβος παρουσιάστηκε μετά από μήνες ένα απόγευμα στις τρεις η ώρα που καθόμαστε στου Βασίλη το σπίτι και άρχισαν να χτυπούν οι πόρτες και τα παράθυρα και να σπάζουν τα τζάμια. Ξεμιγίστηκε η γειτονιά ενώ οι λάμπες από τα πολύφωτα δεν κουνήθηκαν όπως γίνεται στο σεισμό Μέσα στον ίδιο μήνα παρουσιάστηκε το ίδιο φαινόμενο. . Μετά από μήνες παρουσιάστηκε το ίδιο φαινόμενο αλλά είπαν πως έγινε σεισμός και τον κατάλαβαν στα διπλανά χωριά. Από τότε γίνονται μικρές ή μεγαλύτερες δονήσεις, μέχρι που κουνιούνται και τα τρία γύρω χωριά Στη Νίθαυρη δε έχει αφήσει και σημάδι από όπου περνά και κατεβαίνει από τη μέση του χωριού και χάνεται στο χωριό του Αϊ Γιάννη που είναι απέναντι και σε απόσταση έξι χιλιομέτρων. Στα έξι χιλιόμετρα από το χωριό μας υπάρχει ένα βούλισμα . Αυτό το βούλισμα προς την Παπούρα παρουσιάστηκε κάποτε, βούιξε για λίγο αλλά μετά πετρώθηκε και στα είκοσι μέτρα εμφανίστηκε ένα καινούργιο. Στην αρχή κατέβαιναν οι βοσκοί και έπαιρναν νερό γιατί εκεί εμφανίστηκε στον πάτο νερό που το ήθελαν για το Μιτάτο που ήταν δίπλα. Μετά όμως από καιρούς το βούλισμα αυτό βάθυνε και δεν μπορούσε να κατεβεί άνθρωπος παρά μόνο οι αίγες έπιναν νερό. Τώρα βέβαια είναι τόσο βαθύ που ούτε τα ζώα μπορούν να πάνε. Από το βούλισμα της Νίθαυρης μέχρι το χώρισμα της Αγίας Γαλήνης έχουμε ανακαλύψει που κατεβαίνει το φαινόμενο δίπλα στο «μελισουργάκι», σύνορο με τις ποταμίδες, περίπου δέκα χιλιόμετρα από τη γέψυρα της Αγίας Γαλήνης. Το 1976 που έκανα μαγαζί στην Αγία Γαλήνη είδα στην παραπάνω περιοχή να ανοίγουν γεώτρηση, περίπου πέντε χιλιόμετρα προς τα πάνω, νερά έβρισκαν, αλλά αυτοί δεν έλεγαν τι γυρεύανε πάνω από την καμάρα σε κανένα. Περίπου δυο χιλιόμετρα άνοιξαν δύο γεωτρήσεις τις οποίες σφραγίσανε και μας είπανε να μην θαρρευτούν οι άνθρωποι να ανοίξουν ούτε πηγάδι γιατί δεν ξέρει κανείς σε τι βάθος θα εξαφανιστούν. Είχαν έρθει στην αγορά της Αγίας Γαλήνης δυο άτομα γεωλόγοι και όπως καθόμαστε μας είπαν ότι έχουν μετρήσει το πάχος του ποταμού και είναι περίπου 25 μέτρα, αλλά την ταχύτητα που περνά δεν μπορούν να μετρήσουν. Όλα αυτά τα άκουσα από αυτούς που ερευνούσαν την περιοχή το 1976. Έχω τη γνώμη πάντως ότι το χωριό μας δεν κινδύνεψε, διότι από τη μεγάλη ταχύτητα δεν άφηνε τα νερά να βγουν στην επιφάνεια. Κατεβαίνει δεξιά από την καμάρα και μπαίνει στη θάλασσα, αλλά σε ποιο βάθος χάνεται δεν ξέρει κανείς, γιατί στη θάλασσα της Αγίας Γαλήνης δεν υπάρχει καμία ένδειξη του ποταμού, περνά και χάνεται… Αυτό το φοβερό ποτάμι έχει ένδειξη χρόνια που πρωτοπαρουσιάστηκε το παλιό βούλισμα στην περιοχή της Παπούρας όπως δείχνουν τα πράγματα θα είναι πάντα. Παρουσιάζεται από ανατολικά που βγαίνει ο ήλιος και κατεβαίνει νότια της Αγίας Γαλήνης και βουτά τρέχοντας στη θάλασσα και εξαφάνιζε το βρούχο σαν αστραπή.. Αυτό για μένα είναι θεϊκό φαινόμενο, αιώνες από όταν στάθηκε ο κόσμος μέρα νύχτα το ίδιο ποτάμι με την ίδια ταχύτητα, με τον ίδιο δρόμο περνάει κάτω από τα βουνά της Κρήτης!
Εμάς τους Νιθαυριανούς μας έχει σημάδι το βούλισμα και κάθε χρόνο βουλιάζει ακόμα πιο πολύ. Αυτό το φαινόμενο σίγουρα υπάρχει πάντα και είναι βοηθός του πλανήτη. Κάποτε 35 άτομα περίπου Μελαμπιανοί και Αγιογαληνιώτες άνοιξαν μια γεώτρηση 800 μέτρα και βγάλανε νερό και αρδεύανε όλη τη νότια περιφέρεια των Μελάμπων και την περιοχή της Αγίας Γαλήνης. Από εκεί περίπου δύο χιλιόμετρα προς τα επάνω πήγαν δύο αδέρφια και άνοιξαν μια γεώτρηση και βρήκαν το ποτάμι…. Η γεωργική υπηρεσία όμως που πήγε τους επέτρεψε να πάρουν νερό μόνο για δική τους χρήση και να μην δώσουν σε κανέναν νερό μέχρι και σήμερα.! Από εκεί ακριβώς κατεβαίνει περνάει τις ποταμίδες της Αγίας Γαλήνης , όπου γίνεται το φαινόμενο της παλίρροιας όπως στη Χαλκίδα και έξι ώρες πάνε τα νερά δεξιά και έξι ώρες αριστερά ,αλλά όχι εμπρός και πίσω. Ο πατέρας μου μού έκανε την ιστορία: Ένας επιστήμονας είπε ότι θα έρθει να καθίσει ένα μήνα και αν δεν ανακαλύψει το φαινόμενο αυτό θα πέσει να πνιγεί στη θάλασσα , όπως και έγινε… Το ίδιο φοβερό είναι το ποτάμι αυτό , που ο πλανήτης κρατάει συντροφιά του.. Η ιστορία τελειώνει εδώ.!!! Με όλα αυτά που έχουμε ανακαλύψει δεν κινδυνεύουν ούτε οι Κουρούτες, όπου πριν λίγες μέρες ακούστηκε ο ίδιος θόρυβος , ούτε η Νίθαυρη, ούτε του Αποδούλου παρά αν μοιράσει ο Θεός την Κρήτη στη μέση. Όλα αυτά είναι μια ιστορία με πολλές αναμνήσεις
(Του Ζαχαρία Εμμ. Τσουπάκη)
omospamari.gr
